-
41.《呈康职君谟》 宋·赵蕃
高谭自可解人颐,何况携醪烹伏雌。
衰白无庸辨须发,困穷端只坐书诗。
西湖阅境君其访,南亩深耕我自期。
异日书来话畴昔,黄溪寺下雨昏时。 -
42.《除夕》 宋·方岳
当年意卸亦堪悲,岁晚胸怀只自知。
十有八分天不管,百无一遂老如期。
灯寒夜雪渔蓬屋,春共梅花野竹篱。
衰白东风那解绿,底须苦向鬓边吹。 -
43.《年侵》 宋·晁公溯
年侵慵更甚,帙乱卷还舒。
衰白愁看镜,雌黄倦校忆。
临风知地爽,映日爱窗虚。
近报畲田粟,洿邪亦满车。 -
44.《追用徐廉使参政子方申屠侍御致远张御史鹏飞》 宋·方回
物有先时有后时,天工无早亦无迟。
饱禁夜雨元非恶,暗受春风或未知。
一死频烦衰白报,三生不为落红悲。
解纷忆得吾家学,径与挥刀截乱丝。 -
45.《骤雨》 宋·方回
道妙无生有,神凝气孕形。
为谁膏草木,何物起雷霆。
本质端能受,元功同独灵。
老夫已枯槁,衰白肯新青。 -
46.《送紫阳赵山长治台叟三首》 宋·方回
山好邻书塾,溪翁割钓矶。
许时为客久,长是送人归。
子去青衿喜,吾衰白发稀。
会须桐荫底,酬唱羽觞飞。 -
47.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
身閒类莫收,心静情不流。
片月自炯炯,孤云长悠悠。
颠毛衰白高山雪,眉目寒清古涧秋。
把似春风些子妙,施於草木十方周。 -
48.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
这个仪形,丛林饭丁。
春山有雪发衰白,秋水无风眼冷青。
妙明田地,净洁门庭。
万缘不倚活卓卓,一事不著空灵灵。
把手与药兮谁寻本草,问津指源兮自得图经。 -
49.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
须发衰白,雪点寒林;眉目冷青,秋生古涧。
应之有余,用之何限。
风浪不管兮闲似浮鸥,水天相连兮远随归雁。 -
50.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
发雪衰白而春昼长,目光寒碧而秋波扬。
采华之滋而蜜蜂忙,齐物之梦而蝴蝶狂。
体空影响,机动阴阳。 -
51.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
发须衰白而霜雪益深,肌肤苍老而松桂剥皴。
四十余年而穷通一默,百千三昧而游戏诸尘。 -
52.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
远山之雪兮发毛衰白,大壑之秋兮眼棱寒碧。
水云肝胆兮佛世之灯,丛林事业兮祖宗之脉。
龙梭锦机,金刀玉尺。
诸尘三昧兮还我自由,二仪万像兮与宅平出。 -
53.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
高岩之雪兮颠毛衰白,远水之秋兮眼棱寒碧。
气清夜永兮月低,斗冷河空兮露泣。
借伴之机,起家之力。
二仪万像兮相与流通,十方三世兮自然平出。 -
54.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
眸子射人,秋涧之津。
颠毛衰白,霜松之晨。
赤湖之林,潮涨而长鲸{左马右展}浪;丹桂之影,月寒而老兔推轮。 -
55.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
双目寒青,秋水冷冷。
半颠衰白,春雪星星。
山雾霏霏文豹变,松月娟娟梦鹤醒。
妙应方圜兮了无外法,尘缘俯仰兮初不吾经。 -
56.《己已三朋十二日陪凌季文游水南陈氏园次壁间》 宋·王洋
不惭衰白照溪光,清书穿梁访野堂。
物外风烟多喜客,人间草木亦宗王。
浮花竞作争新艳,近侍全收殿后香。
秉烛便须期醉赏,胜饶吴榜起渔榔。 -
57.《刘荆山渔屋》 宋·薛嵎
客星沉没钓台空,千载风流独此翁。
万顷波心歌杜若,九霄云外见冥鸿。
已将名字编渔户,只有琴书在室中。
杨柳烟深杖藜出,满头衰白任春风。 -
58.《送李秋堂赴京口酒人》 宋·朱继芳
客怀正赖春相与,苦欲留春天不许。
送君一舸下南徐,落花起舞流莺语。
鲛人浴出扶桑趼,天女染作红云段。
君从何处得锦机,借与人间为样看。 -
59.《相和歌辞·白头吟》 唐·张籍
请君膝上琴,弹我白头吟。
忆昔君前娇笑语,两情宛转如萦素。
宫中为我起高楼,更开华池种芳树。 -
60.《见野草中有曰白头翁者》 唐·李白
醉入田家去,行歌荒野中。
如何青草里,亦有白头翁。
折取对明镜,宛将衰鬓同。
微芳似相诮,留恨向东风。