-
101.《神居实师退院作偈留之》 宋·陈造
瞿昙住西域,说法度群生。
群生所依怙,目以不动尊。
惟其不动故,群动皆摄受。
是时波旬种,百千万眷属。 -
102.《用徐编修德夫韵其开藩旴江二首》 宋·王迈
几年泉谷养灵根,一立朝班敢尽言。
鏁制玉麟辞绀殿,符分金虎坐辕门。
郡条上日新施设,民瘼微时预讨论。
勿鄙向来工珥笔,只将清净镇嚣喧。 -
103.《和吟友月夜遇风雨不见薄蚀韵》 宋·卫宗武
麟经纪载浩岁月,天家妖祥互分别。
所书薄蚀三十六,独於黑夜泯无说。
岂以为阳义所崇,可略者阴辞遂轰。
曩年月蚀无风雨,风雨胡为为月设。 -
104.《斤竹岭》 宋·张嵲
胧胧晓月淡,暠暠晨霜秋。
弃马沙金平,步过草地岭。
仰登上层云,俯降入深井。
回潭冷更清,岭树疏逾整。 -
105.《送范中济侍郎知庆州》 宋·孔武仲
平时广朝中,相见辄欢喜。
昂藏八尺身,所负必奇伟。
四方献善败,军国盈虚计。
叩之如川流,滚滚不知已。 -
106.《与谬开甫自淮南同行赴举相别二十五年复相遇》 宋·孔武仲
束书吾初走夷门,倾盖得君恨不早。
兰溪驻马复相逢,二纪飞驰如电埽。
惜君憔悴力不任,顾我沧浪发先皜。
忆昔同行气颇骄,青骢马快鞍鞯好。 -
107.《劝学》 宋·陈普
七闽四海东南曲,自有天地惟篁竹。
无诸曾拥汉入秦,归来依旧蛮夷俗。
未央长乐不诗书,何怪天涯构板屋。
人民稀少禽兽多,云盘雾结成烜燠。 -
108.《饮东窗一首》 宋·苏籀
丈夫蕴挟胸怀奇,浩然幅郁干虹霓。
俚蜺婉娈习和雅,窃笑胡为瓶井湄。
奈何平世事蹇蹇,奇士矫荦矜云为。
伏波不屑儿女暱,马革自诡排羌夷。 -
109.《秀实监丞时惠佳章逋债稍多今因休暇再报一章》 宋·王洋
人生萍梗踪,端若邂逅期。
奈可人常言,会合信有时。
鄙人初谒郡,故事科童儿。
竹马岂其情,欢笑亦强随。