-
141.《赴阙次留献荆南成相公三十韵》 唐·吴融
分阃兼文德,持衡有武功。
荆南知独去,海内更谁同。
拔地孤峰秀,当天一鹗雄。
云生五色笔,月吐六钧弓。 -
142.《府试雨夜帝里闻猿声》 唐·吴融
雨滴秦中夜,猿闻峡外声。
已吟何逊恨,还赋屈平情。
暗逐哀鸿泪,遥含禁漏清。
直疑游万里,不觉在重城。
霎霎侵灯乱,啾啾入梦惊。
明朝临晓镜,别有鬓丝生。 -
143.《闲居即事》 唐·杜荀鹤
形觉清羸道觉肥,竹门前径静相宜。
一壶村酒无求处,数朵庭花见落时。
章句偶为前辈许,话言多被俗人疑。
一枝仙桂如攀得,只此山前是老期。 -
144.《刺桐花》 唐·王毂
南国清和烟雨辰,刺桐夹道花开新。
林梢簇簇红霞烂,暑天别觉生精神。
秾英斗火欺朱槿,栖鹤惊飞翅忧烬。
直疑青帝去匆匆,收拾春风浑不尽。 -
145.《与东吴生相遇》 唐·韦庄
十年身事各如萍,白首相逢泪满缨。
老去不知花有态,乱来唯觉酒多情。
贫疑陋巷春偏少,贵想豪家月最明。
且对一尊开口笑,未衰应见泰阶平。 -
146.《献所知》 唐·张蠙
迹熟荀家见弟兄,九霄同与指前程。
吹嘘渐觉馨香出,梦寐长疑羽翼生。
住僻骅骝皆识路,来频鹦鹉亦知名。
登龙不敢怀他愿,只望为霖致太平。 -
147.《九华贺雨吟》 唐·殷文圭
陶公焦思念生灵,变旱为丰合杳冥。
雷劈老松疑虎怒,雨冲阴洞觉龙腥。
万畦香稻蓬葱绿,九朵奇峰扑亚青。
吟贺西成饶旅兴,散丝飞洒满长亭。 -
148.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
149.《秋日送方干游上元》 唐·曹松
天高淮泗白,料子趋修程。
汲水疑山动,扬帆觉岸行。
云离京口树,雁入石头城。
后夜分遥念,诸峰霜露生。 -
150.《涂次偶作》 唐·唐求
岁月客中销,崎岖力自招。
问人寻野寺,牵马渡危桥。
为雨疑天晚,因山觉路遥。
前程何处是,一望又迢迢。 -
151.《腊中作》 唐·李中
冬至虽云远,浑疑朔漠中。
劲风吹大野,密雪翳高空。
泉冻如顽石,人藏类蛰虫。
豪家应不觉,兽炭满炉红。 -
152.《春雪应制》 唐·徐铉
繁阴连曙景,瑞雪洒芳辰。
势密犹疑腊,风和始觉春。
萦林开玉蕊,飘座裛香尘。
欲识宸心悦,云谣慰兆人。 -
153.《采莲曲》 唐·张敬徽
游女泛江晴,莲红水复清。
竞多愁日暮,争疾畏船倾。
波动疑钗落,风生觉袖轻。
相看未尽意,归浦棹歌声。 -
154.《月夜梧桐叶上见寒露》 唐·戴察
萧疏桐叶上,月白露初团。
滴沥清光满,荧煌素彩寒。
风摇愁玉坠,枝动惜珠干。
气冷疑秋晚,声微觉夜阑。
凝空流欲遍,润物净宜看。
莫厌窥临倦,将晞聚更难。 -
155.《登云梯》 唐·殷琮
碧落远澄澄,青山路可升。
身轻疑易蹋,步独觉难凭。
逦迤排将近,回翔势渐登。
上宁愁屈曲,高更喜超腾。
江树遥分蔼,山岚宛若凝。
赤城容许到,敢惮百千层。 -
156.《重和》 唐·吴越人
冷宴殷勤展小园,舞鞇柔软彩虬盘。
篸花尽日疑头重,病酒经宵觉口干。
嘉树倚楼青琐暗,晚云藏雨碧山寒。
文章天子文章别,八采卢郎未可看。 -
157.《纪游东观山(山在桂林府城外三里)》 唐·无名氏
瑰奇恣搜讨,贝阙青瑶房。
才隘疑永巷,俄敞如华堂。
玉梁窈浮溪,琼户正当窗。
仙佛肖仿佛,钟鼓鍧击撞。 -
158.《晦日同志昆明池泛舟》 唐·无名氏
灵沼疑河汉,萧条见斗牛。
烟生知岸近,水净觉天秋。
落月低前树,清辉满去舟。
兴因孤屿起,心为白蘋留。
晓吹兼渔笛,闲云伴客愁。
龙津如可上,长啸且乘流。 -
159.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
160.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。