-
1.《上林春令·十一月三十日见雪》 宋·毛滂
蝴蝶初翻帘绣。
万玉女、齐回舞袖。
落花飞絮蒙蒙,长忆著、灞桥别后。
浓香斗帐自永漏。
任满地、月深云厚。
夜寒不近流苏,只怜他、后庭梅瘦。 -
2.《庚寅二月朔积雪初霁过和山见雪深堂瑞香盛》 宋·艾性夫
烟雨庭前锦繖张,一般穠郁雪深堂。
偶扶晴日孤筇出,连挹春风两屋香。
供佛省烧苍柏子,薰书不藉绿芸囊。
冰霜尽厄芳心在,自与梅花是雁行。 -
3.《摸鱼儿 答程雪楼见寄 附见雪楼乐府内》 元·燕公楠
又浮生、平头六十,登楼怅荆楚。
出山小草成何事,闲却竹烟松雨。
空自许。
早摇落江潭,一似琅琊树。 -
4.《十月二十四日早始见雪登白云台闲望乱道走书》 宋·富弼
气候随时应,初寒雪已盈。
乾坤一色白,山水云重清。
是处人烟合,无穷鸟雀惊。
忻然不成下,连把玉罍倾。 -
5.《甲辰正月二十三日夕壬申梦坐一江楼上见雪月》 宋·李新
风卷寒云雪压船,楼台隐约隔明烟。
黄庭掩映桃红篆,静看双鹅一水天。 -
6.《十一月忽见雪片居此七年未尝见也》 宋·张九成
寒色遽如许,神清瘦不禁。
瓦沟声磔索,珠琲乱衣襟。
斯须忽复变,玉片堕前林。
风劲势回旋,飘零蔽遥岑。 -
7.《见雪》 宋·冯时行
前日挥轻扇,今日御重衣。
重衣御则已,仍惊朝雪飞。
数峰起天末,练练生光辉。
有如老大臣,正色立玉墀。 -
8.《见雪》 元·王冕
穷居忘节序,见雪却忧寒。
渐渐山河失,依依道路难。
故人迷信息,无客渡乾桑。
况尔西南地,疲民夜不安。 -
9.《见雪明日与祝山人游东湖僧寺访陈巨中教授留》 宋·毛滂
风吹飞雨乾,散作柳花毬。
危檐下舞鹄,老树腾蟠虬。
烟空夜色垂。
肤雨凝酥柔。 -
10.《以堰事走永康宿金马早行见雪山排霄极明丽因》 宋·程公许
雨响清客梦,雨晴催客行。
迥野晓寥落,界天玉峥嵘。
银海眩双照,琼钩对孤明。
英云强吐吞,杲日还晶荧, -
11.《腊月六日见雪》 宋·刘黻
一冬长是暖,见雪独精神。
田野眠方稳,湖山认不真。
众禽忧失树,孤客喜忘贫。
只此严凝气,中含造化仁。 -
12.《晨起见雪忆山居》 唐·李德裕
忽忆岩中雪,谁人拂薜萝。
竹梢低未举,松盖偃应多。
山溜随冰落,林麇带霰过。
不劳闻鹤语,方奏苦寒歌。 -
13.《夜宿杨,晓起见雪》 宋·杨万里
茅檐无声风不起,误喜夜来雨应止。
开门送眼忽心惊,失却前山万堆翠。
江南只说浙西山,更令著雪与人看。
诸峰尽处一峰出,凛然玉立最高寒。
溪声细伴吟声苦,客心冷趁波心去。
掉头得句恐天嗔,且唤征夫问前路。 -
14.《秦和十月二十四日初见雪呈相国元老》 宋·邵雍
壬子初逢雪,未多仍却晴。
人间都变白,林下不胜清。
寒士痛遭恐,穷民恶看惊。
杯觞限新法,何故便能倾。 -
15.《见雪》 宋·裘万顷
玄冥当语谁,饷我一檐雪。
吾庐本来静,得此更清绝。
遥怜北海上,往往已盈尺。
齧毡人在否,毋凌汉臣节。 -
16.《次韵金汉臣见雪闻雁二首》 宋·方回
山城酒薄客愁浓,卧厌秋霖万事慵。
九月十月忽飞雪,北人南人俱笑容。 -
17.《十二月二十一日见雪於籍溪》 宋·胡寅
何事团炉一笑哗,穷冬才许见琼花。
细论剪刻谁能解,欲斗轻明岂易加。
且共落梅纷沼鉴,未须融玉挂檐牙。
知君素有阳春句,可但梁园著赋夸。 -
18.《初冬见雪》 宋·李洪
颇怪寒威一倍添,天花回旋落层檐。
慵赓险韵偏工絮,自哂微官独带盐。
问讯梅梢半封萼,争看蝶舞不钩帘。
小儿学诵封胡句,羔袖烘炉任附炎。 -
19.《见雪》 宋·陈著
冯夷老手妙庄严,一色工夫一夜添。
统卷山河还太极,平抛珠玉到穷阎。
瘦吟相谂梅寒苦,渴饮何妨秫冻甜。
黄竹方哀籴方涌,幸犹三白是丰占。 -
20.《西斋见雪寄呈靖彦惠》 宋·宋庠
岁阴休沐坐空斋,集霰飘霙次第来。
仙粉有痕缘幌入,乱花无数觅丛开。
故裘御湿便羔袖,冻醴扶衰藉药杯。
向暮纷纷何所拟,谢家儿姪有清才。