-
621.《原蝗》 宋·王令
蝗生於野谁所为,秋一母死遗百儿。
埋藏地下不腐烂,疑有鬼党相收持。
寒禽冬饥啄地食,拾掇谷种无余遗。
吻惟掠卵不加破,意似留与人为饥。 -
622.《寄题韩丞相定州阅古堂》 宋·王令
始闻定作阅古堂,又闻定有阅古诗。
扬之远定五千里,思得两翅擘以飞。
偶闻人来说堂事,初敞两壁无尘疵。
闲时公来命绘匠,亲以玉指交画挥。 -
623.《谢李常伯》 宋·王令
人从东南来,忽得连纸诗。
行义不赫晔,名声无萎蕤。
虽尝误见辱,旋则拜席归。
别久谓已忘,不图犹记之。 -
624.《甲午雪》 宋·王令
平居汩汩喜自堕,万事过目不省窥。
一年南北两见雪,未始把笔成一诗。
朝看气象浩茫昧,夜归瞑想通幽疑。
梦乘虚空谒帝所,砆礩象柱承琼榱。 -
625.《龙兴双树》 宋·王令
春城花草穷朱殷,俗儿趁走脚欲穿。
闲来无悰喜自适,时到双树为奇观。
庄如天官植幢盖,毅若壮士苍衣冠。
老枝叉芽忽并出,似欲并力擎青天。 -
626.《昼睡》 宋·王令
太古一去浩万世,百智竞起纷修治。
交将砭刀溃疮痏,纵得平好无完皮。
倾山竭河论曲水,都投大海为酒池。
中间秫稻不满掬,日益酝酿成浇漓。 -
627.《古庙》 宋·王令
古庙隆隆敞庭扉,风雨剥壁黦柱榱。
我来安知神所依,穹堂窸窣风旛旗。
神君庞躯突须眉,视我睨睚坐倨箕。
惕烁观者骇不怡,群鬼後先张福威。 -
628.《题满氏申申亭》 宋·王令
申申亭者名自谁,河东丈人身铭之。
方其作亭自休息,固欲申畅名其题。
虽然自奉颇幽乐,岂敢兼忽当世为。
若日所忧非所及,因以遯世无闷辞。 -
629.《辞召命呈子忱侍郎》 宋·曾几
嬾慢无端世所遗,独怜衰病少光辉。
惠然投我有华衮,何以报公无伫衣。
末学虚声惭取誉,旧章多识恐成非。
侍郎清銮悬明镜,莫道尘埃一点飞。 -
630.《负暄》 宋·曾几
炙背茅檐日,虽贫办不难。
赵衰真可爱,范叔一何寒。
虱暖无遗索,书明得细看。
羲和有底急,薄暮更衣单。 -
631.《晚晴》 宋·陈与义
幽卧不知晴,樯梢见斜日。
披衣起四望,天际山争出。
光辉渚蒲净,意气沙鸥逸。
避盗半九围,两脚不遗力。 -
632.《追挽胡季文知县》 宋·周必大
万人竞渡一标归,乡国今犹记锦衣。
芹藻再思俱有造,穀蒲连执总成非。
风吹剑首空遗吷,日照禺中遽落晖。
宿草纵存无路哭,追怀往事共歔欷。 -
633.《寿刘宰》 宋·洪咨夔
制锦新城衣锦归,种桃遗爱蒲桃蹊。
恩波淮水流不尽,福力螺山高与齐。
天上已催班玉笋,日边行见月璇题。
欢声都是长生曲,薰作香云覆宝猊。 -
634.《先妣忌日发昭化》 宋·洪咨夔
短棹横秋桔柏矶,青山无尽白云飞。
官三年矣母安在,天一方兮儿欲归。
拱森阴阴闲墓隧,背萱寂寂老庭闱。
呼儿扫驿陈遗像,杯酒炉香泪满衣。 -
635.《西湖大醉走笔百韵》 宋·白玉蟾
廼先天皇君,万有七千祀。
迄彼大庭时,对於葛天氏。
邈计几何年,是生余小子。
上清太极公,造道穷天髓。 -
636.《登四彻亭》 宋·蔡襄
偶尔寻幽上翠微,游人啼鸟似前期。
花间行印露沾纸,山下放衙云满旗。
艳艳舞衣朝日处,飘飘商橹落潮时。
传杯且与乘春酬,身世悠然两自遗。 -
637.《题将军岩》 宋·蔡襄
赤日正停午,解衣岩石下。
石泉殊甘凉,野籁亦潇洒。
惊猿度岭云,遗果坠庭瓦。
披轩忽永叹,幽抱不可写。 -
638.《日出东南隅行》 南北朝·沈约
朝日出邯郸。
照我丛台端。
中有倾城艳。
顾景织罗纨。 -
639.《追和陶渊明归去来辞》 宋·晁补之
归去来兮,吾无以归奚以归。
既身不足以任责,畏首尾而心悲。
慕往昔之经世,嗟吾力之莫追。
彼辞位而灌园,岂吾今之独非。 -
640.《漫浪阁辞》 宋·晁补之
沛高皇之受嬴兮,刘别子曰楚元。
羌好诗而说羲兮,敬设醴于穆生。
戊始怠而穆去兮,申白笑而钳市。
冨传孙而失国兮,派辟强之支子。