-
121.《妙庭观》 宋·范良龚
我昔遨游周八极,玉京金阙俱经历。
翩然骑凤下瑶池,如与双成获相识。
双成侍燕王母旁,道貌方瞳照人碧。
玉笙吹彻奉琼觞,范子从旁丐馀沥。 -
122.《送梵才上人归天台》 宋·皇甫泌
美玉不自贵,贵之者良工。
高才不自明,明之者至公。
和璞文未刻,他山石正同。
子虚赋未行,相如车不东。 -
123.《文相生日》 宋·金君卿
圣贤不世出,会合未可知。
朝廷余百年,天将右重熙。
经纶须得人,公为生斯时。
维时秋九月,爽气横海涯。 -
124.《文宣王及其弟子赞》 宋·宋高宗
人禀秀德,气貌或同。
而子俨然,温温其容。
两端发问,未答机锋。
以礼节和,斯言可宗。 -
125.《游南山》 宋·汪任
浈阳富佳致,无以过南山。
山高雄地理,万丈亲云端。
攀援临绝顶,气象非尘寰。
神存古庙貌,台敞旧轩栏。 -
126.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
127.《次袁说友巫山十二峰二十五韵》 宋·毋丘恪
缣素巧貌溪山姿,宝藏肯笑虎头痴。
何人夜半胠箧去,信为羽化无疑迟。
魏明不惜万夫办,凿山累土夸神奇。
景明突起芳林苑,谷城文石光参差。 -
128.《九诵·微子》 宋·鲜于侁
肇公孙之璇源兮玄鸟降而生商,并禹稷之圣贤兮实惟桓拨之王。
历妫姒之世数兮道貌岸然日跻于武汤,始伐罪於仇饷兮人怨咨而徯来。
顾宽仁之宜民兮天俾式于九围,谅除残而代虐兮犹云德之有惭。
赖燕翼於孙谋兮治克举於三宗,老成不怨於不以兮隐处不伤於厄穷。 -
129.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
130.《庐州诗》 宋·张祁
平湖阻城南,长淮带城西。
壮哉金斗势,吴人筑合肥。
曹瞒狼顾地,苻秦又颠挤。
六飞驻吴会,重兵镇边陲。 -
131.《蝶恋花 蜡梅》 元·洪希文
雪里江梅标致好。
千古诗人,总被横斜恼。
蜡貌栀言愁杀我。
道伊曾向孤山过。
检点花房开几朵。
错引山峰,酿蜜供残课。
三叹楚骚无可考。 -
132.《丙午岁予初度题像》 明·史鉴
自我得尔来,忽忽已三载。
忧乐不相关,贫病安能浼。
兹辰遇初度,举酒一相洒。
我貌日就衰,尔颜长不改。 -
133.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
134.《明月篇》 明·王廷相
明月漾金波,盈盈隔绛河。
桂殿飘香迥,兔宫丸药多。
七襄机冷停织女,九重帘卷颦嫦娥。
嫦娥织女时同伴,天上人间愿相见。 -
135.《偶题阁下厅》 唐·白居易
静爱青苔院,深宜白发翁。
貌将松共瘦,心与竹俱空。
暖有低檐日,春多扬幕风。
平生闲境界,尽在五言中。 -
136.《隆中》 宋·苏轼
诸葛来西国,千年爱未衰。
今朝游故里,蜀客不胜悲。
谁言襄阳野,生此万乘师。
山中有遗貌,矫矫龙之姿。
龙蟠山水秀,龙去渊潭移。
空馀蜿蜒迹,使我寒涕垂。 -
137.《和陶示周掾祖谢》 宋·苏轼
闻有古学舍,窃怀渊明欣。
摄衣造两塾,窥户无一人。
邦风方杞夷,庙貌犹殷因。
先生馔已缺,弟子散莫臻。 -
138.《吊李台卿(并叙)》 宋·苏轼
李台卿,字明仲,庐州人。
貌陋甚,性介不群,而博学强记,罕见其比。
好《左氏》,有《史学考正同异》,多所发明。
知天文律历,千载之日可坐数也。 -
139.《仲明父至宿明日遂行》 宋·王安石
初登张公门,公子始冠帻。
於今见公子,与我偕鬓白。
山林坐语笑,宛我在公侧。
岂惟貌如之,侃侃有公德。 -
140.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。