-
81.《临顿为吴中偏胜之地陆鲁望居之不出郛郭旷若…奉题屋壁》 唐·皮日休
一方萧洒地,之子独深居。
绕屋亲栽竹,堆床手写书。
高风翔砌鸟,暴雨失池鱼。
暗识归山计,村边买鹿车。 -
82.《山中答刘书记寓怀》 唐·李山甫
贵门多冠冕,日与荣辱并。
山中有独夫,笑傲出衰盛。
正直任天真,鬼神亦相敬。
之子贲丘园,户牖松萝映。 -
83.《谢王大夫奏表》 唐·方干
非唯言下变荣衰,大海可倾山可移。
如剖夜光归暗室,似驱春气入寒枝。
死灰到底翻腾焰,朽骨随头却长肥。
便杀微躬复何益,生成恩重报无期。 -
84.《冬夕江上言事五首》 唐·罗邺
叶落才悲草又生,看看少壮是衰形。
关中秋雨书难到,江上春寒酒易醒。
多少系心身未达,寻思举目泪堪零。 -
85.《经耒阳杜工部墓》 唐·罗隐
紫菊馨香覆楚醪,奠君江畔雨萧骚。
旅魂自是才相累,闲骨何妨冢更高。
騄骥丧来空蹇蹶,芝兰衰后长蓬蒿。
屈原宋玉邻君处,几驾青螭缓郁陶。 -
86.《壶公山(古老相传古仙姓陈名壶公于此山成道因而名焉)》 唐·黄滔
八面峰峦秀,孤高可偶然。
数人游顶上,沧海见东边。
不信无灵洞,相传有古仙。
橘如珠夏在,池象月垂穿。 -
87.《病中春日即事寄主人尚书二首》 唐·徐夤
身比秋荷觉渐枯,致君经国堕前图。
层冰照日犹能暖,病骨逢春却未苏。
镜里白须撏又长,枝头黄鸟静还呼。 -
88.《续古二十九首》 唐·陈陶
大尧登宝位,麟凤焕宸居。
海曲沾恩泽,还生比目鱼。
生值揖逊历,长歌东南春。
钓鳌年三十,未见天子巡。 -
89.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
90.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
91.《桐江闲居作十二首》 唐·贯休
木落雨翛翛,桐江古岸头。
拟归仙掌去,刚被谢公留。
猛烧侵茶坞,残霞照角楼。
坐来还有意,流水面前流。 -
92.《桐江闲居作十二首》 唐·贯休
木落雨翛翛,桐江古岸头。
拟归仙掌去,刚被谢公留。
猛烧侵茶坞,残霞照角楼。
坐来还有意,流水面前流。 -
93.《寄上荆渚,因梦庐岳,乃图壁赋诗》 唐·齐己
梦绕嵯峨里,神疏骨亦寒。
觉来谁共说,壁上自图看。
古翠松藏寺,春红杏湿坛。
归心几时遂,日向渐衰残。 -
94.《谢人惠紫栗拄杖》 唐·齐己
仙掌峰前得,何当此见遗。
百年衰朽骨,六尺岁寒姿。
雪外兼松凭,泉边待月欹。
他时出山去,犹谢见相随。 -
95.《谢人惠紫栗拄杖》 唐·齐己
仙掌峰前得,何当此见遗。
百年衰朽骨,六尺岁寒姿。
雪外兼松凭,泉边待月欹。
他时出山去,犹谢见相随。 -
96.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
97.《荆州新秋病起杂题一十五首·病起见庭柏》 唐·齐己
病起见庭柏,青青我不任。
力扶干瘦骨,勉对岁寒心。
韵谢疏篁合,根容片石侵。
衰残想长寿,时倚就闲吟。 -
98.《忆旧山》 唐·齐己
谁请衰羸住北州,七年魂梦旧山丘。
心清槛底潇湘月,骨冷禅中太华秋。
高节未闻驯虎豹,片言何以傲王侯。
应须脱洒孤峰去,始是分明个剃头。 -
99.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
100.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。