-
101.《林子中知府挽诗》 宋·虞俦
畴昔因难弟,夤缘幸识君。
宦途俱别日,苕水再披云。
劳苦惊多病,悲凉惜离群。
斗金峰下路,铎挽不堪闻。 -
102.《韩知府挽诗二首》 宋·虞俦
宦路云霄近,乡评月旦贤。
不惟同里巷,曾是接官联。
西浙劳裨赞,东淮适后先。
向来吹送意,岂料隔重泉。 -
103.《韩知府挽诗二首》 宋·虞俦
方美朱轮贵,俄惊丹旐新。
凤毛看二子,鹤发慰偏亲。
甲第归无日,名园迹已陈。
风流山下路,楚挽倍伤神。 -
104.《跋刘溪翁题韩府诗》 宋·赵蕃
何人咏出韩家府,是我建阳刘叔通。
尽道唐人工乐府,罕能褒贬似渠工。 -
105.《跋刘溪翁题韩府诗》 宋·赵蕃
谁咏韩家府,建阳刘叔通。
是为闻以戒,斯可谓之风。
妄矣彼侂胄,哀哉吾魏公。
向来歌颂者,岂但剧秦雄。 -
106.《蕃方为纪游之诗未就知府寺簿先生宠示佳句敢》 宋·赵蕃
兹因谋道来,不为看山新。
看山虽云新,图画犹昔人。
虚亭十日留,欲出凡几巡。
隔江树差差,俯槛波粼粼。 -
107.《余知府挽诗二首》 宋·叶适
寿者福之首,中兼典郡来。
圣知天上事,磨尽世间材。
此傺灵龟往,何方化鹤回。
所亲都不恨,有识自兴哀。 -
108.《余知府挽诗二首》 宋·叶适
怜我抱空意,鬓间饶白丝。
已从真率集,那复少年时。
柳糁春前叶,松锼雪后枝。
建炎无故老,难话省方悲。 -
109.《赵知府母齐安郡太夫人挽诗》 宋·叶适
生死已无憾,杭人休泪倾。
惟留不尽德,常动故乡情。
霜净水方落,风高山转清。
闲思与令子,幕府再同盟。 -
110.《乐府君挽诗》 宋·魏了翁
缣缃迂活计,屋壁老功夫。
月暗乌声迥,霜寒雁影孤。
江灵知孝子,天赋厚耆儒。
剩馥多沾丐,于今道未臞。 -
111.《乐府君挽诗》 宋·魏了翁
大雅云亡久,流风尚典刑。
赋登司马室,诗授伯鱼庭。
不及瞻郎罢,犹能识宁馨。
芜辞书琬琰,敢齿蔡邕铭。 -
112.《知崇庆府致政何君挽诗二首》 宋·魏了翁
外监名父子,元方难弟兄。
鹤空黄壤梦,雁续紫霄声。
山远玉无胫,春多天有情。
至今溪上月,犹傍碧梧明。 -
113.《知崇庆府致政何君挽诗二首》 宋·魏了翁
不把英雄彀,移为仕进媒。
邑獒群怪吠,灶婢亦惊猜。
且效功成退,宁须兴尽回。
芸芸终有谢,赢得早归来。 -
114.《何府君挽诗》 宋·魏了翁
林泉间富贵,缣素老功夫。
古树檠苍干,修庭拥碧梧。
只安车下泽,不侈骑传呼。
轧轧成都道,还家日未晡。 -
115.《吴府君挽诗》 宋·魏了翁
人夸骂贼与尊君,我看闲家与事兄。
更识为人谋质实,便知处己事分明。
夜窗残梦鸾离照,风壑哀号乌失声。
从此长宁乡下路,两山明月一般情。 -
116.《吴府君挽诗》 宋·魏了翁
笃信宁违俗,徐行不竞时。
与人交乐易,处世事平夷。
甚矣古常者,伤哉今已而。
龙山春夜月,长照凤皇枝。 -
117.《肇庆府倅王庚应平反广府帅司冤狱诗以纪其事》 宋·李昴英
人生与地间,本是同胞出。
贵贱与贤愚,分殊而理一。
上帝立君师,朝廷设官职。
凡百有司存,各欲尽其责。 -
118.《代天府曾安抚鹿鸣宴诗》 宋·陈著
笙簧声合隘春风,春在江梅第一丛。
月旦姓名光上国,日边步武便南宫。
看花自是长安客,对客当如横浦翁。
杯酒殷勤相属处,峥嵘头角已争雄。 -
119.《和刘府判寄诗》 宋·何梦桂
那有贤贰车,抗节今无侪。
拄笏看千峰,冷风散虚斋。
庄陵一丝绝,白云锁双崖。
曷时从君游,聊以纾余怀。 -
120.《讲诗彻章置酒崇政殿讲官两府宗室近臣皆预会》 宋·宋庠
经艺尊诗学,书林眷讲臣。
礼将恩并渥,道与日俱新。
圣问临篇裕,王风即席淳。
妙谈开宝帙,高宴宠华绅。