-
101.《度关山》 宋·张耒
度关山,意悠哉,秦关路险行车摧。
秋云沉沉天未晓,关吏正眠关未开。 -
102.《冬日自福昌之渑池》 宋·张耒
群岗洛阳西,势若海浪翻。
连岭起我左,层阜当我前。
采如兽腾突,缭若蛇蜿蜒。
外高陟缥缈,却下逼重渊。 -
103.《筇竹颂》 宋·黄庭坚
伟邛崃之美竹,初发迹於(左牛右羊)
(左牛右可)
。
有山而不险,有水而无波。
金声而玉节,故贯四时而不改其柯。
郭子遗我,扶余涧阿。 -
104.《船上歌》 元·王冕
草衣老子双□皤,拍手夜唱沧浪歌。
浮生不信巢穴好,卖屋买船船作家。
明月满天天在水,别调新歌水中起。
萧散可同甫里翁,逃名不比鸱夷子。 -
105.《答苏子美离京见寄》 宋·欧阳修
众奇子美貌,堂堂千人英。
我独疑其胸,浩浩包沧溟。
沧溟产龙蜃,百怪不可名。
是以子美辞,吐出人辄惊。 -
106.《太白戏圣俞》 宋·欧阳修
开元无事二十年,五兵不用太白闲。
太白之精下人间,李白高歌蜀道难。
蜀道之难难於上青天,李白落笔生云烟。
千奇万险不可攀,却视蜀道犹平川。 -
107.《获麟赠姚辟先辈》 宋·欧阳修
世已无孔子,获麟意谁知。
我尝为之说,闻者未免非。
而子独曰然,有如埙应篪。
惟麟不为瑞,其意乃可推。 -
108.《依韵解中道如晦调》 宋·梅尧臣
二君嗜学者,不啻食饮贪。
所得才半语,已实犹双南。
推予当独步,幸勿辞再三。
可因愤悱发,莫为顽鄙谈。 -
109.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
110.《寄左次魏二首》 宋·刘克庄
同事征西府,闻君已绣衣。
小侵今视昔,大捷是耶非。
酋长舆尸返,偏裨奏凯归。
六关天样险,莫遣贼飞能。 -
111.《唐介》 宋·王令
以谏得罪者为谁,四海多作唐介诗。
俗儿口狭文字碎,欲状介事语反卑。
嗟嗟我亦介之徒,此恨不助掀目眉。
三更灯死百虑息,四睫不交双目眵。 -
112.《道士王元之以诗为赠多见哀勉因以古诗为答》 宋·王令
利剑不刺鼠,大钓不联鲕。
天昏白日沉,剑决浮云披。
地荡海水摇,钓引九鲸縻。
固其用不常,安得易用为。 -
113.《山中词》 宋·王令
山中兮何游,登彼山兮乐天高。
弃吾马以取步,降吾车兮足两履。
石当道兮行旁,木碍上兮下俯。
曾蹈险之非艰,聊凭高兮下顾。 -
114.《同孙祖仁王平甫游蒋山作》 宋·王令
山形郁盘陀,石路随直纡。
荫松坐兴长,饮泉百烦除。
忆望江上楼,采翠横晴虚。
爱之不能去,取席卧与俱。 -
115.《黄秀才北郊书堂》 宋·文同
吾邑固僻陋,巉巉合群山。
苟无贤者居,孰能营幽闲。
黄子治北郊,胜绝收其间。
长溪断谷口,嚣哗隔尘阛。 -
116.《美哉亭》 宋·陈与义
西出城皋关,土谷仅容驼。
天挂一疋练,双崖斗嵯峩。
忽然五丈缺,亭构如危窠。
青山丽中原,白日照大河。 -
117.《武夷歌》 宋·白玉蟾
天下武夷兮第一山溪,升真有洞兮大王天柱交相齐。
不知何年中秋兮玉帝赐宴会曾孙,幔亭结云霞兮彩桥跨虹霓。
欲访仙迹兮搜剔地灵,遡洄乘舟兮陟险杖藜。
身轻欲生羽翰兮们烟萝而蹑天梯,下视人境杳邈兮但见乱峰参错相高低。 -
118.《谒岱祠即事》 宋·晁补之
泽南三百里,极望横天云。
云端色凝黛,谛视初可分。
峥嵘介丘像,澒洞元气屯。
顷刻有变化,惨澹殊明昏。 -
119.《开梅山》 宋·晁补之
开梅山,梅山开自熙宁之五年。
其初连峰上参天,峦崖盘崄阂群蛮。
南北之帝凿混元,此山不圯藏云烟。
跻攀鸟道出荟蔚,下视蛇脊相夤缘。 -
120.《次韵子瞻发洪泽遇大风却还宿》 宋·苏辙
昨夜宿鸿泽,再来遂如归。
却行虽唝拙,乘险谅亦非。
谁言淮阴近,阻此骇浪飞。
长风径千里,蛟蜃相因依。