-
21.《力疾山下吴村看杏花十九首》 唐·司空图
春来渐觉一川明,马上繁花作阵迎。
掉臂只将诗酒敌,不劳金鼓助横行。
阊阖曾排捧御炉,犹看晓月认金铺。
羸形不画凌烟阁,只为微才激壮图。 -
22.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
23.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
24.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
25.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
26.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
27.《宝林寺二首》 宋·宋日隆
年来试凋邑,如僧住破庵。
颇识众因果,宁忍事嗔贪。
晨飧虽不饱,夜梦却自安。
缅怀百里内,何异一室间。 -
28.《雪中驾幸敝庐恭纪》 宋·赵普
贞元重数荚,滕六剧霏花。
漠漠初濡砌,皑皑欲聚沙。
闾阎银作界,宫阙玉为家。
调鼎惭盐撒,沾温觉絮加。 -
29.《癸卯闰三月十九日奉旨代祠宝公遇环中子于山》 明·陶安
不出圆悟关,已入清净境。
长松闭虚岩,阒坐吊孤影。
我行宝珠林,闻君万缘屏。
意将叩玄奥,未敢辄呼警。 -
30.《咏怪石》 宋·苏轼
家有粗险石,植之疏竹轩。
人皆喜寻玩,吾独思弃捐。
以其无所用,晓夕空崭然。
碪础则甲斮,砥砚乃枯顽。 -
31.《和陶归去来兮辞》 宋·苏轼
归去来兮,吾方南迁安得归。
卧江海之澒洞,吊鼓角之凄悲。
迹泥蟠而愈深,时电往而莫追。
怀西南之归路,梦良是而觉非。 -
32.《商山富水驿》 唐·杜牧
:驿本名与阳谏议同姓名,因此改为富水驿。
益戆由来未觉贤,终须南去吊湘川。
当时物议朱云小,后代声华白日悬。
邪佞每思当面唾,清贫长欠一杯钱。
驿名不合轻移改,留警朝天者惕然。 -
33.《杂感》 宋·陆游
梦育小儿女,便有无穷爱,谒医问疾恙,对客夸警迈。
晨鸡忽唤觉,此爱复安在?人生困纠缠,一笑脱囚械。 -
34.《读渊明诗》 宋·陆游
渊明甫六十,遽觉前途迮,作诗颇感慨,自谓当去客。
吾年久过此,霜雪纷满帻,岂惟仆整驾,已迫牛负轭。
奈何不少警,玩此白驹隙。
倾身事诗酒,废日弄泉石;梅花何预汝,一笑从渠索。 -
35.《上方》 宋·张耒
足蹑青玉磴,跻攀不知劳。
回头瞰木杪,始觉所历高。
孤鸟去灭没,奔溪深怒号。
白日当画梁,青云送微飚。 -
36.《书初凉夜至将晓:{灵寿寺作}》 宋·张耒
秋房灯火清,人语久已寂。
城远不闻更,警柝鸣未息。
横参已入地,斗柄当天直。
乃知三更中,市廛已寂历。 -
37.《读梅氏诗有感示徐生》 宋·欧阳修
子美忽已死,圣俞舍吾南。
嗟吾譬驰车,而失左右骖。
勍敌尝压垒,羸兵当戒严。
凡人贵勉强,惰逸易安恬。 -
38.《上十四吟十首》 宋·刘克庄
邻鸡呼觉强冠簪,病起屠苏且浅斟。
旋读生书无记性,冥搜警句有贪心。
生惭族老封高尚,死慕先贤谥醉今。
自笑此翁迂阔甚,后千百世待知音。 -
39.《次王玠投赠韵三首》 宋·刘克庄
在野宜赓击壤歌,隐忧不禁亩忠何。
殷生宰相安知否,逸少群贤感慨多。
老觉鬓丝难掩覆,穷惟心铁未消磨。
早知掷却毛锥子,有警犹为国荷戈。 -
40.《一念》 宋·刘克庄
一念才萌帝已临,岂容纖芥自欺心。
夜犹养气操存熟,晨偶科头警惧深。
跌宕少曾希管葛,敛藏晚欲学柴参。
小窗稍觉春宵冷,自设篝炉置楮衾。