-
21.《陶渊明与他的五柳》 现代·胡适
当年有个陶渊明,不惜性命只贪酒;骨硬不能深折腰,弃官回来空两手。
瓮中无米琴无弦,老妻娇儿赤脚走。
先生吟诗自嘲讽,笑指篱边五株柳:"看他风里尽低昂,这样腰肢我无有。
" -
22.《夔州歌简晁子西》 宋·王从道
白帝夔州万古城,全蜀东门下祖控。
瞿唐滟澦势崭绝,赤甲白盐光澒洞。
峡雨关云朝莫征,烟叶水花洲渚共。
少陵冥寞减光辉,山川草木今谁讽。 -
23.《摴蒱歌(并序)》 明·刘黄裳
龙女诵经香饭毕,长安放衙初岸帻。
桃笙幔展燕寝春,试下红衫轻一掷。
绿云点点玳梁间,海燕翩翩对远山。
仙人好博雷翻掌,玉女投壶电解颜。 -
24.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
25.《赐衣》 明·严嵩
宫衣锦段新,宣赐遍臣邻。
绣纹盘虎豹,金彩织麒麟。
诏向龙沙远,颁从玉陛均。
拜登齐阙谢,愧省独墙循。 -
26.《李端叔见寄次韵》 宋·秦观
君文豪赡无与俦,使我吟讽忘离忧。
浩如沅湘起阳侯,翻星转日吞数州。
华章藻句饶风力,顷刻朱红迷畛域。
一班纵复为管窥,万派终难以蠡测。 -
27.《读书》 宋·陆游
放翁白首归剡曲,寂寞衡门书满屋。
藜羹麦饭冷不尝,要足平生五车读。
校雠心苦谨涂乙,吟讽声悲杂歌哭。
三苍奇字已杀青,九译旁行方著录。 -
28.《谢徐志父帐干惠诗编》 宋·陆游
平生闻若人,笔墨极奇哨,相望二千里,安得接谈笑。
一朝获其诗,惊喜踰素料,夜窗取吟讽,寒灯耿相照。
舂容清庙歌,缥缈苏门啸,蹴天浙江涛,照野楚山烧。
每篇十过读,玩味头屡掉;正如啜名酒,虽爱不忍釂。 -
29.《老病追感壮岁读书之乐作短歌》 宋·陆游
少年志力强,文史富三冬;但喜寒夜永,那知睡味浓。
庭树风淅淅,城楼鼓冬冬,自鞭不少贷,冻坐闻晨钟。
探义剧攻玉,摛文笑雕龙;落纸笔纵横,围坐书叠重,得意自吟讽,清悲答莎蛩。
饥肠得一饼,美如紫驼峰。 -
30.《氵隐亭》 元·元好问
春物已清美,客怀自幽独。
危亭一徘徊,翛然若新沐。
宿云淡野川,元气浮草木。
微茫尽楚尾,平远疑杜曲。 -
31.《和季弟韵二十首》 宋·刘克庄
蠡管安能测混茫,楚狂敢道国人狂。
似闻函谷逐秦客,恰见初筵笑郭郎。
壮志不如乘下泽,微辞何足讽高唐。
入山未即无邻伴,书室旁边著鹤房。 -
32.《太守林太博赠瑞香花》 宋·刘克庄
吟讽攀翻到月斜,众惊奇宝聚贫家。
高才盍视宫中草,退士聊看屋角花。
未必园丁谙树性,更愁墨客笑姜芽。
画堂金鼎熏兰麝,岂有天然韵可夸。 -
33.《和南塘食荔叹》 宋·刘克庄
君欲和诗无匆匆,唱首天下文章公。
今年荔子况倍熟,亭亭锦盖高张空。
猿偷鸦啄牧童采,林间残颗犹殷红。
在昔唐家充岁贡,吟讽何止杜陵翁。 -
34.《唐介》 宋·王令
以谏得罪者为谁,四海多作唐介诗。
俗儿口狭文字碎,欲状介事语反卑。
嗟嗟我亦介之徒,此恨不助掀目眉。
三更灯死百虑息,四睫不交双目眵。 -
35.《对月忆满子权》 宋·王令
长风掠海来,吹月散百链。
青天豁四碧,云霭不容缘。
窗轩飒先秋,露气入簟扇。
宽庭生夜凉,蚊口不得擅。 -
36.《和关彦远雪》 宋·晁补之
春雨翻成雪,朝垆未觉炎。
拂檐惊乍响,缀袖喜初沾。
庭薄宁堪迹,空繁讵可瞻。
正怜风共起,终恨雨同渐。 -
37.《次韵吴厚秀才见赠三首》 宋·苏辙
骚人思苦骨岩岩,百里携诗相就谈。
故作微词挑迁客,不嫌春雨湿归衫。
少年旧喜登高赋,老病今成见敌惭。
问我近来谁复可,对君聊拟诵《周南》。 -
38.《次韵吴厚秀才见赠三首》 宋·苏辙
一卷新诗锦一端,掉头吟讽识芳酸。
哀歌永夜悲牛角,朗咏扁舟笑杏坛。
间发笙箕犹可拟,弃捐斤斧定知难。
继君高韵君应笑,咀嚼归途久据鞍。 -
39.《东方书生行》 宋·苏辙
东方书生多愚鲁,闭门诵书口生土。
窗中白首抱遗编,自信此书传父祖。
辟雍新说従上公,册除仆射酬元功。
太常弟子不知数,日夜吟讽如寒虫。 -
40.《次韵少稷梅花》 宋·韩元吉
君不见江城梅花春欲动,剪冰仙人作花供。
客来酒尽甘啜醨,常恨公田无秫种。
雪晴梅蕊更可爱,百匝来看地犹冻。
杖藜一笑答春风,岂必鸣鸾与歌凤。