-
41.《述古闻之明日即来坐上复用前韵同赋》 宋·苏轼
仙衣不用剪刀裁,国色初酣卯酒来。
太守问花花有语,为君零落为君开。 -
42.《与微之同赋梅花得香字三首》 宋·王安石
结子非贪鼎鼐尝,偶先红杏占年芳。
从教腊雪埋藏得,却怕春风漏泄香。
不御铅华知国色,只裁云缕想仙装。
少陵为尔牵诗兴,可是无心赋海棠。 -
43.《冬初薄霜病躯益健欣然有赋》 宋·陆游
古服追随野老欢,竖裁布褐缩缝冠。
霜清顿洗肺肝热,木落更知山泽宽。
斗酒敢言嫌鲁薄,杯羹聊得学吴酸。
一贫自是书生分,忍媿看人却似难。 -
44.《致仕後岁事有望欣然赋诗》 宋·陆游
圣时恩厚赐余生,日与乡闾乐太平。
已弃胡床无长物,尚携拄杖有同行。
新裁乌帽人争看,小摘青蔬手自烹。
买得水车无用处,绝知造物相归耕。 -
45.《昌英知县叔作岁坐上,赋瓶里梅花,时坐上九》 宋·杨万里
衣染龙涎与麝脐,裁云剪月作冰肌。
小瓶雪水无多子,只篸横斜一两枝。 -
46.《和普公赋东园十题其九紫竹》 宋·梅尧臣
西南产修竹,色异东筠绿。
裁笔映檀唇,引枝宜凤宿。
移从几千里,不改生幽谷。 -
47.《赋永上人纸帐》 明·高启
剡藤裁素帱,坐使诸尘隔。
冬室自生温,寒窗屡更白。
不随直省被,长覆栖禅箦。
思曾雪夜时,宿伴山中客。 -
48.《小圃有双莲夏芙蓉之喜文字祥也各赋一诗为宗》 宋·刘克庄
一色双葩费剪裁,固知造物巧胚胎。
机云乍自吴中出,坡颍初从蜀道来。
佳谶似因先辈设,瑞苞不为老人开。
集英明岁薰风里,席上英才即斗魁。 -
49.《谨和老人赋梅》 宋·洪咨夔
寄得江南驿信来,窥来映水几枝开。
形容绮语空能絮,酬答芳心总已灰。
厌旧趋新和粉染,夺真弄假点酥裁。
纷纷儿女春风恼,却笑诗翁醉打隈。 -
50.《元质偶招客饮为赋此篇》 宋·李流谦
晓风吹花枝,晓雨濯花色。
裁缀为好春,天公不遗力。
啼禽强领解,对花语移日。
世事岂易料,搔首鬓毛白。 -
51.《次韵章枢密赋吴彩鸾玉篇》 宋·楼钥
文箫蹑彩鸾,夜半恐不逮。
山深忽呼名,惊喜不得退。
仙谪无所逃,士贫何可耐。
乃以三生缘,遂为二姓配。 -
52.《秋池晓步败荷万柄一花挺然可爱伯益赋诗和韵》 宋·刘学箕
萧瑟秋池撼晓风,江妃旋旆水云空。
未教零落千擎雨,尚借柔酣一点红。
弊盖高低骚客赋,寒衣裁制楚人工。
谁怜夜枕惊残梦,恨在毓声点滴中。 -
53.《和优点子侄赋雪》 宋·阳枋
花飞六出瑞方春,不待翦裁开恁真。
稚子未谙天声好,漫山笑道玉成尘。 -
54.《舶使王会溪太守赵见泰九日领客枉顾山中赋采》 宋·蒲寿宬
白露零高寒,西风满原野。
浊酒叹重持,黄花笑盈把。
诗句斐莫裁,秋容浩难写。
岂为今日娱,逢之百世下。 -
55.《酴醾牡丹同赋》 宋·项安世
小园疏雨挟东风,败萼残英一夜空。
世上已无桃与李,个中方是白和红。
彩霞承露娇如滴,玉雪生香暖不融。
可使低徊万花里,剪裁多少费春工。 -
56.《赋芷》 宋·邓深
缥裁衣袂紫中单,触眼亭亭露未乾。
态度全然逼然蕙,馨香的不让春兰。
数枝潇洒北窗昼,一室清幽六月寒。
了不知名疑是芷,赋前诗后两存看。 -
57.《又戏和正仲赋剪春罗》 宋·舒岳祥
昔时剪彩聊为假,今见裁罗却是真。
叶底彩窠本机户。
花边线草是鍼人。
独客书斋思拆补,静姝绣阁学缝纫。
晚花开遍幽畦草,石竹山丹及丽春。 -
58.《同赋山寺郁李花》 宋·苏颂
小树扶疏若剪裁,新英浓淡对山斋。
青红相间垂罗带,华叶同开缀宝钗。
未必无言芳径列,须看成实翠珠排。
禅扃掩映情多感,药谱标题品最佳。
众卉分敷争欲并,三春颜色此谁偕。
谁怜寂寞游观少,便与移根向玉阶。 -
59.《丘林诸君以春雪三绝见寄走赋长句奉酬》 宋·苏颂
彼美春工用意多,剪裁琼蕊缀庭柯。
妍辞重识梁园赋,寡和还推郢国歌。
莫叹馀花皆惨悴,共看修柏自婆娑。
尊前谩爱风光好,不见山阴泛棹过。 -
60.《大父令赋旧扇》 宋·苏籀
裁纨当团扇,当暑不离手。
炎凉一推迁,委掷昏尘垢。
蒙蒙萦蛛网,闇闇迷远岫。
人情逐时移,浪自分好丑。