-
21.《元日言怀,因以自励,诒诸同志》 唐·吴筠
驰光无时憩,加我五十年。
知非慕伯玉,读易宗文宣。
经世匪吾事,庶几唯道全。
谁言帝乡远,自古多真仙。
馀滓永可涤,秉心方杳然。
孰能无相与,灭迹俱忘筌。
安用感时变,当期升九天。 -
22.《传言玉女(许永之以水仙、瑞香、黄香梅、幽兰同坐,名生四和,即席赋此)》 宋·杨无咎
小院春长,整整绣帘低轴。
异葩幽艳,满千瓶百斛。
珠钿翠珮,尘袜锦笼环簇。
日烘风和,奈何芬馥。 -
23.《六言诗·给彭德怀同志》 现代·毛泽东
山高路远坑深,大军纵横驰奔。
谁敢横刀立马?
唯我彭大将军。 -
24.《已酉年九月自滇归闽,同人赠言惜别,途中》 清·林则徐
黄金时节别且兰,为感与情忍涕难。
程缓不劳催马足,装轻未肯累猪肝。
膏盲或起生犹幸,宠辱皆忘卧亦安。
独有恫仍在抱,忧时长结寸心丹。 -
25.《重阳日中外同欢,以诗言志,因示群官》 唐·李适
炎节在重九,物华新雨余。
清秋黄叶下,菊散金潭初。
万实行就稔,百工欣所如。
欢心畅遐迩,殊俗同车书。
至化自敦睦,佳辰宜宴胥。
锵锵间丝生,济济罗簪裾。
此乐匪足耽,此诚期永孚。 -
26.《暮春抵沪同大武伯夔子言游半淞园泛舟小溪作》 近代·陈三立
海雨歇游氛,天清楼阁晓。
胜侣挟俱出,飞车疾于鸟。
郊原青茫茫,晴烟笼未扫。
新园初挂眼,篱下江流绕。 -
27.《同寅章德懋黄仲昭庄孔易以言事去职为之太息》 明·倪岳
悠悠往事不堪论,默默穷愁泪暗吞。
敢向明时伤远谪,独怜壮志付空言。
楚人但识湘闾去,汉室谁知汲黯存。
愧我同官未同事,端居真已负君恩。 -
28.《中秋同凌时东董子言陈用明西湖玩月烂醉歌此》 明·孙一元
十里蒹葭雨尽收,西湖一望月光浮。
野袍白帻同幽事,菰米莲房作好秋。
波静龟龙听醉语,夜凉河汉带渔舟。
高情尽在形骸外,不用逢人说胜游。 -
29.《景纯复以二篇一言其亡兄与伯父同年之契一言》 宋·苏轼
灵寿扶来似孔光,感时怀旧一悲凉。
蟾枝不独同攀桂,鸡舌还应共赐香。
(亦同为郎。
)等是浮休无得丧,粗分忧乐有闲忙。 -
30.《再次韵答完夫穆父(二公自言,先世同在西掖》 宋·苏轼
掖垣老吏识郎君,并辔天街两绝尘。
汗血固应生有种,夜光那复困无因。
岂知西省深严地,也著东坡病瘦身。
免使谪仙明月下,狂歌对影只三人。 -
31.《以同心之言其臭如兰为韵寄李子先》 宋·黄庭坚
往日三语掾,解道将无同。
我观李校书,超迈有古风。
谈道屡入微,闭门长蒿蓬。
谁能赏远韵,太守似安丰。 -
32.《以同心之言其臭如兰为韵寄李子先》 宋·黄庭坚
流水鸣无意,白云出无心,水得平淡处,渺渺不厌深。
云行不能雨,还归碧山岑。
斯人似云水,廊庙等山林。 -
33.《以同心之言其臭如兰为韵寄李子先》 宋·黄庭坚
俗士得失重,舍龟观朵颐。
六经成市道,驵侩以为师。
吾学淡如水,载行欲安之。
惟有无心子,白云相与期。 -
34.《以同心之言其臭如兰为韵寄李子先》 宋·黄庭坚
摧藏褫冠冕,寂寞归丘园。
一瓢俱好学,伯仲吹篪埙。
正以此易彼,高车择朱门。
得失固有在,难为欲人言。 -
35.《以同心之言其臭如兰为韵寄李子先》 宋·黄庭坚
携手力不足,七年坐乖离。
愁思不能眠,起视夜何其。
残月挂破镜,寒星满天垂。
明明故人心,维斗终不移。 -
36.《以同心之言其臭如兰为韵寄李子先》 宋·黄庭坚
穷阎蒿蔓膻,富屋酒肉臭。
酒肉令人肥,蒿蔓令人瘦。
欲从钟鼎食,复恐忧患构。
秦时千户侯,寂寞种瓜後。 -
37.《以同心之言其臭如兰为韵寄李子先》 宋·黄庭坚
客从济南来,遗我故人书。
墨淡字疏行,故人情有余。
上言犹健否,次问意何如。
只今意何有,思食故溪鱼。 -
38.《以同心之言其臭如兰为韵寄李子先》 宋·黄庭坚
吾子有嘉德,譬如含薰兰。
清风不来过,岁晚蒿艾间。
古来百夫雄,白首在涧盘。
非关自取重,直为知人难。 -
39.《伯氏到济南寄诗颇言太守居有湖山之胜同韵和》 宋·黄庭坚
西来黄犬传佳句,知是陆机思陆云。
历下楼台追把酒,舅家宾客厌论文。
山椒欲雨好云气,湖面逆风生水纹。
想得争棋飞鸟上,行人不见只听闻。 -
40.《六月晦日定力院同原父赋送伯镇景纯枢言三学》 宋·梅尧臣
清秋三黄鹄,举翼东来飞。
鸣声既相呼,烟水亦相依。
蓬池不暂止,太液未言归。
酌酒望沧海,飘颻思菊衣。