-
21.《答梦得秋日书怀见寄》 唐·白居易
幸免非常病,甘当本分衰。
眼昏灯最觉,腰瘦带先知。
树叶霜红日,髭须雪白时。
悲愁缘欲老,老过却无悲。 -
22.《自咏》 唐·白居易
细故随缘尽,衰形具体微。
斗闲僧尚闹,较瘦鹤犹肥。
老遣宽裁袜,寒教厚絮衣。
马从衔草展,鸡任啄笼飞。
只要天和在,无令物性违。
自馀君莫问,何是复何非。 -
23.《六十六》 唐·白居易
七十欠四岁,此生那足论。
每因悲物故,还且喜身存。
安得头长黑,争教眼不昏。
交游成拱木,婢仆见曾孙。
瘦觉腰金重,衰怜鬓雪繁。
将何理老病,应付与空门。 -
24.《白发》 唐·白居易
白发生来三十年,而今须鬓尽皤然。
歌吟终日如狂叟,衰疾多时似瘦仙。
八戒夜持香火印,三光朝念蕊珠篇。
其馀便被春收拾,不作闲游即醉眠。 -
25.《咏写真》 唐·徐夤
写得衰容似十全,闲开僧舍静时悬。
瘦于南国从军日,老却东堂射策年。
潭底看身宁有异,镜中引影更无偏。
借将前辈真仪比,未愧金銮李谪仙。 -
26.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
27.《句》 唐·徐仲雅
屋面尽生人耳朵,篱头多是老翁须。
(《闲居》)
平分造化双苞去,拆破春风两面开。
(《合欢牡丹》) -
28.《荆州新秋病起杂题一十五首·病起见庭柏》 唐·齐己
病起见庭柏,青青我不任。
力扶干瘦骨,勉对岁寒心。
韵谢疏篁合,根容片石侵。
衰残想长寿,时倚就闲吟。 -
29.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
30.《塞垣春(大石)》 宋·周邦彦
暮色分平野。
傍苇岸、征帆卸。
烟村极浦,树藏孤馆,秋景如画。
渐别离气味难禁也。 -
31.《塞垣春(大石)》 宋·周邦彦
暮色分平野。
傍苇岸、征帆卸。
烟村极浦,树藏孤馆,秋景如画。
渐别离气味难禁也。 -
32.《风流子(和桐城魏宰)》 宋·王之道
扁舟南浦岸,分携处、鸣佩忆珊珊。
见十里长堤,数声啼F774,至今清泪,襟袖斓斑。
谁信道,沈腰成瘦减,潘鬓就衰残。
漫把酒临风,看花对月,不言拄笏,无绪凭阑。 -
33.《蓦山溪(甲辰生日醉书示儿辈)》 宋·管鉴
老来生日,渐觉心情懒。
卯酒带春酲,更昨来、东风已转。
衰颜易改,不用看传神,欢意浅,酒肠慳,孤负深深劝。
浮云富贵,本自无心羡。 -
34.《菩萨蛮(初冬)》 宋·赵长卿
败荷倒尽芙蓉老。
寒光黯淡迷衰草。
行客易销魂。
笛飞何处村。
云寒天借碧。
树瘦烟笼直。
若个是乡关。
夕阳西去山。 -
35.《摸鱼儿(九日登姑苏台)》 宋·卢祖皋
怪西风、晓来_帽,年华还是重九。
天机衮衮山新瘦,客子情怀谁剖。
微雨后。
更雁带边寒,袅袅欺罗袖。 -
36.《朝中措(再用韵)》 宋·吴潜
可人想见倚庭干,嚼句有甘酸。
休问沈腰潘鬓,何妨岛瘦郊寒。
时光转眼,兔葵燕麦,又是看看。
谁念衰翁衰处,春衫晚际尤单。 -
37.《宴清都》 宋·吴文英
病渴文园久。
梨花月,梦残春故人旧。
愁弹枕雨,衰翻帽雪,为情僝僽。
千金醉跃骄骢,试问取、朱桥翠柳。 -
38.《绮罗香(秋雨)》 宋·陈允平
雁宇苍寒,蛩疏翠冷,又是凄凉时候。
小揭珠帘,夜润唾花罗皱。
饶晓鹭、独立衰荷,逆归燕、尚栖残柳。
想黄花,羞涩东篱,断无新句到重九。 -
39.《感皇恩》 宋·葛郯
花似镜中人,不堪衰老。
空羡青青岸边草。
多情消瘦,更被无情相恼。
近来无限事,凭谁道。
胡蝶满园,丛边空绕。
睡起流莺过、语声小。
琐窗危坐,更被玉蟾相照。
夜阑梅影瘦,凭谁扫。 -
40.《感皇恩》 宋·葛郯
花似镜中人,不堪衰老。
空羡青青岸边草。
多情消瘦,更被无情相恼。
近来无限事,凭谁道。
胡蝶满园,丛边空绕。
睡起流莺过、语声小。
琐窗危坐,更被玉蟾相照。
夜阑梅影瘦,凭谁扫。