-
141.《六么令 鸣鹤馀音卷四》 元·王哲
真清真静,便是虎和龙。
澄澄湛湛,婴儿姹女自升腾。
寂默刀圭根本,斋戒换西东。
时中十二,常常觉照,内调神气玉炉功。 -
142.《莺啼序》 元·王哲
莺啼序时绕红树。
应当做主。
骋嘤嘤、莹莹声音,弄晴调舌秤羽。
潜身在、朱林茂处。 -
143.《黄河清 继重阳韵》 元·马钰
师父专专封闭户,非干固济云洞。
亦非夸*,能受三冬饥冻。
为我遇顽恋俗,用机化、玄言必中。
等待子自悟知其愚,舍家物外拿弄。 -
144.《赠袁伯夔》 近代·陈三立
武烈翊中兴,楚材冠当代。
文派亦俱昌,沿流等起废。
湘乡接桐城,雄跨欲无对。
羽翼郭与吴,云龙瞻进退。 -
145.《病起自叙》 宋·释智圆
盗跖死牖下,伯牛遭恶疾。
报应似无徵,苍苍意难悉。
及考竺干教,其旨明逾日。
业以三世论,事匪一生讫。 -
146.《祫飨礼成》 宋·宋庠
孝飨邦仪重,亲祠祏室开。
推尊二祧合,献力九宾来。
宝蔡前涓日,祥霙近弭灾。
钩陈严法仗,绵蕝谨容台。 -
147.《杂兴》 宋·张镃
山川万代留,人物有时尽。
慷慨羊叔子,登临重嗟悯。
功名垂橐来,老去载仓囷。
焉有利在民,转盼声即泯。
非真吊古往,借言聊自引。
湛也穷其心,欲嘿不能忍。
惜昧无去来,徒知幻与影。 -
148.《酌道傍古松下钱王水绝顶微露塔尖闻有僧院名》 宋·张镃
山围当车巾,佳兴坌满前。
盘松俨如画,盖叠疎萝缠。
沙平恰席许,坐荫宜铺毡。
扶筇瞰根穴,湛碧泓寒泉。 -
149.《和淮漕八月十四夜月诗二首》 宋·刘宰
清凉景界限尘纷,玉宇从容静夜分。
欲满尚悭今夜月,乍舒还斂北山云。
孤光翻动枝头鹊,馀晕潜驱草际蚊。
好处欲言人不解,湛然天宇印心君。 -
150.《东阳道旁涵碧亭》 宋·刘宰
四山委苍翠,一沼湛清涟。
云飞松竹留,石堕藤萝牵。
泉昔乱丝竹,鸟语赓笑言。
斯亭作者谁,挽仰四百年。 -
151.《代赋三十韵呈李果州》 宋·刘宰
退之抗表出潮阳,高风万世为美谈。
衡开云气偶然尔,浪占显晦吾所惭。
皇华使者课第一,诏归台省陪朝参。
献疏岂止一痛哭,引去自言七不堪。 -
152.《赠玉泉真士》 宋·林景熙
紫霞之佩缘玉筇,鞭笞鸾凤八级空。
碧泓照人悬万瞳,黄冠无数趋下风。
自言试邑沧海东,飘忽风雨倾槐宫。
湛卢夜吼将安从,尔来和啸招葛洪。 -
153.《忆李友叔皓三首》 宋·陈淳
君资盖清湛,君气亦温暇。
厌渠市利嚣,向我访清洒。
卑渠世学陋,就我咨纯雅。
肺肠无胶轕,襟怀悉倾写。 -
154.《和曾平山见贻蚤自温荣挹艳香韵》 宋·陈杰
梦事曾陈一瓣香,清愁两地鬓眉苍。
少陵空复诗劘垒,王湛聊须易在床。
古有忘言行畏垒,今无书法可柴桑,提君四印各安稳,正使同群不乱行。 -
155.《奉和御赐进士诗》 宋·彭龟年
昭回云汉揭天章,忽到人间足宠光。
必有颺言兴率作,不须击筑叹飞扬。
湛恩汪濊倾多士,密意绸缪际万方。
何幸小臣陪俊造,一如丰草在成康。 -
156.《寄友》 宋·释文珦
故人相别去,岁月良已深。
人皆寄音书,我唯寄其心。
心真无转移,音书有浮湛。
所寄匪有它,但愿保斯谌。 -
157.《颂证道歌·证道歌》 宋·释印肃
不离当处常湛然,神光也不往西天。
德山话堕龙潭笑,忍气吞声更不言。 -
158.《偈颂三十首》 宋·释印肃
众生本是佛,悟了一体同。
若人不达本,逐末走西东。
君子当务本,本立佛性同。
通一万事毕,终不被尘笼。 -
159.《偈颂三十首》 宋·释印肃
佛是西天之梵语,此土将觉义以同名。
心边不觉属众生,心转觉时一切佛。
佛开口处为言教,化导迷心转觉心。
众生开口成寐语,沙魇群迷叫不醒。 -
160.《达理歌》 宋·释印肃
普庵识心达理,不是胡言乱语。
教化三千大千,个个透泥入水。
应无所住生心,更不祭神拜鬼。
时中净念法身,何假烧钱化纸。