-
21.《文远叔挽词》 宋·杨万里
气夹尘埃外,川行翰墨间。
忽忽未白首,去去忽青山。
琴在弦安用,人亡鹤不还。
竹林有前约,欲语泪先潸。 -
22.《故仆射司马文正公挽词四首》 宋·张耒
辞爵浮云外,安民反手中。
山林独往意,衮绣太平功。
布被终身俭,貂冠一命崇。
他年两行泪,碑下泣羊公。 -
23.《故仆射司马文正公挽词四首》 宋·张耒
经济心犹壮,清羸疾易伤。
那知两楹奠,遽失万夫望。
家有诗书积,坟无金玉藏。
谁知幅巾敛,曾佩上公章。 -
24.《故仆射司马文正公挽词四首》 宋·张耒
伊洛平生兴,园林独乐居。
曾过郑公里,得御李膺车。
华屋当年客,名山异代书。
定知传不朽,埋玉自沾裾。 -
25.《故仆射司马文正公挽词四》 宋·张耒
黼座方恭点,邦家付老臣。
颂歌民一口,形势国千钧。
富庶新田里,忠臣旧搢绅
裴公恨不早,丘祷叹无神。 -
26.《文安国挽词二首》 宋·黄庭坚
七闽家举子,百粤海还珠。
往日推忠厚,穷年领转输。
一床遗杖屦,万事委锱铢。
岂有苍茫恨,归巢未拮据。 -
27.《文安国挽词二首》 宋·黄庭坚
平生翰墨学,空走使臣车。
瞿令能苍史,归公好古书。
秦山刊日月,周鼓颂畋渔。
不见龙蛇笔,新乾研滴蜍。 -
28.《王文恭公挽词二首》 宋·黄庭坚
先皇凭玉几,末命寄元勋。
宾日行黄道,攀髯上白云。
四时成岁律,五色补天文。
不谓堂堂去,今为马鬣坟。 -
29.《王文恭公挽词二首》 宋·黄庭坚
宥密深黄阁,光辉极上台。
藏舟移夜壑,华屋落泉台。
雨绋谁为挽,寒笳故作哀。
伤心具瞻地,无复衮衣来。 -
30.《司马文正公挽词四首》 宋·黄庭坚
元佑开皇极,功归用老成。
惟深万物表,不令四时行。
日者倾三接,天乎奠两楹。
堂堂宁复有,埋玉恸佳城。 -
31.《司马文正公挽词四首》 宋·黄庭坚
国在多艰日,人如大雅诗。
忠清俱没世,孝友是生知。
加璧延诸老,櫜弓抚四夷。
公身与宗社,同作太平基。 -
32.《司马文正公挽词四首》 宋·黄庭坚
献纳无虚日,居然迹已陈。
清班区玉石,宝历顺星辰。
更化思鸣鵙,遗书似获麟。
易名无异论,今代两三人。 -
33.《司马文正公挽词四首》 宋·黄庭坚
毁誉盖棺了,于今名实尊。
哀荣有王命,终始酌民言。
蝉冕三公府,深衣独乐园。
公心两无累,忧国爱元元。 -
34.《程文简公挽词三首》 宋·梅尧臣
尝预岩廊政,终为社稷臣。
作藩安旧俗,饮酒得贤人。
葬礼铙箫咽,明仪币马陈。
泉堂一经掩,原上只麒麟。 -
35.《程文简公挽词三首》 宋·梅尧臣
将相荣难及,唐虞世已遭。
各将官愈大,节固位同高。
哀悼王朝辍,镌埋史笔操。
空山伊水外,松柏冷萧骚。 -
36.《程文简公挽词三首》 宋·梅尧臣
阙塞秋云冷,伊川苦雾阴。
薤歌金铎碎,蒿里石宫深。
燃漆为长夜,栽松作茂林。
空留旧冠剑,家庙四时心。 -
37.《敷文阁学士李仁甫挽词十绝》 宋·周必大
万古仇池一老仙,前身游宦忆西川。
令威化鹤空千岁,何似重来十五年。 -
38.《敷文阁学士李仁甫挽词十绝》 宋·周必大
父子才名震蜀都,家风人道似三苏。
不知岷岭英灵气,底向眉山特地殊。 -
39.《敷文阁学士李仁甫挽词十绝》 宋·周必大
经学渊源史笔高,文章余力埒风骚。
纷纷小技夸流俗,磨灭身名笑尔曹。 -
40.《敷文阁学士李仁甫挽词十绝》 宋·周必大
频驾輶轩析左符,直从梁益到江湖。
棠阴处处留遗爱,芹泮人人忆大儒。