-
21.《题竹溪禅院》 唐·李洞
溪边山一色,水拥竹千竿。
鸟触翠微湿,人居酷暑寒。
风摇瓶影碎,沙陷履痕端。
爽极青崖树,平流绿峡滩。
闲来披衲数,涨后卷经看。
三境通禅寂,嚣尘染著难。 -
22.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
23.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
24.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
25.《捕蛇者说》 唐·柳宗元
永州之野产异蛇:黑质而白章,触草木尽死;以啮人,无御之者。
然得而腊之以为饵,可以已大风、挛踠、瘘疠,去死肌,杀三虫。
其始太医以王命聚之,岁赋其二。
募有能捕之者,当其租入。 -
26.《凤归云(林钟商)》 宋·柳永
恋帝里,金谷园林,平康巷陌,触处繁华,连日疏狂,未尝轻负,寸心双眼。
况佳人、尽天外行云,掌上飞燕。
向玳筵、一一皆妙选。
长是因酒沈迷,被花萦绊。 -
27.《蓦山溪(午坐壶天冰雪,风传琵琶,有感而作赵长卿)》 宋·赵长卿
壶天冰雪,消尽虚堂暑。
多谢故人风,送花香传小树。
香风初过,一曲断肠声,如怨诉。
诉闲愁,落落琵琶语。 -
28.《西平乐》 宋·杨泽民
圃韭畦蔬,嫩鸡野腊,邻酝稚子能赊。
罗幕新裁,画楼高耸,松梧柳竹交遮。
应便作归休计去,高揖渊明,下视林逋,到此如何,又走风沙。
都为啼号累我,思量事、未遂即咨嗟。 -
29.《满江红·咏竹》 明·陆容
不种闲花,池亭畔、几竿修竹。
相映带、一泓流水,森寒洁绿。
风动仙人鸣佩遂,雨余净女添膏沐。
未成林,难望凤来栖,聊医俗。 -
30.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
31.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
32.《送台倅赵叔明趋朝》 宋·高文虎
羲轮正弭节,别驾忽扬鞭。
游从亦雨暑,朋盍知何年。
欲叙情缱绻,难得形周旋。
谱系玉为牒,辉华珠在渊。 -
33.《贺雨》 宋·员兴宗
岁若大旱作霖雨,祷而雨兮旱不苦。
诚之一字与天参,往古圣贤珍此语。
岁星在蜀二十年,触处丰登多黍稌。
世不少惜蹂践之,枉使宝稼叶如土。 -
34.《李龙眠画雪中捕鱼图》 明·唐之淳
玉龙行空不成雨,首触银河落秋浦。
帝遣神工种白榆,皓鹤飞来老鹇舞。
榜儿踏船依楚竹,不钓齐璜饵荆玉。
波寒月黑大星稀,万斛骊珠岂胜掬。
夜阑缄素报麻姑,桑下尘飞海欲枯。
何如去作蓬莱主,五城不夜无寒暑。 -
35.《龟头山》 明·陶安
我闻龟头山,乃在麻城县。
东离八十里,高峻远先见。
伸向南行,欲桥仍俯颤。
巨吻谽谺张,穹脊坼绞现。 -
36.《秋吟八章(录二)》 明·王嗣经
悲夕虫悲夕虫,夕虫恋残暑。
露下为谁啼,风前还自语。
寓篱兮旅井,依蒲兮蒙楚。
隙文石之雕墙,缭枳丛之土宇。 -
37.《寄杨德逢》 宋·王安石
山樊老惮暑,独寤无所适。
湖阴宛在眼,旷若千里隔。
遥闻青秧底,复作龟兆坼。
占岁以知子,将勤而後食。 -
38.《秋前风雨顿凉》 宋·范成大
秋期如约不须催,雨脚风声两快哉。
但得暑光如寇退,不辞老景似潮来。
酒杯触拨诗情动,书卷招邀病眼开。
明日更凉吾已卜,暮云浑作乱峰堆。 -
39.《洪景卢内翰使还入境,以诗迓之》 宋·范成大
玉帛干戈汹并驰,孤臣叱驭触危机。
关山无极申舟去,天地有情苏武归。
汉月凌秋随使节,胡尘卷暑避征衣。
国人渴望公颜色,为报褰帷入帝畿。 -
40.《马上微雨》 宋·陆游
三日触毒暑,衣垢背汗浃。
今旦殊萧然,凉雨吹醉颊。
瘦松无横枝,蠹竹少全叶。
渚莲乃可念,泫泣如放妾。
岂惟人意适,我马亦振鬣。
远村有归人,清溪争晚涉。