-
121.《波棱乃自波陵国来盖西域蔬也甚能解面毒予颇》 宋·张耒
谁从西域移佳蔬,遍植中原葵苋俱。
清霜严雪冻不死,寒气愈盛方芳敷。
贯金锐箭脱秋竹,剪罗巧带飘华裾。
中含金气抱劲利,穿涤炎热清烦纡。 -
122.《瑞鹤仙·悄郊原带郭》 宋·周邦彦
悄郊原带郭。
行路永,客去车尘漠漠。
斜阳映山落。
敛余红、犹恋孤城栏角。 -
123.《瑞鹤仙·悄郊原带郭》 宋·周邦彦
悄郊原带郭。
行路永,客去车尘漠漠。
斜阳映山落。
敛馀红、犹恋孤城栏角。 -
124.《一翦梅 袁州解印》 宋·刘克庄
陌上行人怪府公。
还是诗穷。
还是文穷。
下车上马太匆匆。
来是春风。
去是秋风。
阶衔免得带兵农。
嬉到昏钟。
睡到斋钟。
不消提岳与知宫。
唤作山翁。
唤作溪翁。 -
125.《黎伯英解元赠予一大缶封泥如法初谓酒也至乃》 宋·郑刚中
有客渡西山,泉源出山足。
初勺爱其甘,既享不能独。
汲取得陶罂,置满彭亨腹。
携持若抱瓮,前致且勤祝。 -
126.《送林懿成解兵掾》 宋·郑刚中
公喻如龙媒,秋游身有神。
暂此地上行,气压凡马群。
我喻如麋鹿,野性不受驯。
带迫到城市,迩迩常畏人。 -
127.《自少城解职事还邑二首》 宋·李流谦
胡床卯饮带余酲,身世如天行白云。
竹简读残聊一叹,水觉烧尽更三薰。
痴心久绝临渊羡,老手唯便植杖芸。
自有此生须自断,岂能曲折问灵氛。 -
128.《送宇文德济解绵竹丞》 宋·李流谦
陋哉纨绮习,染人甚脂膏。
倾五湖三江,未易濯秽臊。
冰霜竹林游,粪土戎与涛。
富贵比贫贱,所去宁一毛。 -
129.《锦带花》 宋·董嗣杲
忍见柔枝缀彩英,愁围未解又清明。
茸茸叠萼萦春梦,袅袅长条击别情。
有样谩传居士制,无香徒滓海仙名。
文臣服色开时验,次第妖娆织不成。 -
130.《还徐叔子犀带》 宋·陈傅良
徐子赠我旧宝犀,宣和国工所事治。
玄玉十截黄四垂,厚且半寸径尺围。
方廉整不刻毫厘,金饰诸末柔丹韦。
寘之止斋光陆离,天吴海若不敢窥。 -
131.《解梅嘲》 宋·舒岳祥
昨夜鸺鹠声婉娈,斗觉春随呼唤转。
今朝检历知立春,屋角梅花笑初囅。
向人带笑复含嗔,嗔我今为异代民。
我语梅花勿嗔笑,四海已非唐日照。 -
132.《解绾归至永丰继善伯熊宝臣敦礼昆仲皆化去》 宋·曾丰
新自梅关返葛溪,天心不与我心违。
市廛城郭依元在,亲戚交游过半非。
纸上衔犹仍旧署,腰间带已减初围。
候门童稚倚庐老,幸不空教赋式微。 -
133.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
134.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁风轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。 -
135.《和太尉戏赠高阳公》 唐·上官仪
薰炉御史出神仙,云鞍羽盖下芝田。
红尘正起浮桥路,青楼遥敞御沟前。
倾城比态芳菲节,绝世相娇是六年。 -
136.《长安古意》 唐·卢照邻
长安大道连狭斜,青牛白马七香车。
玉辇纵横过主第,金鞭络绎向侯家。
龙衔宝盖承朝日,凤吐流苏带晚霞。
百尺游丝争绕树,一群娇鸟共啼花。 -
137.《箭》 唐·李峤
汉甸初收羽,燕城忽解围。
影随流水急,光带落星飞。
夏列三成范,尧沉九日辉。
断蛟云梦泽,希为识忘归。 -
138.《秋晨同淄川毛司马秋九咏·秋萤》 唐·骆宾王
玉虬分静夜,金萤照晚凉。
含辉疑泛月,带火怯凌霜。
散彩萦虚牖,飘花绕洞房。
下帷如不倦,当解惜馀光。 -
139.《卧病喜田九见寄》 唐·刘长卿
卧来能几日,春事已依然。
不解谢公意,翻令静者便。
庭阴残旧雪,柳色带新年。
寂寞深村里,唯君相访偏。 -
140.《至德三年春正月时谬蒙差摄海盐令闻王师收二京…五十韵》 唐·刘长卿
天上胡星孛,人间反气横。
风尘生汗马,河洛纵长鲸。
本谓才非据,谁知祸已萌。
食参将可待,诛错辄为名。