-
41.《定州阅古堂》 宋·富弼
朔方之兵,劲于九土。
尤劲而要,粤惟定武。
兵劲在驭,用则羆虎。
失驭而劲,骄不可举。 -
42.《林和叔侍郎龟潭庄》 宋·楼钥
顷年曾记游花谿,宗枢潭府谿之湄。
徘徊其上叹秀爽,宜有英才瑞明时。
岩岩林公天与奇,劲气不为金石移。
少以六义鸣上庠,游宦所至英声驰。 -
43.《西斋秋感二十首》 宋·方回
钟动市声绝,夜禁严鞭笞。
独许浮屠氏,饶呗恣□□。
□□有病死,信巫不信医。
既死又信佛,佛事殊不赀。 -
44.《咏怀》 唐·骆宾王
少年识事浅,不知交道难。
一言芬若桂,四海臭如兰。
宝剑思存楚,金锤许报韩。
虚心徒有托,循迹谅无端。 -
45.《哭台州郑司户苏少监》 唐·杜甫
故旧谁怜我,平生郑与苏。
存亡不重见,丧乱独前途。
豪俊何人在,文章扫地无。
羁游万里阔,凶问一年俱。 -
46.《题石山人》 唐·白居易
腾腾兀兀在人间,贵贱贤愚尽往还。
膻腻筵中唯饮酒,歌钟会处独思山。
存神不许三尸住,混俗无妨两鬓斑。
除却馀杭白太守,何人更解爱君闲。 -
47.《沁园春(戊申岁,奏邸忽腾报,谓余以病挂冠,因赋此)》 宋·辛弃疾
老子平生,笑尽人间,儿女怨恩。
况白头能几,定应独往,青云得意,见说长存。
抖擞衣冠,怜渠无恙,合挂当年神武门。
都如梦,算能争几许,鸡晓钟昏。 -
48.《梅四首》 宋·刘鉴
破荒玉雪粲烟村,倚竹无言独断魂。
三弄直须琴对越,一寒安用酒温存。
家风巢许堪同社,心事夷齐可共论。
应出缤纷几经紫,一枝开处自乾坤。 -
49.《送洪内翰知太平府》 宋·沈继祖
文章有正派,此派公独传。
中绝仅如线,鸾胶真续弦。
自有乘法累,吾道几弃捐。
相挻入茫昧,一律争谈玄。 -
50.《题华亭朱孟辩篆冢诗卷》 明·董佐才
古初无毫楮,羲画何繇传?孰知文字理,已具《河图》前
。
神农洎苍颉,俯仰极人天。
穗书与鸟书,创制分后先。 -
51.《次丹元姚先生韵(〔底本二首诗合为一首,今》 宋·苏轼
浮生知几何,仅熟一釜羹。
那于俯仰间,用此委曲情。
自怜无他肠,偶亦得此生,悬知当去客,中有不亡存。
但恐宿缘重,每为习气昏。 -
52.《吾谪海南子由雷州被命即行了不相知至梧乃闻》 宋·苏轼
九疑联绵属衡湘,苍梧独在天一方。
孤城吹角烟树里,落月未落江苍茫。
幽人拊枕坐叹息,我行忽至舜所藏。
江边父老能说子,白须红颊如君长。 -
53.《雨雪久无来客亦不能出作长句排闷》 宋·陆游
造物无情岂我私,从来不使堕危机。
青云路近常排去,白浪堆高亦脱归。
残稿尚存空自许,故人略尽欲谁依?新春雪暗山村路,且复焚香独掩扉。 -
54.《岁暮皈自城中,一病垂死,病起遣闷四首》 宋·杨万里
索居独寡欢,巾车入城闉。
亲旧久不见,一见交相欣。
挽衣招我饮,惟恐我出门。
不招我亦往,不留我亦存。 -
55.《和景仁缑氏别后见寄求决乐议虽用其韵而不依》 宋·司马光
至乐存要眇,失易求之难。
昔从周道衰,畴人旷其官。
声律久无师,文字多缺漫。
仁皇闵崩坏,广庭集危冠。 -
56.《王性之自扬州迂路相访于海陵荷其意厚非平日》 宋·晁说之
九死性命存,乃到海陵仓。
每陵何所有,麋鹿画成行。
多仓多麋鹿,今也恨难忘。
爰从本朝来,人物上国光。 -
57.《题倪鲁玉诗后二首》 宋·刘克庄
梅经御史鞫成案,村荷先皇敕扁堂。
少日不容人入社,暮年甘被子侵疆。
不应愚谷知名姓,惟许孤山擅影香。
岂独江湖酬唱者,卷中诸老半存亡。 -
58.《王履道左丞见访》 宋·曾几
近市三椽屋,斜阳一席门。
故人空厚禄,过我独高轩。
转刻求巾屦,忘形奉笑言。
性容安石缓,道许穆生存。
暝色遥岑合,归途涨水浑。
传呼听已远,依旧雀声喧。 -
59.《宣城书怀》 宋·朱翌
高爽清凉郡,登临佳丽都。
上连三蜀重,旁挟两淮趋。
天分光牛斗,溪行走舳舻。
新林天际浦,青草柳边湖。 -
60.《颜鲁公祠堂诗》 宋·李廌
朅来游汝海,初识鲁公真。
盛德宜蒙祀,英姿俨若神。
典刑虽异代,勋绩在蒸民。
忆昔艰难际,生逢历数屯。