-
101.《南归诗十八首》 明·李流芳
驱车出郭门,行行憩逆旅。
童仆相为言,有客驰马去。
云追南行者,昨已奉严旨。
闻之一惊叹,我罪以何抵。 -
102.《南归诗十八首》 明·李流芳
我本疏狂人,不适于用世。
当其少壮时,筋力尚可试。
摧颓廿年余,业已甘放废。
黾勉作此来,未免为贫计。 -
103.《南归诗十八首》 明·李流芳
畴昔偕兹役,维予暨汪子。
我从中道还,子亦废然止。
汪子行茕茕,念之心欲死。
重来复同归,依然吾与尔。 -
104.《南归诗十八首》 明·李流芳
我年未四十,已怀退隐图。
俯仰又十年,何为尚踌躇。
经过怯往迹,魂魄识畏途。
去来廿年间,道里三万余。 -
105.《南归诗十八首》 明·李流芳
北地行欲尽,始觉春萌芽。
村柳色已新,蔼蔼烟中斜。
渡河指齐郊,河边见归槎。
淮徐行在眼,吴会亦匪赊。
道路空苦辛,分定勿复嗟。
生不爱京华,不如早还家。
还家春未暮,及见桃梨花。
¤ -
106.《南归诗十八首》 明·李流芳
晓起占天色,青天无纤滓。
占者忌早晴,暂晴亦可喜。
瞳眬日未舒,同云复弥弥。
须臾密雪布,咫尺如万里。
但见云涛来,茫然失涯涘。
去住无所凭,始识汗漫理。
天公作此戏,聊戏吾与汝。
¤ -
107.《南归诗十八首》 明·李流芳
日暮雪色深,旷野绝行踪。
舆人惑四方,东西视天风。
忽然见新月,冉冉来云中。
雪亦能照夜,得月光始通。
度彼九曲坂,赖此两索容。
不知城郭近,杳尔闻微钟。
我从天末来,已觉下界空。
¤ -
108.《南归诗十八首》 明·李流芳
客舍东城隅,西山眺望闲。
朝见积雪斑,暮见落日殷。
平生爱山心,对之了不关。
今朝穀城下,春水始一湾。 -
109.《南归诗十八首》 明·李流芳
春光无次第,雪后景已暄。
爱此沙路平,青山压晴原。
下车策蹇行,并辔相笑言。
远峰翠欲滴,近岫势屡翻。
惜未及花时,指点桃梨村。
悠然度溪桥,下有碧潺湲。
投鞭一盥漱,为我洗烦冤。
¤ -
110.《南归诗十八首》 明·李流芳
兹山表徐方,经过屡登眺。
偶然寻旧游,策蹇偕所好。
荒亭何萧瑟,落日春风峭。
河山挟霸气,四顾雄怀抱。 -
111.《南归诗十八首》 明·李流芳
江淮十日晴,似为归人贶。
浊河澜亦霁,颜平容月漾。
今朝广陵路,春气转骀荡。
邗沟日已斜,瓜洲潮未涨。 -
112.《南归诗十八首》 明·李流芳
十年渡扬子,狎此如衽席。
今始识风波,呼吸投不测。
举世皆骇机,避就本无益。
不死亦偶然,余生真可惜。 -
113.《南归诗十八首》 明·李流芳
北固行坦迤,平冈若修塍。
江山出两腋,群物无遁形。
顾盼收金焦,迢遥控层城。
城中起炊烟,山气相与凝。 -
114.《南归诗十八首》 明·李流芳
吾爱陶彭泽,出处皆草草。
动必求其全,俗人自缠扰。
吾尔廿年交,知子如余少。
爱子无俗情,俗情亦自好。 -
115.《南归诗十八首》 明·李流芳
伯兄性寡营,生理日萧条。
两弟皆食贫,汲汲度昏朝。
为农力不任,课儿亦无聊。
余润或望余,自顾无脂膏。 -
116.《归自城中承介卿宠顾惠诗次韵》 宋·蔡沈
幽雅从君志,驱驰愧我人。
无忘岁时旧,因得笑言亲。
心赏知非故,诗成语自新。
一川风景会,樽酒且频频。 -
117.《辞上归进诗》 宋·陈抟
草泽吾皇诏,图南抟姓陈。
三峰千载客,四海一闲人。
世态从来薄,诗情自得真。
乞全麞鹿性,何处不称臣。 -
118.《安抚徽猷郎中召欲东赋诗见志乃以得归闲退为》 宋·陈元晋
莫管声名草木知,人生待促是何时。
兴缠尽处须回棹,涂到迷时漫泣岐。
老我昨非今似是,笑渠小黠大还痴。
山林晚中多乖味,不怪商颜只茹芝。 -
119.《安抚徽猷郎中召欲东赋诗见志乃以得归闲退为》 宋·陈元晋
聱叟挥车倦且归,钓游旧处足娱嬉。
客怀自分三宜去,世事那无一可为。
书日高眠甘茗乳,秋风清饮饱莼丝。
何当为背奚奴锦,收拾潭州归后诗。 -
120.《寓杭次旋人催归诗韵》 宋·戴飞
休把持来只管催,也曾对菊赋归来。
闲云自笑出山去,未雨如何便得回。