-
61.《御书东坡雪诗石刻》 宋·杨冠卿
残更皎月垂半破,西邻促席寒威挫。
风流玉局老坡仙,雪夜清吟蹑郊贺。
流落人间古锦囊,帝恐天丁下取将。
赓歌余暇染宸翰,奎壁昭回龙凤翔。
我公稽首拜嘉惠,勒以坚珉贻万世。
捲旗拟入蔡州城,传呼夜示吴元济。 -
62.《林正甫举似所和双丫岩诗且索同赋》 宋·虞俦
君不见罗敷采桑城南路,不肯轻为使君妇。
又不见银钗垂颈负薪归,四十未嫁夔州女。
双丫何自老山中,当年岂羡西邻富。
花前啼鸟春不知,水里姮娥夜相顾。 -
63.《施衢州除浙西提刑以诗寄饯三首》 宋·赵蕃
我客怀玉山,有如梓与桑。
地故隶江东,与衢盖邻疆。
自公剖符来,亦既阅雨霜。
非惟衢人安,我民亦小康。 -
64.《海棠》 宋·曹彦约
一度相逢一度春,不知名姓是何人。
十分国色妆须淡,数点胭脂画未匀。
好把东皇为上客,便堪宋玉作西邻。
临邛道士今何在,说与唐宗是太真。 -
65.《次姜君玉韵且驾北固新居》 宋·刘宰
车来流水马如龙,北上精蓝西复东。
雅意只贫山在近,高標谁与子相同。
门开正好来三益,文就何妨送五穷。
拟向岩前分半席,可能辟地著邻翁。 -
66.《先仲微仲纯仲三兄过普明寺赏雪分韵得饮字》 宋·李处权
涉春徂冬祷雨雪,皇天靳此云何甚。
儿童晓报六花飞,失喜钩窗犹屡审。
荒渠断溜冰已合,度雁停号口应噤。
望中玉树散枝柯,二室峰峦张素锦。 -
67.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
68.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
69.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
70.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。 -
71.《子虚赋》 两汉·司马相如
楚使子虚使于齐,王悉发车骑,与使者出田。
田罢,子虚过奼乌有先生,亡是公在焉。
坐定,乌有先生问曰:“今日田乐乎?”子虚曰:“乐。
”“获多乎?”曰:“少。 -
72.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
73.《赠白马王彪·并序》 魏晋·曹植
黄初四年五月,白马王、任城王与余俱朝京师、会节气。
到洛阳,任城王薨。
至七月,与白马王还国。
后有司以二王归藩,道路宜异宿止,意毒恨之。 -
74.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
75.《货殖列传序》 两汉·司马迁
老子曰:“至治之极,邻国相望,鸡狗之声相闻,民各甘其食,美其服,安其俗,乐其业,至老死不相往来。
”必用此为务,挽近世涂民耳目,则几无行矣。
太史公曰:夫神农以前,吾不知已。
至若《诗》、《书》所述虞、夏以来,耳目欲极声色之好,口欲穷刍豢 之味,身安逸乐而心夸矜势能之荣。 -
76.《远游》 先秦·屈原
悲时俗之迫阨兮,愿轻举而远游。
质菲薄而无因兮,焉讬乘而上浮?
遭沈浊而污秽兮,独郁结其谁语!
夜耿耿而不寐兮,魂营营而至曙。 -
77.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
78.《和韩致光侍郎无题三首十四韵》 唐·吴融
珠佩元消暑,犀簪自辟尘。
掩灯容燕宿,开镜待鸡晨。
去懒都忘旧,来多未厌新。
每逢忧是梦,长忆故延真。 -
79.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
80.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。