-
81.《缘识》 宋·宋太宗
玄珠玄珠存今古,总在眼前无一睹。
圆似明珠照十方,或来或去寒无雨。
本是真,玄中圣,天仙地仙收不尽。 -
82.《缘识》 宋·宋太宗
因缘业障遇真稀,黄帝乘龙岂是非。
达识尚凝常恍惚,愚蒙溶解故相违。
华池秘密人天授,神室光扬日月辉。
智者无言皆口默,敢将容易论玄机。 -
83.《缘识》 宋·宋太宗
月琴三柱四条水,圆魄移来混俗耳。
自古从今清且奇,五音一弄惊神鬼。
勾挑指下何织细,傍观侧听心先醉。
胡茄十八笑思归,悲风切切摇朱翠。 -
84.《缘识》 宋·宋太宗
照耀乾坤大道光,神仙隐见不相妨。
非凡非圣能回向,始信三天日月长。 -
85.《缘识》 宋·宋太宗
至道非凡要審知,当仁不必用迟疑。
修行忽若无灵应,还信神仙白昼飞。 -
86.《缘识》 宋·宋太宗
还元到即见真归,不是虚传羽化飞。
大道勿将闲设用,精修别得便忘机。
安排稳入龙宫内,变易终藏虎鼎威。
豁达乾坤神妙理,逍遥铅汞共相依。 -
87.《缘识》 宋·宋太宗
六铢衣帔是神仙,劫劫曾修不偶然。
大道目前人岂会,九天常有万千千。 -
88.《缘识》 宋·宋太宗
救物功深好自持,知之修炼善心为。
神仙岂谓人间惜,自是迷流识见卑。 -
89.《缘识》 宋·宋太宗
昆仑山上聚神仙,羽驾争行意不偏。
积雪远看欹下界,巅峰高认涌流泉。
真空的实难堪比,异景皆从造化迁。
秘密岂教容易辨,玄中之外更深玄。 -
90.《缘识》 宋·宋太宗
非人口似泻汾河,此辈尘中有甚多。
心恨貌恭无定止,舌夸端正乱乖讹。
为官善政身荣禄,利剑休教石上磨。
立待满盈船陷水,恶风从被海神拖。 -
91.《缘识》 宋·宋太宗
青松本不树萧条,学士因何智自劳。
金水朗然明皎洁,雪山堆积就中高。
志心但觅三神药,凡目难观万时毫。
我独闲吟谁解意,悠哉丽日压灵鳌。 -
92.《缘识》 宋·宋太宗
千般万类不相逢,天地尊卑岂易穷。
海岳高深随日转,神仙聚乐隐尘中。
鲜求免得知贪少,多事闲忙总是空。
几个心贤平坦荡,十洲三岛自从容。 -
93.《缘识》 宋·宋太宗
人心乐乐聚神州,秀丽烟霞胜十洲。
细柳高来齐拂岸,飞岛时下傍轻舟。
风摇碧浪藏鱼窟,园时朱樱满树头。
歌唱新声双揭调,花前别是一般流。 -
94.《缘识》 宋·宋太宗
人愚学道谤神仙,岂达虚无物外缘。
多是六情贪爱障,更兼朝暮不心坚。 -
95.《缘识》 宋·宋太宗
茅庵养道静深山,解笑光阴解驻颜。
谁能苦志离人间,孤云情僻岂容攀。
日餐松柏知其味,不问王侯朱紫贵。
修行但好倍精专,十洲洞府有神仙。 -
96.《缘识》 宋·宋太宗
雅澹玄中得,常人故不知。
幽深无远近。
道外细推之。
碧落神仙境,烟霞日月随。 -
97.《大雅·瞻卬》 先秦·佚名
瞻卬昊天,则不我惠?孔填不宁,降此大厉。
邦靡有定,士民其瘵。
蟊贼蟊疾,靡有夷届。
罪罟不收,靡有夷瘳!人有土田,女反有之。 -
98.《游长宁公主流杯池二十五首》 唐·上官昭容
逐仙赏,展幽情,逾昆阆,迈蓬瀛。
游鲁馆,陟秦台。
污山壁,愧琼瑰。
檀栾竹影,飙f2松声。 -
99.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
100.《杂曲歌辞·出门行》 唐·元稹
兄弟同出门,同行不同志。
凄凄分岐路,各各营所为。
兄上荆山巅,翻石辨虹气。
弟沉沧海底,偷珠待龙睡。