-
21.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
22.《顺治归山诗》 清·爱新觉罗·福临
天下从林饭似山,钵盂到处任君餐。
黄金白玉非为贵,惟有袈裟披肩难。
朕为大地山河主,忧国忧民事转烦。
百年三万六千日,不及僧家半日闲。 -
23.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
24.《周氏敬荣堂诗》 宋·辛弃疾
泰伯古至德,以逊天下闻。
周公去未远,二叔乃流言。
春风棠棣萼,秋日脊令原。
岂无良友生,岁晏谁急难。 -
25.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
26.《破琴诗(并引)》 宋·苏轼
旧说,房琯开元中尝宰卢氏,与道士邢和璞出游,过夏口村,入废佛寺,坐古松下。
和璞使人凿地,得瓮中所藏娄师德与永禅师书,笑谓琯曰:“颇忆此耶?”琯因怅然,悟前生之为永师也。
故人柳子玉宝此画,云是唐本,宋复古所临者。
元祐六年三月十九日,予自杭州还朝,宿吴淞江,梦长老仲殊挟琴过予,弹之有异声,就视,琴颇损,而有十三弦。 -
27.《力疾山下吴村看杏花十九首》 唐·司空图
春来渐觉一川明,马上繁花作阵迎。
掉臂只将诗酒敌,不劳金鼓助横行。
阊阖曾排捧御炉,犹看晓月认金铺。
羸形不画凌烟阁,只为微才激壮图。 -
28.《张烈妇》 明·陆师道
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。 -
29.《宁宗皇帝诗卷耳篇御书赞》 宋·岳珂
伟王人之典学,本天纵之多能。
续六艺之绝业,环诸儒而讲明。
璧跗蔚其流芳,琼字焕其腾英。
居蠖濩而储精,炳龟龙而效灵。 -
30.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
31.《昭武太守王子文日举李贾严羽共观前辈一两家》 宋·戴复古
诗本无形在窈冥,网罗天地运吟情。
有时忽得惊人句,费尽心机做不成。 -
32.《一品孙郑昱》 宋·王禹偁
卜葬得假告,南出安上门。
鞭马六十里,暮投中书村。
村翁馆我宿,茅屋欲黄昏。
有客忽投刺,自称一品孙。 -
33.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
34.《王若夫谓水晶蒲萄本出其家求诗》 宋·吴芾
君家蒲萄天下奇,奴视百果何其卑。
种成满架日蕃衍,清似水晶甘若饴。
八月江南风日美,正是人家酒熟时。
盘中珍果有如此,谁数闽中生荔枝。 -
35.《练裙带诗》 宋·韩希孟
我质本瑚琏,宗庙供频蘩。
一朝婴祸难,失身戎马间。
宁当血刃死,不作衽席完。
汉上有王猛,江南无谢安。 -
36.《子高有徐浩诗碑昌言借摹其文甫及数本石有微》 宋·司马光
徐公精笔老生神,石刻犹能妙夺真。
几为通书翻丧宝,愈令好事惜传人。
锋鋩半折犹能健,圭璧微瑕自足珍。
直使尽随如意碎,石家玉树未全贫。 -
37.《予既赋金貂亭诗巽伯求益不已偶得名酒连饮辄》 宋·苏泂
君不见陈留阮籍字嗣宗,竹林贤者渠称雄。
登山临水辄经日,竟用酣饮全其躬。
谓浑汝不得复尔,独善犹子曰仲容。
以其任达似叔父,气压道北空多铜。 -
38.《比以形字韵诗递送张功甫直阁未报复于本韵中》 宋·曾丰
桂隐心虽欲谢名,其如德与桂俱馨。
研穷诗学杜为史,勘破赋家骚是经。
豹变不容藏炳蔚,鸿飞何遽入青冥。
渊明门下无车马,竹杖芒鞋敢扣扃。 -
39.《马诗二十三首》 唐·李贺
龙脊贴连钱,银蹄白踏烟。
无人织锦韂,谁为铸金鞭。
腊月草根甜,天街雪似盐。
未知口硬软,先拟蒺藜衔。 -
40.《渔家傲》 宋·可旻
好。
说聪明也,孔仲尼安可齐肩;论道德也,李伯阳故应缩首。
绝伦武略,独战退八万四千魔兵;盖世良才,复论败九十六种外道。
拱身誓水,坐断爱河。