-
161.《逍遥咏》 宋·宋太宗
铅汞丹方不谩论,同归一体有玄门。
刚柔产取黄牙树,远近先明赤水魂。
化质昭然清日月,纵横无碍杳乾坤。
龙吟虎啸真非是,雾散云飞似雨奔。 -
162.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
163.《元佑癸酉秋九月蒙恩补郡维扬十一月到治莅事》 宋·苏颂
维扬禹九州,淮南唐四镇。
地据江海冲,星占楚吴分。
五季剧荒扰,我朝夷僭闰。
督府时称雄,守帅选常遴。 -
164.《陈和叔内翰得庄生观鱼图於濠梁出以相示且邀》 宋·苏颂
公堂四合临中衢,翰林壁挂观鱼图。
传之近自濠梁客,云是蒙邑先生居。
先生昔仕楚园吏,傲世不蕲卿大夫。
逍遥淮上任造适,高岸偶见群鲦鱼。 -
165.《留别赵大年并侄十七秀才》 宋·苏籀
晋公宾佐选,英毅冠朝端。
三日拂冠剑,一时增羽翰。
世家存器质,国论伫图难。
从此抛经卷,青毡拜近官。 -
166.《哭宋文渊》 宋·王洋
清怀凛凛古人风,尚忆当年语意同。
开口剑锋初论事,归休弱羽已伤弓。
累朝因革襟怀内,四海悲欢指顾中。
寂寞六阑感因客,曾将顽质谢磨砻。 -
167.《代徐思远谢张季万》 宋·王洋
淳风叹辽远,友道伤浇漓。
交情比一线,断续同轩縻。
仁惇既难事,义重亦不支。
寒谷少温律,衡门自寒扉。 -
168.《次韵何吉老游金銮寺》 宋·杨时
荣名嗟何为,病木自生瘿。
彭殇一梦觉,乌用论久顷。
寄身渊明庐,翛然在人境。
卫生鄙樊雉,放浪任流梗。 -
169.《王枢使生辰》 宋·喻良能
金华千古赤松宅,中有初平叱羊石。
双溪衮衮泻苍波,三洞潭潭接天碧。
钟英孕粹昴星精,文章蚤岁瑞王廷。
横飞直上九万里,红颜两鬓何青青。 -
170.《题胡邦仲霜节堂》 宋·曾丰
此君胸固有虚室,六气薰酣无不适,所禀宁非道之质。
此君貌固能圆机,四季变更无不宜,所立宁非圣之时。