-
121.《洞箫赋》 两汉·王褒
原夫箫干之所生兮,于江南之丘墟。
洞条畅而罕节兮,标敷纷以扶疏。
徒观其旁山侧兮,则岖嵚岿崎,倚巇迤,诚可悲乎其不安也。
弥望傥莽,联延旷荡,又足乐乎其敞闲也。 -
122.《幽通赋》 两汉·班固
系高顼之玄胄兮,氏中叶之炳灵。
飖颽风而蝉蜕兮,雄朔野以扬声。
皇十纪而鸿渐兮,有羽仪于上京。
巨滔天而泯夏兮,考遘愍以行谣。 -
123.《叹逝赋》 魏晋·陆机
昔每闻长老追计平生同时亲故,或凋落已尽,或仅有存者。
余年方四十,而懿亲戚属,亡多存寡;昵交密友,亦不半在。
或所曾共游一途,同宴一室,十年之外,索然已尽,以是哀思,哀可知矣,乃作赋曰: 伊天地之运流,纷升降而相袭。
日望空以骏驱,节循虚而警立。 -
124.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
125.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
126.《白发赋》 魏晋·左思
星星白发,生于鬓垂。
虽非青蝇,秽我光仪。
策名观国,以此见疵。
将拔将镊,好爵是縻。 -
127.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
128.《悲愤诗》 两汉·蔡琰
汉季失权柄,董卓乱天常。
志欲图篡弑,先害诸贤良。
逼迫迁旧邦,拥主以自疆。
海内兴义师,欲共讨不祥。 -
129.《箜篌引/野田黄雀行》 魏晋·曹植
置酒高殿上,亲交从我游。
中厨办丰膳,烹羊宰肥牛。
秦筝何慷慨,齐瑟和且柔。
阳阿奏奇舞,京洛出名讴。 -
130.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
131.《浣溪沙》 宋·李之仪
声名自昔犹时鸟,日月何尝避覆盆。
是非都付鬓边蚊。
邂逅风雷终有用,低回囊槛要深蹲。
酒中聊复比乾坤。 -
132.《蝶恋花》 宋·赵令
意。
崔氏缄报之词,粗载于此,曰:“捧览来问,抚爱过深。
儿女之情,悲喜交集。
兼惠花胜一合,口脂五寸。 -
133.《竹马儿》 宋·叶梦得
与君记,平山堂前细柳,几回同挽。
又征帆夜落,危槛依旧,遥临云巘。
自笑来往匆匆,朱颜渐改,故人俱远。
横笛想遗声,但寒松千丈,倾崖苍藓。 -
134.《减字木兰花·刘郎已老》 宋·朱敦儒
刘郎已老。
不管桃花依旧笑。
要听琵琶。
重院莺啼觅谢家。
曲终人醉。
多似浔阳江上泪。
万里东风。
国破山河落照红。 -
135.《胜胜慢(和刘春卿有怀金溪)》 宋·王之道
凌云气节,贯日精忠,艰难未许心灰。
芳酒一尊,对君聊为君开。
要识治安非晚,乐得贤、新赋台来。
愁似雪,喜青天万里,晓霁春回。 -
136.《水调歌头(韩倅·九月八日生辰)》 宋·杨无咎
帝里记当日,赐第富相联。
惟君家最称著,桐木老参天。
三相勋庸才业,一代风流人物,继世赖君贤。
自合跻清要,小屈佐平川。 -
137.《渔父舞》 宋·史浩
不是神仙那得到。
万顷澄波舞镜鸾,千寻叠嶂环旌蚕。
光天圆玉夜长清,衬地湿红朝不扫。
宾主相逢欲尽欢,升平一曲渔家傲。 -
138.《朝中措》 宋·黄公度
尔黄发,欲三寿之作朋;遗我绿琴,顾双金之何报。
”尝邀公至五羊,特为开宴,令洪丞相适代为乐语云:“云外神仙,何拘弱水。
海隅老稚,始识魁星。
”又寄调“临江仙”以侑觞云:“北斗南头云送喜,人间快睹魁星。 -
139.《惜分飞(别妓)》 宋·王之望
要眇新声生宝柱。
弹到离肠断处。
细落檐花雨。
夜阑清唱行云住。
洞府春长还易暮。
凡客暂来终去。
不忍回头觑。
乱山流水桃溪路。 -
140.《惜分飞(别妓)》 宋·王之望
要眇新声生宝柱。
弹到离肠断处。
细落檐花雨。
夜阑清唱行云住。
洞府春长还易暮。
凡客暂来终去。
不忍回头觑。
乱山流水桃溪路。