-
101.《江西送人》 唐·曹邺
八月江上楼,西风令人愁。
携酒楼上别,尽见四山秋。
但愁今日知,莫作他时疑。
郎本不住此,无人泣望归。
何水不生波,何木不改柯。
遥知明日恨,不如今日多。
将心速投人,路远人如何。 -
102.《江湖散人歌》 唐·陆龟蒙
江湖散人天骨奇,短发搔来蓬半垂。
手提孤篁曳寒茧,口诵太古沧浪词。
词云太古万万古,民性甚野无风期。 -
103.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
104.《和友人喜相遇十首》 唐·李咸用
为儒自愧已多年,文赋歌诗路不专。
肯信披沙难见宝,只怜苫草易成编。
燕昭寤寐常求骏,郭隗寻思未是贤。 -
105.《白云上人精舍寻杼山禅师兼示崔子向何山道上人》 唐·皎然
望远涉寒水,怀人在幽境。
为高皎皎姿,及爱苍苍岭。
果见栖禅子,潺湲灌真顶。
积疑一念破,澄息万缘静。 -
106.《六州歌头(渊明祠)》 宋·袁去华
柴桑高隐,邱壑岁寒姿。
北窗下,羲黄上,古人期。
俗人疑。
束带真难事,赋归去,吾庐好,斜川路,携筇杖,看云飞。 -
107.《虞美人》 宋·刘辰翁
犹疑绿萼花微甚。
难与青莲并。
青莲朵朵是天人。
又向天人想见、洛阳春。
多情素质尘生步。
况被潘妃污。
此花仍是□微赪。
却似娇波波外、两眉青。
(青莲萼) -
108.《戏郭功甫》 宋·潘兴嗣
休恨古人不见我,犹喜江东独有君。
尽怪阿戎从幼异,人疑太白是前生。
云间鸾凤人间现,天上麒麟地上行。
诗律暮年谁可敌,笔头谈笑扫千兵。 -
109.《七夕公宴诗 赋得博望槎》 明·陈邦瞻
梧桐声脱秋声起,迢迢秋色澹如水。
天上佳期玉露中,人闲良夜金波里。
此时汉使向河源,此夕乘槎犯斗垣。
但惊城舍严官府,那识天孙遇河鼓。 -
110.《张子谦写予真请自赞》 宋·黄庭坚
见人金玉满堂而不贪,看人凤阁鸾台而不妒。
自疑是南岳懒瓒师,人言是前身黄叔度。 -
111.《奉答子华学士安抚江南见寄之作》 宋·欧阳修
百姓病已久,一言难遽陈。
良医将治之,必究病所因。
天下久无事,人情贵因循。
优游以为高,宽纵以为仁。 -
112.《正月六日七日书所见》 宋·晁说之
扶光岁首当何辰,荐视变异纷无垠。
既惊马日不为马,况复人日不成人。
咸疑白昼悬月魄,哗言日月本斗格。
如负如空天风愁,似食不食自毒螫。 -
113.《阁学袁侍郎以朝鲤豢龙两图见寄索和·豢龙》 宋·魏了翁
乾坤包万有,纳纳百囊罟。
人位乎两间,利与害为御。
一气贯四时,五风偕十雨。
神龙以为畜,扰御不予侮。 -
114.《七月二日大风作一昼夜方止土人去此风潮信也》 宋·张嵲
风潮初见土人云,始愧鲰生泥昔言。
却以所经疑柱史,著书应只为中原。 -
115.《昼坐东轩忽十三蝴蝶颜色鲜碧飞舞近人移时方》 宋·李复
天上宝玉琴,星徽点瑟瑟。
仙人手摩拂,变化通灵术。
忽随琴声起,委蜕如蝉质。
飞翔下绿云,风翅含寒碧。 -
116.《秋日程伯玉携诗见过次韵》 宋·孙应时
秋声入梧桐,落叶惊瓮牖。
菊丛生细香,安排作重九。
幽子曳杖吟,蓬门独搔首。
故人惠然来,新诗出琼玖。 -
117.《酬田逸人游岩见寻不遇题隐居里壁》 唐·陈子昂
游人献书去,薄暮返灵台。
传道寻仙友,青囊卖卜来。
闻莺忽相访,题凤久裴回。
石髓空盈握,金经秘不开。
还疑缝掖子,复似洛阳才。 -
118.《奉和圣制登骊山高顶寓目应制》 唐·赵彦昭
皇情遍九垓,御辇驻昭回。
路若随天转,人疑近日来。
河看大禹凿,山见巨灵开。
愿扈登封驾,常持荐寿杯。 -
119.《题瓜州新河,饯族叔舍人贲》 唐·李白
齐公凿新河,万古流不绝。
丰功利生人,天地同朽灭。
两桥对双阁,芳树有行列。
爱此如甘棠,谁云敢攀折。 -
120.《奉酬睢阳路太守见赠之作》 唐·高适
盛才膺命代,高价动良时。
帝简登藩翰,人和发咏思。
神仙去华省,鹓鹭忆丹墀。
清净能无事,优游即赋诗。