-
141.《题灵岩寺》 宋·赵善悉
江南多名山,雁荡最崒嵂。
山中多古寺,灵岩渺无匹。
天柱高摩云,展旗巧障日。
风榻卧石屏,雾窗涵卓笔。 -
142.《纪梦》 宋·郑若冲
包抱乾坤一环堵,拍手千门辉藻黼。
编茅何事傍云根,川观岩居天固予。
忆昔卧病岁壬午,梦行涧石憩衡宇。
常充达庵表其门,大楷金书爰仰睹。 -
143.《京口江亭》 宋·周翼之
不忍凭阑久,边愁随望生。
如何万马壮,不比一江横。
落日明金屿,高风撼铁城。
寒涛触沙渚,天意苦难平。 -
144.《甲戌乡中民情长句寄彦文布政》 明·龚诩
景泰五年甲戌岁,正当南亩耕耘际。
忽然骤水涨江湖,汹涌浩漫良可畏。
更堪滂沛雨兼旬,大岸小塍俱决溃。
田家男妇奔救忙,力竭气穷无术备。 -
145.《楸子树》 明·郭登
窗前新栽楸子树,去岁移自东君家。
根深土冻重莫致,挽以两犍载一车。
方经旬日即蓓蕾,秋深结子如丹砂。
人言此特余气耳,来岁未必能芬葩。 -
146.《自军庄寻滴水岩下作》 明·黄辉
老龙攫天来,神工郁随从。
振鬛生群峦,触颔尽虚空。
有地皆天行,是石作水用。
小龙引双须,顾盼左右纵。 -
147.《解嘲诗(并序)》 明·屠滽
见恶必远避,见善尝加恭。
石田乃隐者,赋诗亦多工。
如何论朝政,所论殊不公。
此札实差谬,何谓声枌枌。 -
148.《次栗夫韵答一夔招饮》 明·王弼
闻君东篱把寒菊,对酒高歌霜满屋。
寻常闭门嗔索诗,此时下笔皆神速。
想为悲秋发豪兴,十斗九空惊侍仆。
不然浩荡凌云句,岂是枯肠泥睟粥。 -
149.《和石田翁落花诗(七首)》 明·王建极
风净云和雨意新,残红点点委芳尘。
眼穿此日凭栏客,肠断当年劝酒人。
纸上只能添丽句,枝头无计驻残春。
落英狼籍那堪触,密掣金铃鸟莫嗔。
¤ -
150.《长安秋草篇(小引)》 明·王留
吴市畸人,燕都逐客,南冠寄食,西第佣书。
已伤飒飒三秋,更苦奄奄一病。
繁华耀日,难依桃李之荣;乱叶吟风,空逐梗萍之困。
睹兹衰草,倍触羁怀。 -
151.《秋吟八章(录二)》 明·王嗣经
悲夕虫悲夕虫,夕虫恋残暑。
露下为谁啼,风前还自语。
寓篱兮旅井,依蒲兮蒙楚。
隙文石之雕墙,缭枳丛之土宇。 -
152.《拟古(二首)》 明·薛瑄
庭树微飘落,凉气始披拂。
却忆少年时,泛舟湖湘曲。
秋风起波澜,寒霜下林麓。
日出江上枫,雾隐楚岸竹。 -
153.《怀净国》 明·虞淳熙
客有归来辞,都作莲花字。
五柳珊瑚枝,三径玻璃地。
天童候金门,香刍总而至。
翠裓倾丹英,纷纷罗应器。 -
154.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
155.《己酉赴试白下病归得杂咏五首》 明·郑胤骥
病起犹未王,言归聿何速。
所叹鸡肋微,犹成道旁筑。
得失一以分,宁免相刺促。
快哉良友言,自计亦已熟。 -
156.《竹》 宋·苏轼
今日南风来,吹乱庭前竹。
低昂中音会,甲刃纷相触。
萧然风雪意,可折不可辱。
风霁竹已?一作亦?回,猗猗散青玉。
故山今何有,秋雨荒篱菊。
此君知健否,归扫南轩绿。 -
157.《东湖》 宋·苏轼
吾家蜀江上,江水绿如蓝。
尔来走尘土,意思殊不堪。
况当岐山下,风物尤可惭。
有山秃如赭,有水浊如泔。 -
158.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
159.《九日次定国韵》 宋·苏轼
朝菌无晦朔,蟪蛄疑春秋。
南柯已一世,我眠未转头。
仙人视吾曹,何异蜂蚁稠。
不知蛮触氏,自有两国忧。 -
160.《送淡公二首》 宋·苏轼
坐重青草公,意合沧海滨。
渺渺独见水,悠悠不闻人。
镜浪洗手渌,剡花入心春。
虽然防外触,眼前遶衣新。
行当译文字,慰此吟殷勤。