-
1.《病起观书诀》 明·止庵法师
三十年余翰墨中,一编书诀伴衰翁。
赐丹曾起元常疾,旧冢宁论智永功。
碧海鱼龙春自化,故山猿鹤梦谁同。
如今短杖残阳里,闲数秋空断阵鸿。 -
2.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
3.《自京赴奉先县咏怀五百字/自京赴奉先咏怀五百字》 唐·杜甫
杜陵有布衣,老大意转拙。
许身一何愚,窃比稷与契。
居然成濩落,白首甘契阔。
盖棺事则已,此志常觊豁。 -
4.《秋梦行》 唐·卢仝
客行一夜秋风起,客梦南游渡湘水。
湘水泠泠彻底清,二妃怨处无限情。
娥皇不语启娇靥,女英目成转心惬。 -
5.《赠毛仙翁》 唐·元稹
仙驾初从蓬海来,相逢又说向天台。
一言亲授希微诀,三夕同倾沆瀣杯。
此日临风飘羽卫,他年嘉约指盐梅。
花前挥手迢遥去,目断霓旌不可陪。 -
6.《思旧》 唐·白居易
闲日一思旧,旧游如目前。
再思今何在,零落归下泉。
退之服硫黄,一病讫不痊。
微之炼秋石,未老身溘然。 -
7.《学仙二首》 唐·许浑
汉武迎仙紫禁秋,玉笙瑶瑟祀昆丘。
年年望断无消息,空闭重城十二楼。
心期仙诀意无穷,采画云车起寿宫。
闻有三山未知处,茂陵松柏满西风。 -
8.《中夜闻啼禽》 唐·吴融
漠漠苍苍未五更,宿禽何处两三声。
若非西涧回波触,即是南塘急雨惊。
金屋独眠堪寄恨,商陵永诀更牵情。
此时归梦随肠断,半壁残灯闪闪明。 -
9.《惆怅诗十二首》 唐·王涣
八蚕薄絮鸳鸯绮,半夜佳期并枕眠。
钟动红娘唤归去,对人匀泪拾金钿。
李夫人病已经秋,汉武看来不举头。
得所浓华销歇尽,楚魂湘血一生休。 -
10.《题青城山范贤观》 唐·唐求
数里缘山不厌难,为寻真诀问黄冠。
苔铺翠点仙桥滑,松织香梢古道寒。
昼傍绿畦薅嫩玉,夜开红灶撚新丹。
钟声已断泉声在,风动茅花月满坛。 -
11.《书壁》 唐·周仲美
爱妾不爱子,为问此何理。
弃官更弃妻,人情宁可已。
永诀泗之滨,遗言空在耳。
三载无朝昏,孤帏泪如洗。
妇人义从夫,一节誓生死。
江乡感残春,肠断晚烟起。
西望太华峰,不知几千里。 -
12.《古意九首》 唐·贯休
一雨火云尽,闭门心冥冥。
兰花与芙蓉,满院同芳馨。
佳人天一涯,好鸟何嘤嘤。
我有双白璧,不羡于虞卿。 -
13.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
14.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
15.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
16.《代东门行》 南北朝·鲍照
伤禽恶弦惊,倦客恶离声。
离声断客情,宾御皆涕零。 -
17.《念奴娇》 宋·郑觉齐
卷帘酒醒,怕无言、慵理残妆啼粉。
记绾同心双绣带,珠箔青楼花满。
琢玉传情,断金订约,总是愁根本。
谁知薄幸,肯于长处寻短。 -
18.《念奴娇》 宋·郑觉齐
卷帘酒醒,怕无言、慵理残妆啼粉。
记绾同心双绣带,珠箔青楼花满。
琢玉传情,断金订约,总是愁根本。
谁知薄幸,肯于长处寻短。 -
19.《浮萍兔丝篇》 清·施闰章
李将军言:部曲尝掠人妻,既数年,携之南征,值其故夫,一见恸绝;问其夫已纳新妇,则兵之故妻也。
四人皆大哭,各反其妻而去。
予为作《浮萍兔丝篇》。
浮萍寄洪波,飘飘束复西。 -
20.《挽赵浪淳三首》 宋·陈存
日惨天无色,城危岁迫除。
孤忠元自许,一死不知余。
束衽全遗体,呼儿受诀书。
登陴才信宿,肠断正愁予。