-
41.《玉堂北栏丛竹》 宋·宋祁
玉署凝严处,朱栏封殖恩。
其谁赏高节,祗自保孤根。
密幹青杠矗,危梢翠纛翻。
故林兹地隔,新实几时繁。 -
42.《定风波 三乡光武庙,怀故人刘公景玄》 元·元好问
熊耳东原汉故宫。
登临犹记往年同。
底事爱君诗句好。
解道。
河山浮动酒杯中。
存没悠悠三十载。
谁会。
白头孤客坐书空。
黄土英雄何处在。
须待。
醉寻萧寺哭春凤。 -
43.《留别李君锡学士》 宋·梅尧臣
淮南尚喜风流在,客有殷勤载酒过。
不醉不归情可见,相看相笑意如何。
了眸自解持高论,长颈稀逢缺善歌。
旧爱阳关亦休唱,西还从此故人多。 -
44.《次韵任使君咏梅二首》 宋·李新
堂上高人解赏音,孤根未放草来侵。
不妨此后颁春力,却得从前爱日心。
模蜡曾看黄淡淡,试妆犹恐晕深深。
而今驿使行如织,听取新来塞上吟。 -
45.《诸君和篇摩垒致师不容闭壁再绎前韵》 宋·郑清之
邴原解剧饮,雅名称龙腹。
季伦杀为嬉,席妓敢嗔目。
有酒何庸辞,恐射蒋济木。
但当携酒去,名花赏幽独。 -
46.《爱梅歌》 宋·徐照
紫琳联坳蘸黟漆,破帽笼头醉拈笔。
解返冰魂化墨倦,青皇尽把韶华失。
巧分六出騃滕六,迅折千葩怯殷七。
笑笑先生懒学画,花光仁老毛欲栗。 -
47.《送广帅赵平斋当选暨解印趋朝》 宋·李昴英
海濒老同年,五载依宇下。
春风舞蓑笠,爱日曝田舍。
喜无撞热衷吏,追逐款段马。
剧谈许絛褐,得趁公余暇。 -
48.《次韵石秀叔慈云避席自解》 宋·陈著
幽居便合洗城氛,清隐如何及妓裙。
横浦名为交佛日,眉山老自爱朝云。
逃筵觥罚宁甘受,隔壁钗声想暗闻。
色即是空曾记否,饶君百喙亦难文。 -
49.《天台王子木解官长乐见访》 宋·陈傅良
夜深擘荔真愁绝,春浅傅柑更惘然。
世事爱来欺两鬓,人生堪得别多年。
琢冰积雪江湖阻,树羽崇牙日月悬。
此理仓茫君勿问,明朝且莫刺归船。 -
50.《南康爱莲即事》 宋·陈宓
东君仙芳菲,首夏即酣寝。
巧思蹶然兴,老手更谙稔。
殷红间浓绿,濯此万机锦。
桃李谩成蹊,岂解香席枕。
最是碧筒杯,晚凉可以饮。 -
51.《留别范元长二十八韵》 宋·李处权
博治人为史,循良吏得师。
谋谟当启沃,出处系安危。
鹗立通丹地,龙章近赤墀。
咨询唐典故,笔削汉官仪。 -
52.《送章明章善解官奉亲还吴中二首》 宋·王洋
了知天意贵生全,南岳夫人奉化权。
当日论功门户重,至今传泽子孙贤。
聊书鬲上三年课,最爱杯中一百篇。
君宠母恩如已报,暮云春树约他年。 -
53.《触龙说赵太后》 先秦·刘向
赵太后新用事,秦急攻之。
赵氏求救于齐,齐曰:“必以长安君为质,兵乃出。
”太后不肯,大臣强谏。
太后明谓左右:“有复言令长安君为质者,老妇必唾其面。 -
54.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
55.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
56.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
57.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
58.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
59.《师说》 唐·韩愈
古之学者必有师。
师者,所以传道受业解惑也。
人非生而知之者,孰能无惑?惑而不从师,其为惑也,终不解矣。
生乎吾前,其闻道也固先乎吾,吾从而师之;生乎吾后,其闻道也亦先乎吾,吾从而师之。 -
60.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。