-
1.《次韵杨明叔见饯十首》 宋·黄庭坚
事随世滔滔,心欲自得得。
杨君为己学,度越流辈百。
坐扪故衣虱,垢袜春汗黑。
睥睨纨袴儿,可饮三斗墨。 -
2.《和王乐道烘虱》 宋·王安石
秋暑汗流如炙輠,敝衣湿蒸尘垢涴。
施施众虱当此时,择肉甘於虎狼饿。
咀啮侵肤未云已,爬搔次骨终无那。
时时对客辄自扪,千百所除才几个。 -
3.《和王介甫烘虱》 宋·司马光
天生万物名品夥,嗟尔为生至幺麽。
依人自活反食人,性喜伏藏便垢涴。
晨朝生了暮生孙,不日蕃滋逾万个。
透疏缘隙巧剧端,通夕爬搔不能卧。 -
4.《师厚云虱古未有诗邀予赋之》 宋·梅尧臣
贫衣弊易垢,易垢少虱难。
群处裳带中,旅升裘领端。
藏迹讵可索,食血以自安。
人世犹俯仰,尔生何足观。 -
5.《梅月为蚤虱所苦各赋二绝·蚤》 宋·刘克庄
稍出床敷上,忽逃衣缝中。
说文真有理,字汝曰跳虫。 -
6.《和叔夏十绝一宿云峰寺二到韩公庄三饭草衣岩》 宋·胡寅
重按东皋岂自归,曾闻归思勇如飞。
只因昨夜沉香帐,虮虱{上夂下寅}缘金缕衣。 -
7.《代赵信甫千人助冬衣》 宋·陈著
忆昔浑家衣天香,翩翩风流公子裳。
蟾宫步武云送上,雁塔姓名星摇芒。
绿袍照眼初意锐,青毡入手前路长。
谁知蕉鹿成夜梦,日与蓬鷃争时光。 -
8.《虱》 宋·赵汝鐩
虱形仅如麻粟微,虱毒过於刀锥惨。
上循鬓发贯绀珠,下匿裳衣缀玉糁。
呼朋引类极猖蹶,摇头举足恣餐啖。
晴窗晓扪屡迁坐,雨床夜搔不安球。 -
9.《放歌行》 唐·孟云卿
吾观天地图,世界亦可小。
落落大海中,飘浮数洲岛。
贤愚与蚁虱,一种同草草。
地脉日夜流,天衣有时扫。 -
10.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。