-
41.《上黄端明寿诗以竚期三入后一品见玄孙为韵》 宋·李吕
骨秀类天人,神清若岩电。
寿与山岳齐,造物兹可见。 -
42.《上黄端明寿诗以竚期三入后一品见玄孙为韵》 宋·李吕
贱子甘藏拙,无心学草玄。
自然多坎壈,不是乐盘旋。 -
43.《上黄端明寿诗以竚期三入后一品见玄孙为韵》 宋·李吕
阻陪称寿席,想见醉芳樽。
嘉庆宜图画,簪绅遍子孙。 -
44.《将至古渝虞宪以三绝同端午节见寄用韵为谢》 宋·魏了翁
故山朱果恰离离,翠竹青蒲护众菲。
梦里不知身造阙,閒随白鹤照江衣。 -
45.《将至古渝虞宪以三绝同端午节见寄用韵为谢》 宋·魏了翁
鬓边忧绪已千端,谁唤扁舟下濮干。
落日明舡剑如电,勇心触拨到楼兰。 -
46.《将至古渝虞宪以三绝同端午节见寄用韵为谢》 宋·魏了翁
蓬窗暑雨气低垂,不记龙舟竞渡期。
诗卷打门惊节序,满盘角黍正累累。 -
47.《永兴端明王左丞寄示见训长句因为后答》 宋·宋庠
西风书驿到河津,且喜开筩丽句新。
安石风流高映世,君房言语妙惊人。
公怀远略须经国,我愧华颠未乞身。
惟有论交方寸地,岁寒留得比松筠。 -
48.《次韵李端叔见赠》 宋·孔武仲
君才潇洒应时流,久滞宁非命压头。
昨见河南推贾谊,行闻天子召吾丘。
已无痛饮观风味,犹有新诗讲报投。
京洛尘沙著人甚,清凉高爽忆宣州。 -
49.《次韵端礼见寄》 宋·李处权
自昔孤芳难寄林,乳离漂泊却须禁。
春风不解回双鬓,夜雨何堪搅寸心。
薄日花光怀杜曲,清流竹色梦山阴。
从来玉石崑山火,臭味多君肯嗣音。 -
50.《宣甫随行有端石茶匣甚佳道中为仆夫所损某见》 宋·苏颂
物重齎轻岂易持,何时登顿损瑰奇。
曾为什袭缇巾宝,一见寒姿不忍遗。 -
51.《宣甫随行有端石茶匣甚佳道中为仆夫所损某见》 宋·苏颂
镌砻圭角制尤精,岂为微瑕用便轻。
且赏岩珍终耿介,休思人事有亏成。 -
52.《和答潘端叔见寄》 宋·孙应时
发白念少年,万事风雨过。
倦游得来归,一切付懒惰。
独抱杞天忧,傍徨意无奈。
濠鱼定何乐,幕燕渠敢贺。 -
53.《夜深至宁奄见壁间端礼昆仲倡和明日次其韵》 宋·孙应时
杉松庑门森老苍,佛屋深夜幡花香。
借床健倒怳何处,梦随潜鲒的夜榔。
咿哑禽语晓光净,蟋蟀草鸣朝雨凉。
哦诗出门怀二妙,春涨绕山湖水黄。 -
54.《入殿左僧舍下遵曲径仰见崖端高轩绝可舒瞩》 明·程嘉燧
僧房高下居,闭门秋色闲。
阳树挺幽径,阴崖仰层关。
周垣若涧底,疏翠当窗间。
窗中如有人,闻声杳难攀。
遥知纵目处,树杪见前湾。
白日山后没,好月湖中还。
念此来何时,使我舒心颜。