-
101.《高宗皇帝韦杜三诗御书赞》 宋·岳珂
古者赋诗,惟以言志。
或陈卒章,或摭首意。
惟圣秉籙,启于多艰。
北乡之悲,銮舆未还。 -
102.《送戴书记》 宋·李曾伯
远双夷涂迈牧之,三霜道路饱驱驰。
和风俯趁春迎仗,落月回思夜入帷。
自愧荐衡无好表,不妨道适有新诗。
岁艰时棘边臣老,向阙须陈黼房知。 -
103.《十月十二日到慈云见去岁与龄叟诗因次韵》 宋·陈著
短筇敲路又投西,满眼皆诗不用题。
风撼材声如海怒,天铺雪意放云低。
自怜白发貂裘敝,欲借红炉纸帐栖。
记取年年此时节,两翁一醉笑扶携。 -
104.《和昭德孙燕子韵》 宋·何梦桂
飘零短翅叹谁同,犹记当年系足红。
人事合离梦槐国,岁时来去旅新丰。
新楼绿幕无巢地,故国乌衣隔海风。
说尽兴亡人不识,春风双泪白须翁。 -
105.《兰陵王 岁晚忆王彦强而作》 元·邵亨贞
暮天碧。
长是登临望极。
松江上、云冷雁稀,立尽斜阳耿相忆。
凭阑起叹息。 -
106.《兰陵王 岁晚忆王彦强而作》 元·邵亨贞
暮天碧。
长是登临望极。
松江上、云冷雁稀,立尽斜阳耿相忆。
凭阑起叹息。 -
107.《庸庵同年于甲子重九集饮浦江高楼有诗纪事依》 近代·陈三立
辟地沉冥一世豪,袖携大句压惊涛。
炊连烽燧衣痕污,云卷啼号海气高。
物外岁时犹可记,道旁骴骼待谁褒。
逢辰负尽东篱菊,赢得霜颠倚槛搔。 -
108.《偶成梅咏三首》 宋·张嵲
故园微路绕江干,常记开时偪岁寒。
万晨临风惊老眼,却疑还是雾中看。 -
109.《读太平广记三首》 宋·张嵲
梦里空惊岁月长,觉时追忆始堪伤。
十年烜赫南柯守,竟日欢娱审雨堂。 -
110.《除夕前一日记事》 宋·方回
残腊先班隔岁春,匆匆五十九年人。
一朝一暮即除夜,万是万非余病身。
老子附炉无奈痒,小儿索纸卒难嗔。
仆衫婢粉犹閒事,欠馈时官欠饮邻。 -
111.《祭妹文》 清·袁枚
乾隆丁亥冬,葬三妹素文于上元之羊山,而奠以文曰:呜呼!汝生于浙,而葬于斯,离吾乡七百里矣;当时虽觭梦幻想,宁知此为归骨所耶?汝以一念之贞,遇人仳离,致孤危托落,虽命之所存,天实为之;然而累汝至此者,未尝非予之过也。
予幼从先生授经,汝差肩而坐,爱听古人节义事;一旦长成,遽躬蹈之。
呜呼!使汝不识《诗》、《书》,或未必艰贞若是。
余捉蟋蟀,汝奋臂出其间;岁寒虫僵,同临其穴。 -
112.《太史公自序》 两汉·司马迁
太史公曰:“先人有言:‘自周公卒五百岁而有孔子。
孔子卒后至于今五百岁,有能绍明世、正《易传》,继《春秋》、本《诗》、《书》、《礼》、《乐》之际?’”意在斯乎!意在斯乎!小子何敢让焉!上大夫壶遂曰:“昔孔子何为而作《春秋》哉”?太史公曰:“余闻董生曰:‘周道衰废,孔子为鲁司寇,诸侯害子,大夫雍之。
孔子知言之不用,道之不行也,是非二百四十二年之中,以为天下仪表,贬天子,退诸侯,讨大夫,以达王事而已矣。
’子曰:‘我欲载之空言,不如见之于行事之深切著明也。 -
113.《柳子厚墓志铭》 唐·韩愈
子厚,讳宗元。
七世祖庆,为拓跋魏侍中,封济阴公。
曾伯祖奭,为唐宰相,与褚遂良、韩瑗俱得罪武后,死高宗朝。
皇考讳镇,以事母弃太常博士,求为县令江南。 -
114.《祭十二郎文》 唐·韩愈
年、月、日,季父愈闻汝丧之七日,乃能衔哀致诚,使建中远具时羞之奠,告汝十二郎之灵:呜呼!吾少孤,及长,不省所怙,惟兄嫂是依。
中年,兄殁南方,吾与汝俱幼,从嫂归葬河阳。
既又与汝就食江南。
零丁孤苦,未尝一日相离也。 -
115.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
116.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
117.《上阳白发人》 唐·白居易
上阳人,上阳人,红颜暗老白发新。
绿衣监使守宫门,一闭上阳多少春。
玄宗末岁初选入,入时十六今六十。
同时采择百余人,零落年深残此身。 -
118.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
119.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
120.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。