-
101.《过许氏居》 宋·吴芾
山崖水畔得幽居,一见令人忆故庐。
幸有山围并水绕,天胡不放我归欤。 -
102.《憩慈云寺》 宋·吴芾
幽人不见许玄度,千载徒存旧梵宫。
水竹回环犹可爱,徘徊山下想遗风。 -
103.《宋文约有谒於邡江不遂而归复用韵见贻以此答》 宋·李流谦
中山老颖初得君,姬姓之毛遂无闻。
疏封新赐管城爵,待诏尝趋金马门。
胡为得此色为动,引赴幽人春草梦。
新诗更许窥豹管,浅识当凭发醯罋。 -
104.《是夜三鼓后睡起月色满庭》 宋·虞俦
幽人睡起已三更,始信今宵不浪晴。
天宇元来如许净,月华别是一般明。
风前雁断应无信,露下蛩吟岂不平。
无赖姮娥肯留照,疾驱蟾魄度前荣。 -
105.《方老致木犀甚古》 宋·方岳
老桂枯寒出奇怪,知风何年如许大。
枝枝浑是好西风,粒粒中藏香世界。
幽人高卧崖藓边,野僧肯寄溪云外。
兔惊玉杵夜丁当,鸟嗽辟寒金琐碎。 -
106.《四明月》 宋·胡仲弓
春月如处女,皎皎暮云间。
婵娟不自衒,欲见乃许难。
春云变态,玉貌长端端。
封九龙扫尘匣,略与幽人看。 -
107.《祝英台近 和云西老人秋怀韵》 元·邵亨贞
暮天云,深夜雨。
幽兴到何许。
风拍疏帘,灯影逗窗户。
自从暝宿河桥,露听江笛,久不记、旧游湘楚。 -
108.《岁晚许昌城隅登楼作》 宋·宋庠
孤城何巑岏,西北有层構。
我来一长眺,正迫岁阴候。
严风挫万物,霜雪复交寇。
冬日苦易颓,羲车剧驰骤。 -
109.《金道铺庭下竹十许枝因忆柳子厚清水驿绝句》 宋·张嵲
庭下幽篁十数枝,令人偏记柳州诗。
襄阳耆旧消除尽,清水驿傍应断碑。 -
110.《和许月湖上元游东禅》 宋·陈宓
寺迥伦无事,山幽剩得春。
天机元不断,岁律自成新。
禅定才朝暮,劳生几屈伸。
诗成人未散,月得梁庭筠。 -
111.《和许月湖游鼓山》 宋·陈宓
伐坐尘坌中,秋汗正浃背。
闻君游鼓山,骑马破烟霭。
不向晓中看,安得识眉黛。
飘然出樊笼,始觉此身大。 -
112.《赋郭令南轩梅》 宋·李处权
世乱何堪岁月摧,高斋始见数枝梅。
想他疏影横溪过,撩我清香入坐来。
老眼相看浑几许,幽人独折未多开。
情种正属吾曹事,湔祓风霜破百杯。 -
113.《访子虚不遇一首》 宋·王阮
晓入千山与万山,白云深处款幽关。
仙翁不许凡人识,走出红尘不肯还。 -
114.《小石潭记》 唐·柳宗元
从小丘西行百二十步,隔篁竹,闻水声,如鸣珮环,心乐之。
伐竹取道,下见小潭,水尤清冽。
全石以为底,近岸,卷石底以出,为坻,为屿,为嵁,为岩。
青树翠蔓,蒙络摇缀,参差披拂。 -
115.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
116.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
117.《鲁山山行》 宋·梅尧臣
适与野情惬,千山高复低。
好峰随处改,幽径独行迷。
霜落熊升树,林空鹿饮溪。
人家在何许?云外一声鸡。 -
118.《北征》 唐·杜甫
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。
顾惭恩私被,诏许归蓬荜。 -
119.《苏武传(节选)》 两汉·班固
武字子卿,少以父任,兄弟并为郎,稍迁至栘中厩监。
时汉连伐胡,数通使相窥观。
匈奴留汉使郭吉、路充国等前后十余辈,匈奴使来,汉亦留之以相当。
天汉元年,且鞮侯单于初立,恐汉袭之,乃曰:「汉天子我丈人行也。 -
120.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。