-
41.《长信秋词五首》 唐·王昌龄
金井梧桐秋叶黄,珠帘不卷夜来霜。
熏笼玉枕无颜色,卧听南宫清漏长。
高殿秋砧响夜阑,霜深犹忆御衣寒。
银灯青琐裁缝歇,还向金城明主看。 -
42.《观李凑所画美人障子》 唐·刘长卿
爱尔含天姿,丹青有殊智。
无间已得象,象外更生意。
西子不可见,千载无重还。
空令浣沙态,犹在含毫间。 -
43.《赠别舍人弟台卿之江南》 唐·李白
去国客行远,还山秋梦长。
梧桐落金井,一叶飞银床。
觉罢揽明镜,鬓毛飒已霜。
良图委蔓草,古貌成枯桑。 -
44.《春日归山,寄孟浩然》 唐·李白
朱绂遗尘境,青山谒梵筵。
金绳开觉路,宝筏度迷川。
岭树攒飞栱,岩花覆谷泉。
塔形标海月,楼势出江烟。 -
45.《留别广陵诸公(一作留别邯郸故人)》 唐·李白
忆昔作少年,结交赵与燕。
金羁络骏马,锦带横龙泉。
寸心无疑事,所向非徒然。
晚节觉此疏,猎精草太玄。 -
46.《与元丹丘方城寺谈玄作》 唐·李白
茫茫大梦中,惟我独先觉。
腾转风火来,假合作容貌。
灭除昏疑尽,领略入精要。
澄虑观此身,因得通寂照。 -
47.《同诸公登慈恩寺浮图》 唐·高适
香界泯群有,浮图岂诸相。
登临骇孤高,披拂欣大壮。
言是羽翼生,迥出虚空上。
顿疑身世别,乃觉形神王。 -
48.《醉时歌》 唐·杜甫
诸公衮衮登台省,广文先生官独冷。
甲第纷纷厌梁肉,广文先生饭不足。
先生有道出羲皇,先生有才过屈宋。
德尊一代常坎坷,名垂万古知何用! -
49.《戏为六绝句》 唐·杜甫
庾信文章老更成,凌云健笔意纵横。
今人嗤点流传赋,不觉前贤畏后生。
王杨卢骆当时体,轻薄为文哂未休。
尔曹身与名俱灭,不废江河万古流。 -
50.《雨》 唐·杜甫
冥冥甲子雨,已度立春时。
轻箑烦相向,纤絺恐自疑。
烟添才有色,风引更如丝。
直觉巫山暮,兼催宋玉悲。 -
51.《雨》 唐·杜甫
冥冥甲子雨,已度立春时。
轻箑烦相向,纤絺恐自疑。
烟添才有色,风引更如丝。
直觉巫山暮,兼催宋玉悲。 -
52.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
53.《雪中遇直》 唐·窦群
寒光凝雪彩,限直居粉闱。
恍疑白云上,乍觉金印非。
树色霭虚空,琴声谐素徽。
明晨阻通籍,独卧挂朝衣。 -
54.《达奚中丞东斋壁画山水…得树杪悬泉送长安赵元阳少府》 唐·卢纶
素壁画飞泉,从云落树颠。
练垂疑叶响,云并觉枝偏。
利物得双剑,为儒当一贤。
应思洒尘陌,调膳亦芳鲜。 -
55.《雪谤后书事上皇甫大夫》 唐·卢纶
盛德总群英,高标仰国桢。
独安巡狩日,曾掩赵张名。
业就难辞宠,朝回更授兵。
晓川分牧马,夜雪覆连营。 -
56.《下第上薛侍郎》 唐·李端
蓬荜春风起,开帘却自悲。
如何飘梗处,又到采兰时。
明镜方重照,微诚寄一辞。
家贫求禄早,身贱报恩迟。 -
57.《照镜》 唐·王建
忽自见憔悴,壮年人亦疑。
发缘多病落,力为不行衰。
暖手揉双目,看图引四肢。
老来真爱道,所恨觉还迟。 -
58.《同清江师月夜听坚正二上人为怀州转法华经歌》 唐·朱湾
若耶谿畔云门僧,夜闲燕坐听真乘。
莲花秘偈药草喻,二师身住口不住。
凿井求泉会到源,闭门避火终迷路。 -
59.《步虚词十九首》 唐·韦渠牟
玉简真人降,金书道箓通。
烟霞方蔽日,云雨已生风。
四极威仪异,三天使命同。
那将人世恋,不去上清宫。 -
60.《旅馆雪晴,又睹新月,众兴所感,因成杂言》 唐·权德舆
寥寥深夜雪初晴,楼上云开月渐明。
池中片影依稀见,帘外清光远近生。
皎皎晴空疑破镜,广庭积素偏相映。