-
1.《端午命童采药》 宋·陈杰
清薰一枕暑初炎,彩索年符懒重拈。
天上赐衣无媚骨,山中采药有长髯。
扶衰底要三年艾,用拙何嗟六日蟾。
惟有昌阳堪引寿,一杯泛玉不妨添。 -
2.《病後觉衰》 宋·杨万里
病著初无恼,安来始觉衰。
人谁长健底,老有顿来时。
山意凄寒日,秋光染瘦诗。
小松能许劣,学我弄吟髭。 -
3.《念衰》 宋·陈造
心意雕残底自娱,每临清镜笑头颅。
诗从多病难为好,官过中年劣胜无。
急景驱秋著髭鬓,归鸿衔梦下江湖。
更应载酒高阳伴,误辍歌呼话故吾。 -
4.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
5.《北征》 唐·杜甫
北归至凤翔,墨制放往鄜州作。
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。 -
6.《秦州杂诗二十首》 唐·杜甫
满目悲生事,因人作远游。
迟回度陇怯,浩荡及关愁。
水落鱼龙夜,山空鸟鼠秋。
西征问烽火,心折此淹留。 -
7.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
8.《送陈兼应辟兼寄高適、贾至》 唐·独孤及
结绿处燕石,卞和不必知。
所以王佐才,未能忘茅茨。
罢官梁山外,获稻楚水湄。
适会傅岩人,虚舟济川时。 -
9.《寄旧山僧》 唐·王建
因依老宿发心初,半学修心半读书。
雪后每常同席卧,花时未省两山居。
猎人箭底求伤雁,钓户竿头乞活鱼。
一向风尘取烦恼,不知衰病日难除。 -
10.《寄崔二十六立之》 唐·韩愈
西城员外丞,心迹两屈奇。
往岁战词赋,不将势力随。
下驴入省门,左右惊纷披。
傲兀坐试席,深丛见孤罴。