-
1.《我昔题南庄壁》 宋·晁说之
我昔柴门宜乐只,田园远近亦康哉。
花摇笠顶唱歌去,草塞瓶头沽酒来。
白叟披衣论甲子,青禽哺乳占莓苔。
岂期一日胡尘起,南北东山俱可哀。 -
2.《题洪崖安道人坟庵》 宋·魏了翁
当年过我两安君,白酒黄鸡话夕曛。
藜仗看山头拍背,褒衣论事齿穿龈。
平生大面三间屋,客死洪崖数尺坟。
身后更无锥可寄,忍看断雁泊孤云。 -
3.《赠潘侍御论钱少阳》 唐·李白
绣衣柱史何昂藏,铁冠白笔横秋霜。
三军论事多引纳,阶前虎士罗干将。
虽无二十五老者,且有一翁钱少阳。
眉如松雪齐四皓,调笑可以安储皇。
君能礼此最下士,九州拭目瞻清光。 -
4.《赠潘侍御论钱少阳》 唐·李白
绣衣柱史何昂藏,铁冠白笔横秋霜。
三军论事多引纳,阶前虎士罗干将。
虽无二十五老者,且有一翁钱少阳。
眉如松雪齐四皓,调笑可以安储皇。
君能礼此最下士,九州拭目瞻清光。 -
5.《恸柳论》 唐·刘言史
孀妻栖户仍无嗣,欲访孤坟谁引至。
裴回无处展哀情,惟有衣襟知下泪。 -
6.《曹刿论战》 先秦·左丘明
十年春,齐师伐我。
公将战。
曹刿请见。
其乡人曰:“肉食者谋之,又何间焉?”刿曰:“肉食者鄙,未能远谋。 -
7.《论语七则》 先秦·佚名
子曰:“吾十有五而志于学,三十而立,四十而不惑,五十而知天命,六十而耳顺,七十而从心所欲,不踰矩。
”(踰 同:逾)
子曰:“君子食无求饱,居无求安,敏于事而慎于言,就有道而正焉,可谓好学也已。
”子曰:“饭疏食,饮水,曲肱而枕之,乐亦在其中矣。
不义而富且贵,于我如浮云。 -
8.《子产论尹何为邑》 先秦·左丘明
子皮欲使尹何为邑。
子产曰:“少,未知可否。
”子皮曰:“愿,吾爱之,不吾叛也。
使夫往而学焉,夫亦愈知治矣。 -
9.《敬姜论劳逸》 先秦·佚名
公父文伯退朝,朝其母,其母方绩,文伯曰:“以歜之家而主犹绩,惧干季孙之怒也。
其以歜为不能事主乎?”其母叹曰:“鲁其亡乎?使僮子备官而未之闻耶?居,吾语女。
昔圣王之处民也,择瘠土而处之,劳其民而用之,故长王天下。
夫民劳则思,思则善心生;逸则淫,淫则忘善;忘善则恶心生。 -
10.《论贵粟疏》 两汉·晁错
圣王在上,而民不冻饥者,非能耕而食之,织而衣之也,为开其资财之道也。
故尧、禹有九年之水,汤有七年之旱,而国亡捐瘠者,以畜积多而备先具也。
今海内为一,土地人民之众不避汤、禹,加以亡天灾数年之水旱,而畜积未及者,何也?地有遗利,民有余力,生谷之土未尽垦,山泽之利未尽出也,游食之民未尽归农也。
民贫,则奸邪生。