-
381.《题马洲书院》 元·王逢
蝌蚪秦皆废,灵光鲁独存。
豆笾漂海国,丹雘暗淮村。
苔藓花侵础,蒲芦叶拥门。
青春深雾潦,白日老乾坤。 -
382.《木兰花慢 和陈思济 洞霄诗集卷九》 元·赵若秀
看洞天佛地,秋气爽,湿衣寒。
对九锁峰高,惊天一柱,壮观杭山。
岩前。
旧遗仙迹,幻云根、直作画图看。 -
383.《沁园春 玄旦日先君冀郡公作此示勉敬跋于后》 元·欧阳龙生
玄子来前,还忆汝,今朝初度时。
是吾家几世,书香阀阅,我翁畴昔,心地坦夷。
宅相伊何,泛红老子,汝母慈仁有儿。
如今恨,倚门人去,和胆为谁。 -
384.《水调歌头 江浙贡院》 元·吴存
尺一九霄下,华发起江湖。
西风吹我衣袂,八月过三吴。
十五西湖月色,十八海门潮势,此景世间无。
收入砚蜍滴,供我笔头枯。 -
385.《声声慢 赋柑花》 元·朱唏颜
**微露,熏骨浓芳,清暑绝点珠玑。
不梦风寒,繁艳自有冰肌。
尽任蛮烟瘴雨,向炎州、偷换朱衣。
情缘短,绝无芳梦,飞度江*。 -
386.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
387.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
388.《璇玑图》 南北朝·苏蕙
琴清流楚激弦商秦曲发声悲摧藏音和咏思惟空堂心忧增慕怀惨伤仁
芳廊东步阶西游王姿淑窈窕伯邵南周风兴自后妃荒经离所怀叹嗟智
兰休桃林阴翳桑怀归思广河女卫郑楚樊厉节中闱淫遐旷路伤中情怀
凋翔飞燕巢双鸠土迤逶路遐志咏歌长叹不能奋飞妄清帏房君无家德 -
389.《留守待制视学》 宋·石介
艺祖与王地,诸侯布教宫。
冠缨临晓集,文雅与时隆。
泮水差差绿,春沂习习风。
袍辉了衿动,旗映讲纱红。 -
390.《游麻姑》 宋·某公卿
平生但玩鲁公碑,今日身亲到翠微。
一径穹窿腾石栈,万松森立护云扉。
真人得道书丹籍,福地遗踪付羽衣。
暂得清幽清俗虑,不堪斜日便催归。 -
391.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
392.《杂诗》 清·程岫
木棉初种时,其子皆露天。
意在衣被人,不肯为人怜。
我行忽见之,三叹心惕然。
感此复再拜,草中有大贤。 -
393.《晓发苏州逢故人》 清·魏耕
鸡鸣残月下金阊,白鹤孤栖城上霜。
匹马萧萧衣后短,重关杳杳路初长。
相逢屠狗皆亡虏,对泣南冠半故乡。
回首东吴遗恨在,胥门犹自向江湘。 -
394.《送刘士端归括苍》 明·方孝孺
忆昔高皇定华夏,海内遘屯龙战野。
帷幄谟谋三数公,君家中丞最潇洒。
舳舻十万捣虚来,帆樯蔽空声吼雷。
从容决策扫强寇,手扶日月沧溟开。 -
395.《国师南岩诗》 宋·蔡如松
七闽山秀江逾碧,俗知礼义亡奸慝。
贼潮何事率淮民,拥众南来稍蚕食。
椎埋却冢荒径里,醉饱呼天烂渔弋。
孽驹蹑迹逞神怪,河海波腾云泼墨。 -
396.《送江端伯之隆兴》 宋·蔡沈
人生辛苦惟别离,况复心相知。
辛酸话别语不出,相看执手徒依依。
问君西游何归期,长途巉岩不可思。
春霜日暮山谷里,寒风凛凛吹人衣。 -
397.《防风氏庙》 宋·陈必复
一去归期不复闻,故乡目断会稽云。
乌江空堕将军泪,蜀国曾招望帝魂。
两壁衣冠存古貌,千年城郭说邦君。
遗民尚指专画骨,老树槎牙枕庙门。 -
398.《武夷山》 宋·陈观
邮亭立溪端,上有石鼓字。
回顾溪水中,石鼓安所置。
移舟激清流,前山郁苍翠。
一曲遽停桡,寻真步幽邃。 -
399.《大德辛丑六月六日游洞霄和杜南谷》 宋·邓牧
南谷仙翁游八极,千山万山远相揖。
翩然一笑玄盖天,草木尘埃总湔涤。
晋人伏虎老空岩,秦代隐仙遗有声。
幸喜仙翁能好客,羽衣谈笑晚风清。 -
400.《哀吕东莱》 宋·巩丰
呜呼吕夫子,天姿素颙昂。
文献绍家学,刻意稽虞唐。
看书如月,洞照所未详。
云雾养豹质,彝尊瑑龙章。