-
261.《屈原祠》 宋·赵汝譡
忠深独逢尤,怨极翻作歌。
岂云嗜好异,夺此芳洁何。
郢都值末造,听惑贤佞讹。
令尹尊国事,君王信秦和。 -
262.《咏怀十首》 明·陈第
丈夫生世间,如彼长江水。
潴则渊渟渟,流则浩弥弥。
建业与立言,随时任所履。
何足芥胸怀,行藏判忧喜。 -
263.《楸子树》 明·郭登
窗前新栽楸子树,去岁移自东君家。
根深土冻重莫致,挽以两犍载一车。
方经旬日即蓓蕾,秋深结子如丹砂。
人言此特余气耳,来岁未必能芬葩。 -
264.《老鹞行》 明·沈一贯
相州浮图灭素云,佛徒四散灵光分。
有狐绥绥窟其顶,据危布巧张魔军。
公然出入索祭赛,移精屋底惊钗裙。
几村月下卷眠席,驱桃鞭棘喧相闻。 -
265.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
266.《先舅大中府君己亥岁尝制十四咏寿宝林褧老师》 明·杨循吉
维此鼓声何所起,击之则有本寂然。
此声既以击乃生,当其不击声何在?用手执捶以击鼓,三
者和合始有声。
如是究竟声所缘,非手非捶非鼓义。 -
267.《和微之诗二十三首并序》 唐·白居易
微之又以近作四十三首寄来,命仆继和,其间瘀絮
四百字、车斜二十篇者流,皆韵剧辞殚,瑰奇怪谲。
又题云:奉烦只此一度,乞不见辞。
意欲定霸取威, -
268.《病中诗十五首并序》 唐·白居易
开成己未岁,余蒲柳之年六十有八。
冬十月甲寅旦,始得风瘅之疾,体矜目眩,左足不支,盖老病相乘
时而至耳。 -
269.《诅楚文》 宋·苏轼
碑获於开元寺土下,今在太守便厅。
秦穆公葬于雍橐泉祈年观下,今墓在开元寺之东南数十步,则寺岂祈年之故基耶?淮南王迁于蜀,至雍,道病卒,则雍非长安,此乃古雍也。
峥嵘开元寺,仿佛祈年观。
旧筑扫成空,古碑埋不烂。 -
270.《虔州八境图八首(〔原无引,据它本补·〕)》 宋·苏轼
《南康八境图》者,太守孔君之所作也,君既作石城,即其城上楼观台榭之所见而作是图也。
东望七闽,南望五岭,览群山之参差,俯章贡之奔流,云烟出没,草木蕃丽,邑屋相望,鸡犬之声相闻。
观此图也,可以茫然而思,粲然而笑,嘅然而叹矣。
苏子曰:此南康之一境也,何従而八乎?所自观之者异也。 -
271.《咏怪石》 宋·苏轼
家有粗险石,植之疏竹轩。
人皆喜寻玩,吾独思弃捐。
以其无所用,晓夕空崭然。
碪础则甲斮,砥砚乃枯顽。 -
272.《次韵章传道喜雨(祷常山而得·)》 宋·苏轼
去年夏旱秋不雨,海畔居民饮咸苦。
今年春暖欲生蝝,地上戢戢多于土。
预忧一旦开两翅,口吻如风那肯吐。
前时渡江入吴越,布阵横空如项羽。 -
273.《上元侍饮楼上三首呈同列(一作正月十四日夜》 宋·苏轼
澹月疏星绕建章,仙风吹下御炉香。
侍臣鹄立通明观,一朵红云捧玉皇。
薄雪初消野未耕,卖薪买酒看升平。
吾君勤俭倡优拙,自是丰年有笑声。 -
274.《东宫寿诗》 宋·范成大
甲观秋弥月,前星蚤丽天。
君亲重庆日,家国中兴年。
英武神机远,温文德宇全。
攡章森曲则,会道极高坚。 -
275.《周氏敬荣堂诗》 宋·辛弃疾
泰伯古至德,以逊天下闻。
周公去未远,二叔乃流言。
春风棠棣萼,秋日脊令原。
岂无良友生,岁晏谁急难。 -
276.《杂兴》 宋·陆游
读诗读七月,治书治无逸,王业与农功,事异理则一。
此外复何为,齐民有遗术,一饱不啻足,切必为利訹。
大屋起道傍,百鬼阚其室。
曷不观陆翁,食菜开九帙。 -
277.《东斋杂书》 宋·陆游
蓺花恨不茂,薙草欲其尽。
心常堕贪爱,否则近残忍。
蝶纲犹翩翾,蚓断更菌蠢。
君其等观之,何者非可闵? -
278.《北斋》 宋·陆游
质衣葺北斋,欹壤略撑拄。
窗扉则虚名,聊足度寒暑。
独学无与论,推核实劳苦。
审观古人意,十亦得四五。
无功与子光,相可岂待语。
一床宽有余,高卧听檐雨。 -
279.《姜总管自筑墓舍名茧庵求诗》 宋·陆游
君不见赘翁退隐真皇时,茧室遗名星日垂,虽无豪士千车送,不媿高人一锸随。
又不见贞观故人有王显,抵老摧颓不作茧,一时戏语今尚传。
人生穷达谁能免?茧庵知君出游戏,寿过期颐乃常事。
青松手种三千本,会看半空翻鼓吹。 -
280.《北窗梧叶坐间落四五有感》 宋·陆游
高梧一叶脱,便觉秋不远。
晨起发满梳,梧衰孰云晚。
古来追电足,历块或小踠。
金鼓噪阵间,此任岂驽蹇。