-
41.《杂歌谣辞·古歌》 唐·薛维翰
美人怨何深,含情倚金阁。
不嚬复不语,红泪双双落。
美人闭红烛,烛坐裁新锦。
频放翦刀声,夜寒知未寝。 -
42.《割飞二刀子歌》 唐·卢纶
我家有翦刀,人云鬼国铁。
裁罗裁绮无钝时,用来三年一股折。
南中匠人淳用钢,再令盘屈随手伤。 -
43.《割飞二刀子歌》 唐·卢纶
我家有翦刀,人云鬼国铁。
裁罗裁绮无钝时,用来三年一股折。
南中匠人淳用钢,再令盘屈随手伤。 -
44.《吊卢殷》 唐·孟郊
诗人多清峭,饿死抱空山。
白云既无主,飞出意等闲。
久病床席尸,护丧童仆孱。
故书穷鼠啮,狼藉一室间。 -
45.《有木诗八首》 唐·白居易
有木名弱柳,结根近清池。
风烟借颜色,雨露助华滋。
峨峨白雪花,袅袅青丝枝。
渐密阴自庇,转高梢四垂。 -
46.《缭绫-念女工之劳也》 唐·白居易
缭绫缭绫何所似,不似罗绡与纨绮。
应似天台山上月明前,四十五尺瀑布泉。
中有文章又奇绝,地铺白烟花簇雪。 -
47.《庾顺之以紫霞绮远赠,以诗答之》 唐·白居易
千里故人心郑重,一端香绮紫氛氲。
开缄日映晚霞色,满幅风生秋水纹。
为褥欲裁怜叶破,制裘将翦惜花分。
不如缝作合欢被,寤寐相思如对君。 -
48.《古意》 唐·鲍溶
重锦化为泥,翦刀误人事。
夜裁远道书,翦破相思字。
妾心不自信,远道终难寄。
客心固多疑,肯信非人意。
万里不言远,归书长相次。
可即由此书,空房□忌讳。 -
49.《春词酬元微之(一作施肩吾诗)》 唐·沈亚之
黄莺啼时春日高,红芳发尽井边桃。
美人手暖裁衣易,片片轻花落翦刀。 -
50.《过杨处士幽居》 唐·姚合
引水穿风竹,幽声胜远溪。
裁衣延野客,翦翅养山鸡。
酒熟听琴酌,诗成削树题。
惟愁春气暖,松下雪和泥。 -
51.《过杨处士幽居》 唐·姚合
引水穿风竹,幽声胜远溪。
裁衣延野客,翦翅养山鸡。
酒熟听琴酌,诗成削树题。
惟愁春气暖,松下雪和泥。 -
52.《奉和袭美酬前进士崔潞盛制见寄因赠至一百四十言》 唐·陆龟蒙
孔圣铸颜事,垂之千载馀。
其间王道乖,化作荆榛墟。
天必授贤哲,为时攻翦除。
轲雄骨已朽,百代徒趑趄。 -
53.《读故许昌薛尚书诗集》 唐·郑谷
篇篇高且真,真为国风陈。
澹薄虽师古,纵横得意新。
翦裁成几箧,唱和是谁人。
华岳题无敌,黄河句绝伦。 -
54.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
55.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
56.《瑞鹧鸪(二之一)》 宋·柳永
天将奇艳与寒梅。
乍惊繁杏腊前开。
暗想花神、巧作江南信,鲜染燕脂细翦裁。
寿阳妆罢无端饮,凌晨酒入香腮。
恨听烟隖深中,谁恁吹羌管、逐风来。
绛雪纷纷落翠苔。 -
57.《木兰花(杏花·三之一·林钟商)》 宋·柳永
翦裁用尽春工意,浅蘸朝霞千万蕊。
天然淡泞好精神,洗尽严妆方见媚。
风亭月榭闲相倚。
紫玉枝梢红蜡蒂。
假饶花落未消愁,煮酒怀盘催结子。 -
58.《南乡子》 宋·叶梦得
数枝,喜之,为赋
山畔小池台。
曾记幽人著意栽。
乱石参差春至晚,徘徊。
素景冲寒却自开。
绝绝照琼瑰。
孤负芳心巧翦裁。
应恐练裙惊缟夜,残杯。
且放疏枝待我来。 -
59.《临江仙》 宋·朱敦儒
几日春愁无意绪,捻金翦绥慵拈。
小楼终日怕凭阑。
一双新泪眼,千里旧关
苦恨碧云音信断,只教征雁空还。
早知盟约是虚言。
枉裁诗字锦,悔寄泪痕笺。 -
60.《鹧鸪天(为饱子山侍妾燕燕作)》 宋·仲并
小泊横塘日欲斜。
一枝犹有未残花。
几年燕子无消息,今日飞来王谢家。
歌水调,韵琵琶。
声声都是苑年华。
钗头杏子今如许,翦烛裁诗莫问他。