-
21.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
22.《轮台子(中吕调)》 宋·柳永
一枕清宵好梦,可惜被、邻鸡唤觉。
匆匆策马登途,满目淡烟衰草。
前驱风触鸣珂,过霜林、渐觉惊栖鸟。
冒征尘远况,自古凄凉长安道。 -
23.《归去来兮引》 宋·杨万里
侬家贫甚诉长饥。
幼稚满庭闱。
正坐瓶无储粟,漫求为吏东西。
偶然彭泽近邻圻。 -
24.《酹江月(呈谭龙山)》 宋·黎廷瑞
锦袍何处,向旧江、衰草寒芦萧瑟。
瀛馆神仙挥玉尘,唤醒诗酒魂魄。
走电飞虹,惊涛触石,举目乾坤窄。
油然归去,短篷多载风月。 -
25.《寓居定惠院之东杂花满山有海棠一株土人不知贵也》 宋·苏轼
江城地瘴蕃草木,只有名花苦幽独。
嫣然一笑竹篱间,桃李满山总粗俗。
也知造物有深意,故遣佳人在空谷。
自然富贵出天姿,不待金盘荐华屋。 -
26.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
27.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
28.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
29.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
30.《题邓真人遗址》 宋·王元
三千功满轻升去,留得山前旧隐基。
但见白云长掩映,不知浮世几兴衰。
松梢风触霓旌动,棕叶霜沾鹤翅垂。
近代无人寻异事,野泉喷月泻秋池。 -
31.《最高楼 又次前韵》 元·刘敏中
吾衰矣,废治不重漪。
朽木更堪围。
触藩曾看赢其角,胁肩又见病于畦。
此何哉,自取耳,亦难兮。 -
32.《寒荄》 明·钦叔阳
出其东门,遥望平原。
离离衰草,漠漠黄昏。
岂必离别,始为销魂。
望王孙兮不归,思公子兮无言。 -
33.《适耕堂(周禹锡云:“极昌黎·”)》 明·舒頔
芙蓉岭下中平村,中有祝氏居其源。
文公外家道义门,积善好礼枝叶蕃。
衣冠济楚信行惇,筑室亢燥依山根。
摐耕大篆楣扁存,挂经扶耒穷朝昏。 -
34.《长安秋草篇(小引)》 明·王留
吴市畸人,燕都逐客,南冠寄食,西第佣书。
已伤飒飒三秋,更苦奄奄一病。
繁华耀日,难依桃李之荣;乱叶吟风,空逐梗萍之困。
睹兹衰草,倍触羁怀。 -
35.《秋吟八章(录二)》 明·王嗣经
悲夕虫悲夕虫,夕虫恋残暑。
露下为谁啼,风前还自语。
寓篱兮旅井,依蒲兮蒙楚。
隙文石之雕墙,缭枳丛之土宇。 -
36.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
37.《周教授索枸杞因以诗赠录呈广倅萧大夫》 宋·苏轼
邺侯藏书手不触,嗟我嗜书终日读。
短檠照字细如毛,怪底眼花悬两目。
扶衰赖有王母杖,名字于今挂仙录。
荒城古堑草露寒,碧叶丛低红菽粟。 -
38.《次韵刘景文登介亭》 宋·苏轼
泽国梅雨余,衰年困蒸溽。
高堂磨新塼,颇觉利腰足。
松根百尺井,两绠飞净渌。
流觞聚儿童,一笑为捧腹。 -
39.《除夜病中赠段屯田》 宋·苏轼
龙钟三十九,劳生已强半。
岁暮日斜时,还为昔人叹。
(乐天诗云,行年三十九,岁暮日斜时。
)今年一线在,那复堪把玩。 -
40.《除夜病中赠段屯田》 宋·苏轼
龙锺三十九,劳生已强半。
岁暮日斜时,还为昔人叹。
今年一线在,那复堪把玩。
欲起强持酒,故交云雨散。