-
221.《送儿沆再之台学并似许梧山张在轩》 宋·陈著
学古入官非易事,同寅协恭第一义。
昨汝行矣重吾忧,今吾闻之为汝喜。
有如此广文先生,真所谓法家拂士。
寄声忽到我,用情应为汝。 -
222.《劝农道场山》 宋·王炎
练日遵诏条,行春劝耕事。
拥旆有传呼,据鞍小驰鹜。
儿童竞聚观,父老欢来诣。
松径度坡陀,莲宫得清閟。 -
223.《留别知郡职方杨员外》 宋·宋庠
矛本草茅士,世无钟鼎荣。
在昔未胜冠,先畴弓冶倾。
茹荼滨十死,属纩存微生。
分遂甯牛饭,谁希庄雁鸣。 -
224.《次韵叶梦符端午》 宋·陈棣
吾邦重午节,兴目皆可寓。
游人肆喧阗,画舫纷排布。
溯风伐鼍鼓,击楫观竞渡。
骄豪务相夸,水陆争治具。 -
225.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。 -
226.《挽叶子仪二首》 宋·杜范
当年共短檠,心事熟论评。
岂我非同志,於公不用情。
几多才莫试,有此恨难平。
旧友凋零尽,悲哉伐木声。 -
227.《晋州会上送卫伯绍休官南归》 宋·李复
叔宝风流喜高简,非意相干以理遣。
胜日一言能造微,众许冲情去人远。
斑斑气韵见诸孙,秋水神清惊俗眼。
追风逸骥自龙来,照夜灵珠须海产。 -
228.《和向大夫坐韵》 宋·彭龟年
道义交情不用盟,鸣谦肯作震雷惊。
论功平勃非吾事,付与人间仔细评。 -
229.《浮萍寄水行》 宋·释文珦
浮萍寄诸水,漂流本无要。
倚水以为命,然后生意蕃。
女子方在室,怙恃父母恩。
及其既结发,托身向他门。 -
230.《晓步十韵示山友》 宋·释文珦
隐居绝他营,晓步缘涧壑。
水深鱼影閒,林密鸟声乐。
晴空极清明,孤云何住著。
原穷得危磴,路转见横彴。 -
231.《缘识》 宋·宋太宗
凤皇燕雀不同群,非类宜然信有闻。
好景销磨还尔梦,方知虚庭似浮云。
闲吟比喻明如日,雅道留情旧曲坟。
堪与言论谁是识,舜琴惠爱皷南薰。 -
232.《次韵王丈丰父待制荔枝二十韵》 宋·苏籀
叶实根株尚老苍,龙鳞皋比贵先尝。
千林断送诗骚酒,三绝无逾色味芗。
烂醖恢台养风骨,涵滋沆瀣结天浆。
怕寒僻处深於越,贽贡无阶遇有唐。 -
233.《送赵简叔满秩归闽》 宋·孙应时
四海从游总弟昆,年来谁复似王孙。
真情每向急难见,高义殊非薄俗论。
入眼云烟归翰墨,满怀风月寄琴樽。
三年丛枳劳栖凤,万里夫池合化鹍。
官达於君何足道,心期令我已忘言。
相思驿路梅花发,应倩清诗写梦魂。 -
234.《借虚谷太博狂吟十诗韵书怀并呈太博》 宋·杨公远
失笑如何了此生,须教日日醉乌程。
是非不较人情好,穷达休论世路平。
钓月耕云何限乐,枕流漱石有余清。
近来转觉身强健,剩喜双瞳炯炯明。