-
521.《北征》 唐·杜甫
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。
顾惭恩私被,诏许归蓬荜。 -
522.《慈圣光献皇后挽辞二首》 宋·王安石
涂山女德茂,京室母才难。
具美多前志。
余光永後观。
遗衣迁馆御,祖载出宫菆。
终始神孙孝,长留万国欢。 -
523.《葛郎中挽辞二首》 宋·王安石
卷卷繐帷轻,空堂昼哭声。
衣冠遗故物,杯案若平生。
白马有悲送,赤车非古行。
低徊九原日,光景在铭旌。 -
524.《神宗皇帝挽辞二首》 宋·王安石
城阙宫车转,山林隧路归。
苍梧云未远,姑射露先曦。
玉暗蛟龙蛰,金寒雁鹜飞。
老臣他日泪,湖海想遗衣。 -
525.《再用前韵寄蔡天启》 宋·王安石
蔡侯东方来,取友无所挟。
翛翛一囊衣,偶以一书笈。
定林朝自炊,有匕或无筴。
时时羹藜藿,镬大苦难燮。 -
526.《和王微之登高斋三首》 宋·王安石
干戈六代战血埋,双阙尚指山崔嵬。
当时君臣但儿戏,把酒空劝长星杯。
临春美女闭黄壤,玉枝自蕊繁如堆。
後庭新声散樵牧,兴废倏忽何其哀。 -
527.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
528.《读放翁先生剑南诗草》 宋·戴复古
茶山衣钵放翁诗,南渡百年无此奇。
入妙文章本平澹,等闲言语变瑰琦。
三春花柳天裁剪,历代兴衰世转移。
李杜陈黄题不尽,先生模写一无遗。 -
529.《春日杂兴十首》 宋·秦观
飘忽星气徂,青阳迫迟暮。
鸣飞各有适,赤白纷无数。
雨砌堕危芳,风轩纳飞絮。
褰帏香雾横,岸帻云峰度。 -
530.《田居四首》 宋·秦观
入夏桑柘稠,阴阴翳墟落。
新麦已登场,余蚕犹占箔。
隆曦破层阴,霁霭收远壑。
雌蜺卧沦漪,鲜飙泛丛薄。 -
531.《周氏敬荣堂诗》 宋·辛弃疾
泰伯古至德,以逊天下闻。
周公去未远,二叔乃流言。
春风棠棣萼,秋日脊令原。
岂无良友生,岁晏谁急难。 -
532.《和赵国兴知录赠琴》 宋·辛弃疾
赵君胸中何瑰奇,白日照耀珊瑚枝。
新诗哦成七字句,孤桐赠我千金资。
人间皓齿蛾眉斧,筝笛纷纷君未许。
自言工作古谁骚,十指黄钟挟大吕。 -
533.《书适》 宋·陆游
畴昔花前醉放颠,即今不饮亦陶然。
太平固自多遗老,独往何妨是斥仙。
扶杖每观南亩饁,解衣时作北窗眠。
人间贤俊方云集,我遇龙蛇岂厄年。 -
534.《病思》 宋·陆游
夜窗孤影怯青灯,瘦著秋衣欲不胜。
光景正如寒圃蝶,情怀却羡病寮僧。
篝炉冷落烧残叶,禅榻欹斜倚古藤。
莫怪颓然遗世事,鬓丝日日镜中增。 -
535.《书志》 宋·陆游
著书汗马牛,不如守道力;卖文取卿相,讵是儒者职。
孔光岂不学,千载污简册。
通塞本细事,于我奚失得?袁安卧空庐,亦度风雪夕;如何慕温饱,挠节不自惜!我突无炊烟,或至日中昃。
小儿抱遗经,衣短两胫赤,吟诵何琅琅,声如出金石;掩卷语乃翁:圣有陈蔡厄。 -
536.《杂兴十首以贫坚志士节病长高人情为韵》 宋·陆游
君子尚大节,又甚恶不情,鲁连故可人,用意终近名。
千载高夷齐,采薇忘其生,周公述易象,所以贵幽贞。
去圣虽已远,江左见渊明;我读饮酒诗,朱弦有遗声。
杂兴又此身漂荡等流槎,陋巷无心长草莱,柴门偶自不曾开。 -
537.《穷居》 宋·陆游
半世伥伥信所之,穷居仍抱暮年悲。
烧金术误囊衣薄,种黍年凶酒味醨。
大厦万间空有志,後车千乘更无期。
掩书常笑城南杜,麻屦还朝授拾遗。 -
538.《过邻家》 宋·陆游
今日病良已,筇枝发兴新。
高居遗世事,一笑过吾邻。
夕照明丹叶,秋风老白苹。
素衣虽化尽,不为犯京尘。 -
539.《岁暮感怀以余年谅无几休日怆已迫为韵》 宋·陆游
昨暮送客归,短棹过鲁墟。
故庐有遗趾,青山遶墙隅。
桑竹虽郁然,旧植已无余;瓦砾不可求,而况屋壁书。
系舟问邻人,搔首久踌躇。
行当挂朝衣,躬耕返吾初。 -
540.《雨声》 宋·陆游
雨声点滴朝复暮,中有诗人绝尘句。
云门咸池渺千古,断谱遗音此其绪。
雨声点滴夜不休,中有羁臣去国愁;九疑联翩湘水秋,忠诚内激涕自流。
我今衰病百无念,卧对青灯吐残焰,支床纳息效寒龟,傍枕长吟笑孤剑。