-
221.《以读书破万卷下笔如有神为韵赋十诗送赵然然》 宋·方回
言诗卜子夏,作赋马相如。
三十六字母,文公之四书。
知君便便中,自有一石渠。
以貌失子羽,诸公其慎诸。 -
222.《送邓善这翰林应奉并呈交代汪亲家》 宋·方回
海内师儒四十强,皋比一撤即鵷行。
声名久动黄金阙,相貌宜登白玉堂。
真学士当专翰墨,寡言人定镇岩廊。
交承正是吾姻娅,为谢鱼龙老子汪。 -
223.《令狐信芳招饮天庆呈张文焕》 宋·方回
仲秋久不雨,残暑气犹郁。
昼梦化飞鸿,青冥脱罗罻。
果有叩门者,嘉招为湔祓。
林下见高人,杯中得佳物。 -
224.《野趣居士杨公远令其子依竹似孙为予写真赠以》 宋·方回
尔来画工工画花,俗眼所识惟纷华。
牡丹百卉哄蜂蝶,芙蓉鸳鸯相交加。
大为屏帐小卷轴,堆红积绿供□奢。
高人瞥见付一笑,妇女小儿争惊夸。 -
225.《十一月四日陪诸公游神泉南山院二十韵》 宋·郭印
官閒访招提,偶作南山游。
门前乔木阴,苍藤挂髯虬。
野僧出迎我,貌古气且柔。
相将入壶中,水竹净双眸。 -
226.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
227.《雪中见梅花二首》 宋·李覯
品物由来貌取难,共言花卉易凋残。
宁知姑射冰肌侣,也学松筠耐岁寒。 -
228.《赠笔生杨日新》 宋·陆文圭
雪屋夜明寒,引纸一长吁。
贫无食肉相,颇悔身业儒。
晨出生谒人,被褐而长须。
颖脱殊不喜,文翰定自娱。 -
229.《北入穆陵皆山石崩沙风尘起行人良苦因作》 宋·陆文圭
大风北来沙角面,行人咫尺不相见。
寒日无光天地晦,一似项刘睢水战。
四山确犖路摧车,面壑涓流长一绵。
土檐烟突两三家,鬼貌鹄形何物尤。 -
230.《休粮僧》 宋·释文珦
禅貌如冰雪,禅心去町畦。
休粮烟火绝,养气语言低。
空室无关钥,随身止杖藜。
不曾游聚落,终老只山栖。 -
231.《逢舍弟》 宋·释行海
兄弟相逢在浙西,问家言客思依依。
已难与汝凄凉别,终不教吾独自归。
流落异乡成老貌,别来无处寄寒衣。
死生今日心方稳,消息相传总是非。 -
232.《偈颂三十首》 宋·释印肃
三界唯心唯佛解,万法唯识更谁知。
迷悟本无权立化,恰如黄叶止儿啼。
涅槃生死犹如梦,十圣三贤是阿谁。
有物先天无相貌,言诠不及体阿弥。
祗这阿弥是汝心,不劳逐相外边寻。
三僧祗劫随时立,心心心即是如今。 -
233.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
234.《缘识》 宋·宋太宗
若言笔法穷绝艺,书一字,至百字,八法从前亦非细。
分间布白要審详,浓淡均匀看可戏。
一则一,二则二, -
235.《逍遥咏》 宋·宋太宗
见他颜貌未知年,便说人让寿一千。
修炼要门皆的实,行持法度甚精专。
於身有益何般是,指口为明道理全。
无言无语上青天。 -
236.《司空赠太傅康国韩公挽辞五首》 宋·苏颂
厚重资天粹,忠清袭世芳。
周臣言谔谔,汉相貌堂堂。
见象中台拆,伤时一鉴亡。
罢朝仍制服,卹礼厚公王。 -
237.《送郑无忌南归》 宋·苏颂
我家本南闽,处世若羁寓。
侍亲从宦游,东西迁者屡。
因循历年载,未识南中路。
间岁至都城,始与里儒遇。 -
238.《观文殿大学士刑部尚书赠左仆射兼侍中刘公挽》 宋·苏颂
蚤历平津馆,尝蒙鲍叔知。
笑言忘位貌,论议切箴规。
岂悟三秋别,遂成隔世期。
英风今已矣,遗恨满江湄。 -
239.《枯柏》 宋·王洋
斋前两柏树,其大皆十围。
我初营屋时,正与两柏期。
其一傍北亭,其一近南篱。
相去十步间,当夏无炎曦。 -
240.《题王顺伯秘书所藏兰亭修禊帖》 宋·袁说友
永和九年暮春日,兰亭修禊群贤集。
含毫欲下意已先,媚日暄风佐摇笔。
当时一笔三百字,但说斯文感今昔。
谁知已作尤物看,流传人间天上得。