-
21.《寓叹》 宋·陆游
小隐终非隐,休官尚是官。
早知农圃乐,不见道途难。
故国鸡豚社,贫家菽水欢。
至今清夜梦,犹觉畏涛澜。 -
22.《别後寄季长》 宋·陆游
俗子俗到骨,一揖已溷人;不知此曹面,何处得许尘?我非作崖堑,汝自不可亲。
道途逢使君,令我生精神。
顿增江山丽,更觉风月新。
对床得晤语,倾倒夜达晨。 -
23.《雨後登西楼独酌》 宋·陆游
老觉人间无一欣,强寻高处看归云。
天空列嶂开图画,水落寒江学篆文。
四海道途行太半,百年光景近中分。
交游赖有曲生在,正向愁时能策勋。 -
24.《送干寿道同知北上》 宋·陆文圭
甲寅诏下兴贤才,吴中多士轰春雷。
门外鹄袍那可数,一人独上黄金台。
宦途诘曲容下得,直向东海窥蓬莱。
蓬莱水阔云气浮,眼看健翮摩天游。 -
25.《西平乐·稚柳苏晴》 宋·周邦彦
元丰初,予以布衣西上,过天长道中。
后四十余年,辛丑正月,避贼复游故地。
感叹岁月,偶成此词。
稚柳苏晴,故溪歇雨,川迥未觉春赊。 -
26.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
27.《狼三则》 清·蒲松龄
其一
有屠人货肉归,日已暮,欻一狼来,瞰担上肉,似甚垂涎,随尾行数里。
屠惧,示之以刃,少却;及走,又从之。
屠无计,思狼所欲者肉,不如姑悬诸树而早取之。 -
28.《西平乐·稚柳苏晴》 宋·周邦彦
稚柳苏晴,故溪歇雨,川迥未觉春赊。
驼褐寒侵,正怜初日,轻阴抵死须遮。
叹事逐孤鸿尽去,身与塘蒲共晚,争知向此,征途迢递,伫立尘沙。
追念朱颜翠发,曾到处、故地使人嗟。 -
29.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
30.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
31.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
32.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
33.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
34.《依韵修睦上人山居十首》 唐·李咸用
生身便在乱离间,遇柳寻花作麽看。
老去转谙无是事,本来何处有多般。
长怜蠛蠓能随暖,独笑梧桐不耐寒。 -
35.《云游歌》 宋·白玉蟾
云游难,云游难,万里水烟四海宽。
说着这般滋味苦,教人怎不鼻头酸。 -
36.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
37.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
38.《送安少愚下第东归》 宋·程公许
去年游凌云,传观一篇书。
问客谁所作,作者安少愚。
少愚宾城人,万里走东吴。
悯俗日抢攘,正途欲芒芜。 -
39.《文敬携叠韵诗见过且督再和去后急就一首》 明·李东阳
苦欲留君君又归,翻然上马力欲飞。
与君未罄连夕话,复遣僮仆牵君衣。
问君坠卧城东宅,病足几时能著屐。
仓皇不肯戒前车,道上泥深行岂得。 -
40.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。