-
1.《同澄之器博饭浮玉》 宋·吴则礼
畴昔清都步武联,轩轩鹤骨称癯仙。
君横七弦可忘老,吾得一丘端尽年。
白首终成裹饭去,青灯更作曲肱眠。
步虚声里云旗下,病眼心知有胜缘。 -
2.《赠崔立之(以下十五首见《外集》)》 唐·韩愈
昔年十日雨,子桑苦寒饥。
哀歌坐空室,不怨但自悲。
其友名子舆,忽然忧且思。
搴裳触泥水,裹饭往食之。 -
3.《颂古十九首》 宋·释法全
钵裹饭,桶裹水,狗子咬人不露齿。
堪笑韶阳老古锥,倒地至今犹未起。 -
4.《颂证道歌·证道歌》 宋·释印肃
不可毁,不可赞。
迩古迄今光灿烂。
镇州萝卜大三斤,桶裹水兮钵裹饭。 -
5.《书梦》 宋·陆游
我梦举有司,鸡唱起裹饭;又梦趁早朝,漏舍坐待旦。
既寤两无有,抚枕徒浩叹。
今虽去为农,饭牛亦夜半;何曾得放慵,美睡到日旰?一笑俱置之,浮生固多难。 -
6.《春日杂兴》 宋·胡仲弓
渔翁樵叟自行藏,裹饭过从乐未央。
扑满自缘钱作崇,鸱夷聊以酒为乡。
老来原弃人间世,病云欲荒墙下桑。
黄犊不嫌人日雨,村村苗长绿微茫。 -
7.《积潦简友人》 宋·陈必复
暝锁层阴重,霾深失远峦。
积流上篱落,飞影度栏干。
石发梳风瘦,垣衣护雨寒。
深怀裹饭去,终愧往来难。 -
8.《悲二子聊句》 宋·苏舜元
有客自远方,来以二子说。
穆子病疾初,家事巨细缺。
邻人苦其求,翳师久以决。
案杯小大空,布被旁午裂。 -
9.《遣闷》 明·王跂
怀蓐酒仍冻,终年人不来。
残灯听暮雨,孤馆见新梅。
裹饭谁相问,陈刍我独哀。
奈何兼数事,总付掌中杯。 -
10.《秋怀二首》 宋·苏轼
苦热念西风,常恐来无时。
及兹遂凄凛,又作徂年悲。
蟋蟀鸣我床,黄叶投我帷。
窗前有栖鵩,夜啸如狐狸。