-
81.《日食罪言》 宋·姚勉
皇帝十四载,新元纪嘉熙。
仲冬戊寅朔,午漏方中时。
朔风震丘壑,猛籁号枯枝。
黯如商雪天,四野昏垂垂。 -
82.《题腾芳书院》 宋·姚勉
若稽隆古时,教者家有塾。
英材归乐得,粹学就私淑。
粹学就私淑。
淳风日云远, -
83.《晚晴欲适西村不果》 宋·黎廷瑞
两歇无余春,草木忽而长。
东风吹旷野,千里绿莽莽。
夕阳澹微明,命策赴幽赏。
徘徊石上坐,郁郁念畴曩。
子规叫重云,意散不复往。 -
84.《和许尉小洞庭韵》 宋·王炎
少时耕钓为生涯,早知臭腐空神奇。
一丘一壑有佳处,人弃我取如拾遗。
晚将数雏就斗食,非愿厚禄多如茨。
山林习气今尚在,前身疑是王献之。 -
85.《为建昌南城包显道题光风斋月之阁》 宋·项安世
扁以槐堂之钜笔,铭以云谷之高辞。
镇以平园之签帙,照以太极肝脾。
千岩万壑转芳气,青天碧海流清规。
春晨画出舞雩咏,夜景看成彭泽时。
勉哉此事要真积,昔者所闻无坐驰。
愿追策骥予陶子,勿但蠗蠗如牧皮。 -
86.《寄题赵丞相独往亭》 宋·张嵲
留侯佐汉日,结志已离群。
唐乐闲退年,陟险勤邦君。
区中岂所慕,物外良作论。
上宰曩侨寓,新亭初目存。 -
87.《韩子师尚书致仕》 宋·张镃
丈夫出处无两岐,强自分别儿童痴。
鹿门庞老不愿仕,名与诸葛争驱驰。
天子从臣岂易得,履声已至黄金墀。
堂堂文誉动宸极,奕世长策归论思。 -
88.《趣刘倅对与建第》 宋·刘宰
鷦鷯巢枝宽,大鹏渖海窄。
不齐物之情,大小贵安宅。
一区扬子云,衡宇陶彭泽。
何妨轮鞅稀,所憎廛市迫。 -
89.《今岁试士竟置酒起文堂延主司且作诗送之》 宋·晁公溯
吾州俗近古,他邦那得如。
饮食犹俎豆,佣贩皆诗书。
今年属宾兴,诏下喧里闾。
白袍五千人,崛起塞路衢。 -
90.《听叫居亲求语》 宋·释绍昙
幼把儒冠颺壁根,朅来巾侍乳峰僧。
吟诗清苦规寒子,舂确辛勤慕老能。
锦镜闲看花琐碎,瀑崖戏击玉棱层。
惜分阴语宜鞭策,望汝来挑暗室灯。 -
91.《代徐思远谢张季万》 宋·王洋
淳风叹辽远,友道伤浇漓。
交情比一线,断续同轩縻。
仁惇既难事,义重亦不支。
寒谷少温律,衡门自寒扉。 -
92.《和同年春日韵五首》 宋·袁说友
伤心客里子规啼,自笑情怀更小儿。
短策强随杨柳去,归来却喜燕衔泥。