-
241.《雪》 宋·欧阳修
新阳力微初破萼,客阴用壮犹相薄。
朝寒棱棱风莫犯,莫雪緌緌止还作。
驱驰风云初惨淡,炫晃山川渐开廓。
光芒可爱初日照,润泽终为和气烁。 -
242.《喜雨》 宋·贺铸
终春久旱暵,涉夏俄溽暑。
垢汗浼衣襟,梅津蒸柱础。
黄霾闭赤景,测候错辰午。
沙燕逐风鸢,翻飞遡来雨。 -
243.《阅古堂诗》 宋·范仲淹
中山天下重,韩公兹镇临。
堂上绘昔贤,阅古以儆今。
牧师六十人,冠剑竦若林。
既瞻古人像,必求古人心。 -
244.《念奴娇 饮浑源岳神仙会(张家*南塘本订误》 元·元好问
小山招饮,恨还丹、不至人间豪杰。
南渡衣冠多励集,萧洒兰亭三月。
陶冶襟灵,留连光景,觞咏今无复。
黄垆虽近,老怀空感存殁。 -
245.《和运使陈学士游灵隐寺寓怀》 宋·林逋
山壑气相合,旦暮生秋阴。
松门韵虚籁,铮若鸣瑶琴。
举目群状动,倾耳百虑沉。
按部既优游,时此振衣襟。 -
246.《悼子》 宋·梅尧臣
舟行次符离,我子死阿十。
临之但惊迷,至伤反无泣。
款定始怀念,内若汤火集。
前时丧尔母,追恨尚无及。 -
247.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
触热慵休息,谁知志士心。
既名为恶木,不可就繁阴。
炎赫当三伏,轮囷欲百寻。
蔽牛徒隐映,下马复沉吟。
浊世无孤竹,中原有邓林。
飘然远游兴,散发更披襟。 -
248.《昔陈北山赵南塘二老各有观物十咏笔力高妙暮》 宋·刘克庄
绛帕妖方士,青襟小茂才。
集瓜讥汝否,止棘刺谁哉。
倏忽寻声去,曾无濯足来。
吾衰臂力短,驱去复飞回。 -
249.《三月十四日陪帅卿出游一首》 宋·刘克庄
未出尧山云,既出云徐开。
君侯与天通,造化力可回。
驾言访岩扉,群彦森然陪。
旗钺映川原,笳吹喧藁莱。 -
250.《陪诸先辈题名登春台臞轩即席次故相陈魏公韵》 宋·刘克庄
台荒屋老阅人深,拂拭留题重整襟。
科目一朝来券外,姓名三世在碑阴。
公孙晚岁叨明诏,裘氏当年费苦吟。
报与曲江先辈道,老婆非复少时心。 -
251.《赠别晏成绩懋父太祝》 宋·王令
懋甫相门儿,家世踏缨紞。
早年缀官簿,青衫蔚於菼。
本宜多骄矜,不谓锐意敢。
意贪英雄交,一手欲四揽。 -
252.《喜得洞霄》 宋·曾几
乞身知才疏,从容荷主恩。
叫阍如杜宇,不谓天亦听。
除书入手来,一洗百念静。
复疑是梦中,惊喜久乃定。 -
253.《重阳》 宋·曾几
老去长净一寸阴,良辰物色负幽襟。
中秋素月偏离毕,九日黄花未散金。
蓓蕾不妨供小摘,茱萸聊复伴孤斟。
重阳何必今朝是,从此篱边日访寻。 -
254.《中梁山寺》 宋·文同
烟峦彩翠霜林红,层楼复阁云雾中。
襟怀太爽睡不得,一夜满山铃铎风。 -
255.《黄功垂秘书岚城阁》 宋·文同
群峰绕高轩,四望如城密。
晴岚逼窗户,净若新洗熨。
杳杳其中人,衣襟照寒碧。
临风设横几,萧洒坐终日。
门前车马道,扰扰乱如虱。
转眼不复观,长歌傲簪绂。 -
256.《将赴洋州书东谷旧隐》 宋·文同
晚客无一来,独步入东谷。
园林已成就,此景颇不俗。
落落岩畔松,修修涧边竹。
爽气逼襟袖,清如新出浴。 -
257.《将至陇城县》 宋·文同
数日山林间,嵬眼复倾耳。
烦襟一以换,飘若方外士。
今朝出谷口,已觉俗虑起。
可惜身上衣,斑斑遂尘滓。
回首林下游,何年赤松子。 -
258.《送无演归成都》 宋·文同
曾读契嵩辅教编,浮屠氏有不可忽。
后于京师识怀琏,彼上人者尤奇掘。
余尝从容问其友,琏复为余道民讷。
是三大士才过人,所畜岂肯吾儒屈。 -
259.《和仲蒙石龙涡》 宋·文同
群冈压泾湄,于此聚众首。
其间石屋露,远视若呀口。
林端蹑絙上,却入势愈斗。
围空竖古壁,阔可百人受。 -
260.《弭盖亭》 宋·文同
弭盖长亭下,轩窗慰客心。
田塍交远日,水堋泻清襟。
此道云千里,西山雪万寻。
尘衣无奈拂,去骑复骎骎。