-
301.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
画手未相识,默心谁与知。
千峰敛云脚,一月濯风漪。
墙面袖双手,对缘横两眉。
惊龟之缩兮愧有其兆,逸鸟之翔兮情亡所羁。 -
302.《拼桑得替题道院》 宋·宋伯仁
煮海三年不等闲,几多归梦绕青山。
鸢肩诗瘦羞郊岛,蜗角名虚愧触蛮。
戈淅剑炊恬砑耐,云翻雨覆任痴顽。
知机人识圆机意,尽在西风一笑间。 -
303.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
304.《和胡俛学士游西池书事》 宋·苏颂
皇都有沧池,近在金商陌。
渊源控河汴,襟带引京索。
众派泻寒光,一鉴涵空碧。
晴明天垂幕,阴霭地滋脉。 -
305.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
306.《石缝泉清轻而甘滑传闻有年矣前此数欲疏引入》 宋·苏颂
峨峨凤凰山,有泉出其腋。
初微才滥觞,渐大乃穿石。
灵苗荫荼槚,宝气近金锡。
毖彼渊源长,兹惟云雾液。 -
307.《赠苏文瓘》 宋·苏籀
推明能隼骨专车,按地谈天河洛图。
汉魏晋唐皆贯澈,典坟今昔不荒芜。
君家庭户闻风旨,吾事分毫等博屠。
岂待曲终思雅颂,直缘背痒遇麻姑。
预求补益三年艾,深识妖邪九尾狐。
博物伟然窥子产,济时岂必愧夷吾。 -
308.《绍兴庚申解官庐陵留别欧阳隐士》 宋·王洋
梅雨翳江浦,我来初识君。
俯仰寒暑移,几亲芝兰群。
芝兰本何心,悠然荡清芬。
不妨识度高,解使静躁分。 -
309.《小石塘源》 宋·于石
万山郁回合,群木尤老苍。
细路百盘折,崎岖陟羊肠。
凉阴覆峭壁,萦回涧流长。
绿萝下百尺,笑挹清泉香。 -
310.《麦秀三岐》 宋·袁说友
用过其才愧弗宜,但于牧养要张施。
未应拙政才兼月,森出来牟过两岐。
长短异形垂美穗,青黄间色识新枝。
悬知瑞应由明主,自是丰年属圣时。 -
311.《苫庐》 宋·曾丰
吾息乾坤之委气,吾身父母之委蜕。
乾坤父母不易酬,身体发肤可轻弃。
文学恨不随父终,视七尺躯鸿毛同。
未容忘形礼制外,犹复假息苫庐中。 -
312.《六月十四日观云有作》 宋·张九成
深深萧寺足幽居,寝饭行藏亦自如。
仰识白云天外意,俯看青史古人书。
摩挲方雨生无愧,周览山川气有余。
不用棹舟江海去,清风明月是吾庐。 -
313.《赠袁七秘书志乘起居相国夫人》 明·王稚登
手持封事上明光,暂捧潘舆侍北堂。
黄阁夫人称孟母,紫薇仙吏识田郎。
葡萄好酿樽中绿,萱草能消镜里霜。
路隔云阶难入拜,独怜身贱愧张苍。