-
61.《哀时命》 先秦·庄忌
哀时命之不及古人兮,夫何予生之不遘时!
往者不可扳援兮,徠者不可与期。
志憾恨而不逞兮,杼中情而属诗。
夜炯炯而不寐兮,怀隐忧而历兹。 -
62.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
63.《长门赋·并序》 两汉·司马相如
孝武皇帝陈皇后,时得幸,颇妒。
别在长门宫,愁闷悲思。
闻蜀郡成都司马相如天下工为文,奉黄金百斤,为相如、文君取酒,因于解悲愁之辞。
而相如为文以悟主上,陈皇后复得亲幸。 -
64.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
65.《九章之九 悲回风》 先秦·屈原
悲回风之摇蕙兮,心冤结而内伤;
物有微而陨性兮,声有隐而先倡。
夫何彭咸之造思兮,暨志介而不忘;
万变其情岂可盖兮,孰虚伪之可长? -
66.《洞仙歌·津亭回首》 清·朱彝尊
津亭回首,望高城天远,何况城中玉人面。
数邮签万里,岭路千重,行不得,懊恼鹧鸪啼遍。
郁孤台畔水,解送归人,三板轻船疾如箭。
指点莫愁村,树下门前,怪别后双蛾较浅。
若不是,临风暗相思,肯犹把留题,旧时团扇。 -
67.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
68.《折杨柳歌辞》 南北朝·南北无名
遥看孟津河,杨柳郁婆娑。
我是虏家儿,不解汉儿歌。 -
69.《贺新郎·兰芷湘东国》 宋·严仁
兰芷湘东国。
正愁予、一江红叶,水程孤驿。
欲写潇湘无限意,那得如椽彩笔。
但满眼、西风萧瑟。 -
70.《崔生行》 明·何景明
崔生自反金陵谪,骑马复走长安陌。
时危颇负经济才,海内但识文章客。
自从盗贼近神京,四海不见烟沙清。
黄河流血日惨怛,中原战骨霜纵横。 -
71.《夏日四绝》 宋·潘良贵
四月天气初郁蒸,碧桐照空门巷清。
何人解助隐居乐,为我唤取黄鹂鸣。 -
72.《擬古》 宋·田锡
峄阳生孤桐,擢干八尺高。
风雨萌枝叶,鸾皇栖羽毛。
天质自含响,众木非其曹。
斲为绿绮琴,古人贞金刀。 -
73.《雹》 宋·戴埴
玄默执徐岁,月律终无射。
京师连雨雹,小者如弹,大者如拳。
林柯叶乱下, -
74.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
75.《自咏》 宋·李少和
宝珠探妙得真宗,五色分明焕太空。
解下连环竟超越,郁罗深处宴鸿蒙。 -
76.《墨池发祥诗呈蒋教》 宋·刘名世
城头学宫高巍巍,中有方井号墨池。
穷冬不竭春不溢,往往石眼通江湄。
故老相传右军宅,涤砚濡毫向池侧。
兰亭绝笔迹成尘,此间池水犹能黑。 -
77.《次韵梁尉秦碑》 宋·莫济
六王失国四海归,秦皇东刻南巡碑。
法因史籀有增减,名与苍颉争飞驰。
自言功德可歌颂,黔首个个愚无知。
海神何故独拒命,风涛塞路蟠蛟螭。 -
78.《茉莉花》 宋·许景迂
自是天上冰雪种,占尽人间富贵香。
不烦鼻观偷馥郁,解使心俱清凉。
南船卖客俱到岸,东道主人容寄廊。 -
79.《九日宴浮金亭》 宋·赵宗德
东山树,何青青。
镡津水,何冷冷。
茂树可荫,流水可听。
眉山夫子能解事,却于水边树下构危亭。 -
80.《题华亭朱孟辩篆冢诗卷》 明·董佐才
古初无毫楮,羲画何繇传?孰知文字理,已具《河图》前
。
神农洎苍颉,俯仰极人天。
穗书与鸟书,创制分后先。