-
1.《泊曹家沙》 宋·董嗣杲
险危屡涉尚未惯,沙上尽认家为曹。
江空不见雨点大,船隘莫禁人语高。 -
2.《庚辰岁人日作,时闻黄河已复北流,老臣旧数》 宋·苏轼
不用长愁挂月村,槟榔生子竹生孙。
新巢语燕还窥砚,旧雨来人不到门。
春水芦根看鹤立,夕阳枫叶见鸦翻。
此生念念随泡影,莫认家山作本元。 -
3.《庚辰岁人日作时闻黄河已复北流老臣旧数论此》 宋·苏轼
老去仍栖隔海村,梦中时见作诗孙。
天涯已惯逢人日,归路犹欣过鬼门。
三策已应思贾让,孤忠终未赦虞翻。
典衣剩买河源米,屈指新篘上元。 -
4.《归至武阳渡作》 宋·刘克庄
夹岸盲风扫楝花,高城已近被云遮。
遮时留取城西塔,篷底归人要认家。 -
5.《宿渔家》 唐·刘威
竹屋清江上,风烟四五家。
水园分芰叶,邻界认芦花。
雨到鱼翻浪,洲回鸟傍沙。
月明何处去,片片席帆斜。 -
6.《紫玉箫(过尧民金部四叔位见韩相家姬轻盈所留题)》 宋·晁补之
罗绮丛中,笙歌丛里,眼狂初认轻盈。
无花解比,似一钩新月,云际初生。
算不虚得,都古与、第一佳名。
轻归去,那知有人,别后牵情。 -
7.《渔家傲(寿季武博)》 宋·吴泳
翠隐红藏春尚薄。
百花头上梅先觉。
清晓寒城闻画角。
云一握。
鸦翻诏墨天边落。
碧眼棱棱言谔谔。
谏书犹自留黄阁。
世事翻腾谁认错。
休话著。
绿尊且举鸬鹚杓。 -
8.《喜迁莺(吴江与闲堂王倅·庵家)》 宋·吴文英
烟空白鹭。
乍飞下、似呼行人相语。
细縠春波,微痕秋月,曾认片帆来去。
万顷素云遮断,十二红帘钩处。 -
9.《内家娇(寿王城山)》 宋·刘辰翁
结客少年场。
携高李、闻笛赋游梁。
看汉水淮山,高楼共卧,融尊郑驿,飞盖相望。
春风里,种他红与白,笑我懒中忙。 -
10.《满庭芳·家缘猛弃》 元·马钰
家缘猛弃,更不疑惑。
辨认阴魂阳魄。
咄出尸虫,屏尽气财酒色。
好事先人后己,做憨憨、有似弥勒。 -
11.《春夜宿山家》 宋·郭远
嶂插清溪静荜门,数椽茅屋正黄昏。
主人醉卧松间石,自绕梨花认月痕。 -
12.《田家晚泊》 明·虞谦
风磴翻危叶,霜槐出断根。
过桥逢野老,倚杖候柴门。
驯犬熟迎客,归鸦远认村。
茅檐投晚泊,烟雾敛初昏。 -
13.《炬火发誓节渡勇家店二首》 宋·杨万里
飘烬飞空落晓星,随风入草化秋萤。
莎虫误认天明子,却变寒声作暖声。 -
14.《水龙吟·本自出家离尘世》 宋·无名氏
本自出家离尘世。
更不贪人间华丽。
蓬头垢面,终朝独坐,内修活计。
古庙窑龛里。 -
15.《訾家洲二首》 宋·刘克庄
来访唐时事,荒洲暮霭青。
遍生新草棘,难认旧池亭,毁记欺无主,存祠怕有灵。
今人轻古迹,此地少曾经。
裴柳英灵渺莽中,鹤归应不记辽东。 -
16.《九日家中》 宋·陈与义
风雨吴江冷,云天故国赊。
扶头呼白酒,揩眼认黄花。
客梦蛩声歇,边心雁字斜。
明年又何处,高树莫啼鸦。 -
17.《腊月二日携家城东观梅夜归》 宋·张栻
晴日东山饱看花,归来野路已昏鸦。
坡头认得疎篱处,檐卜林中李老家。 -
18.《田家即事八首》 宋·赵蕃
社鼓村村急,春流岸岸高。
双分待鱼鹭,红认隔溪桃。 -
19.《开禧元年四月自中都挈家还乡寓居城南十二月》 宋·汪莘
世事偏宜假,吾生只认真。
少知行路恶,老爱在家贫。
宁接古时鬼,怕逢今世人。
涧松方卧雪,野草亦争春。 -
20.《元夕醉梅山弟家》 宋·陈著
为吾大患为吾身,假合将来认作真。
乌兔有谁相与老,燕莺于我已非春。
再生未死客中客,万事无闻人外人。
独有梅花尚知己,不妨一醉且同尘。